ماده 100 ـ
چنانچه به تشخيص مرجع رسيدگيكننده، پرونده آماده صدور رأي باشد، صرف نظر از حضور يا عدم حضور هر يك از طرفين مرجع مكلف به صدور رأي خواهد بود.
ماده 101 ـ
پس از خاتمه رسيدگي، مرجع رسيدگيكننده، در همان جلسه يا حداكثر ظرف يك هفته به اتفاق يا اكثريت مبادرت به صدور رأي خواهد كرد؛ در صورت وجود نظر اقليت، اين نظر نيز در صورتجلسه قيد ميشود. رأي شامل موارد زير ميباشد:
1 ـ مرجع صادركننده و شماره و تاريخ صدور رأي.
2 ـ نام و نام خانوادگي اصحاب دعوا و نمايندگان آنها.
3 ـ موارد خواسته به تفكيك و اعلام نظر مستدل مرجع راجع به هر يك از آنها.
4 ـ در مورد محكوم به مالي مبلغ به جز و به كل بايد به عدد و به حروف نوشته شود.
5 ـ مستندات قانوني صدور رأي به تفكيك هر يك از موارد خواسته.
6 ـ قابل اعتراض بودن و مهلت اعتراض.
7 ـ اسامي و سمت اعضاي مرجع رسيدگيكننده و امضاي آنها.
ماده 102 ـ
مرجع رسيدگي پس از صدور رأي مجاز به رسيدگي مجدد و تغيير رأي نميباشد.
ماده 103 ـ
هرگاه در تنظ ـ يم رأي اشتباه در محاس ـ به يا سهو قل ـ م يا اشتباهات بين ديگري مثل از قلم افتادن يا كم و يا زياد شدن نام يكي از اصحاب دعوا رخ دهد مرجع صادركننده ميتواند مادام كه رأي اجرا نشده باشد به درخواست ذينفع آن را تصحيح نمايد. تمام موازين و ترتيبات مقرر براي صدور و ابلاغ رأي بايد در مورد رأي اصلاحي نيز رعايت گردد و رأي اصلاحي ضميمه غير قابل تفكيك رأي اصلي محسوب ميشود.
ماده 104 ـ
رأي صادره در صورتجلسه، بعد از امضاي اعضاي مرجع به شكل دادنامه درآمده و دادنامه نيز به امضاي اعضاي مرجع رسيدگيكننده ميرسد.
ماده 105 ـ
دادنامه حداقل در سه نسخه صادر ميشود، يك نسخه در پرونده بايگاني شده و نسخ ديگر به طرفين دعوا ابلاغ ميگردد.
ماده 106 ـ
مقررات ابلاغ دادنامه همان مقررات ابلاغ دعوتنامه است.