الف) الزامات عمومي ماده354: تمام قسمتهاي دروني معدن، غير از قسمتهايي كه مسدود گرديده، بايد به وسيله گردش منظم هواي سالم تهويه شود، به طوري كه جريان هوا محسوس باشد. هواي معدن بايد از نظر گرما و رطوبت قابل تحمل بوده و همواره مقدار گرد و غبار و گازهاي مضر آن كمتر يا برابر حد مجاز باشد. ماده355: كار كردن در محلهايي كه هواي آن كمتر از 19% اكسيژن داشته و يا تشعشع مواد راديواكتيو آن از 300 ميكروكوري در ليتر تجاوز نمايد و يا ميزان گازهاي مضر بيش از حد مجاز باشد، ممنوع است. ماده356: ميزان گازهاي مضر در هواي معدن نبايد از مقادير حدود تماس شغلي عوامل بيماري¬زا تجاوز كند. ماده357: سرپرست معدن يا مسئول ايمني بايد مسئولين اندازهگيري، فواصل زماني اندازهگيري و دستگاههاي مناسب براي اندازهگيري مشخصات هواي معدن را تعيين نموده و ترتيبي اتخاذ نمايد تا مشخصات هواي معدن با درج تاريخ و ساعت در دفتر مخصوص تهويه ثبت شود. اين دفتر تا شش ماه پس از پر شدن نيز بايد نگهداري شود. مشخصات هواي معدن، علاوه بر ثبت در دفتر مخصوص تهويه بايد روي تابلوهايي كه به اين منظور اختصاص داده شده و در محل ورودي معدن و پذيرگاههاي طبقات و يا محلهاي اندازهگيري نصب ميگردد، ثبت شود. ماده358: دستگاههاي گازسنج و اندازهگيري مشخصات هوا بايد به طور متناوب طبق دستورالعمل كارخانه سازنده يا دستورالعملي كه به تأييد مسئول ايمني يا مسئول فني معدن رسيده است توسط افراد آموزش ديده مورد بازديد و كنترل قرار گيرد. ب) عمليات تهويه ماده359: مشخصات هوا در هر معدن زيرزميني بايد با برقراري جريان تهويه مناسب در قسمتهاي مختلف در شرايط مجاز نگهداري شود. ماده360: معادن زيرزميني بايد داراي نقشه¬هاي تهويه (که به تأييد مسئول فني و مسئول ايمني معدن رسيده است) باشند. محاسبات و نقشه¬هاي تهويه بايد حداقل هر شش ماه يك بار و همچنين هنگام تغيير در شبكه حفاريهاي معدن تجديد شوند. در نقشه¬هاي تهويه لازم است شبكه تهويه معدن، مشخصات مسيرهاي تهويه، مشخصات بادبزنهاي اصلي و فرعي، جهتهاي جريان هوا، مقدار هوا، مقاومت و افت فشار هر شاخه و کل معدن، محلهاي درهاي تهويه و ساير خصوصيات تهويه نشان داده شود. نسخههايي از نقشة تهويه و همچنين نقشة رفع سوانح بايد نزد سرپرست معدن، مسئول فني، مسئول ايمني، مسئول نجات، مسئول تهويه و ساير مسئولين مربوطه موجود بوده و بعلاوه در دفتر معدن نيز نصب شده باشد. ماده361: راهروهاي مخصوص گردش هوا بايد مرتباً بازديد شده و هميشه تميز و بدون مانع بوده و در صورت ريزش فوراً تعمير شود. ماده362: در مواقعي كه تهويه معدن زيرزميني به روش طبيعي انجام ميشود بايد ترتيبي اتخاذ شود تا در تمامي فصول، از اخلال در تهويه مؤثر معدن جلوگيري شود. ماده363: در مواردي كه تهويه طبيعي كافي نباشد بايد از وسايل تهويه مصنوعي استفاده شود. گردش هوايي كه توسط اين وسايل ايجاد ميشود تا آنجا كه ممكن است بايد با گردش طبيعي هوا مطابقت داشته باشد. ماده364: بادبزنهاي اصلي تهويه بايد در محفظة غيرقابل اشتعال نصب و با راهرو مخصوص غيرقابل اشتعال به بادبزن به چاه يا تونل اصلي تهويه متصل شوند. دهانه چاه يا تونل اصلي بايد با هوابندهاي مؤثر مسدود شده و در مواقع لزوم تعويض جهت جريان هوا امكانپذير باشد. ماده365: بادبزن¬هاي اصلي تهويه معدن بايد داراي امکانات ذيل باشد: الف) بادبزن يدکي براي پشتيباني مواقعي که بادبزن اصلي از کار مي¬افتد. ب) منبع جايگزين براي تأمين نيروي مورد نياز بادبزن. ج) نشانگر خودکار فشار تهويه. د) مجهز به وسيلهاي باشد كه توقف بادبزن را اعلام نمايد. ماده366: ديواري كه براي نصب در تهويه ساخته ميشود بايد از اطراف در داخل سنگهاي تونل فرو رفته و كاملاً محكم و نفوذناپذير باشد. محل عبور افراد بايد از محل عبور وسايل نقليه مجزا گردد. بلندترين نقطه وسيله نقليه تا بالاي چارچوب در بايد حداقل 50 سانتيمتر و از پهلوها حداقل 25 سانتيمتر فاصله داشته باشد. ماده367: استفاده از پرده تهويه به جاي در تهويه ممنوع است. ماده368: حداقل 2 در براي راهروهايي كه به نصب در تهويه نياز دارند و 2 يا 3 در براي راهروهاي پر عبور و مرور بايد نصب شود. فاصله نصب درهاي متوالي از يكديگر در راهروهاي باربري بايد از طول يك قطار بزرگتر و در ساير راهروها حداقل 5 متر باشد. به هنگام عبور و مرور همواره بايد حداقل يكي از درهاي متوالي بسته باشند. ماده369: چنانچه راهروهاي ورودي و خروجي اصلي تهويه نزديك به هم باشند ديوارها و درهاي بين آن دو بايد طوري ساخته شوند كه در مواقع انفجار يا آتشسوزي به آساني خراب نشوند. ماده370: درزگيري و کيپکردن در محل تقاطع راههوايي اصلي و راه هوايي خروجي هوا بايد به شکلي صورت پذيرد که به آساني حتي در مواقعي نظير انفجار و آتشسوزي خراب نشود. ماده371: راههاي متروكه بايد به ترتيبي مسدود شوند كه كارگران نتوانند از آنها عبور نمايند و در عين حال خللي در تهويه بوجود نياورند. ماده372: هنگامي كه در جريان تهويه عادي قسمتي از معدن، خللي حاصل شود كار در آن قسمـت بايد تا برقراري مجدد تهويه تعطيل گردد. شروع مجدد کار مشروط به اجازه سرپرست معدن است. ماده373: هرگونه تغيير درسيستم تهويه معدن فقط با دستور سرپرست معدن مجاز است. ماده374: تعميرات و تغيير كلي در تهويه اصلي معدن بايد هنگامي صورت گيرد كه كليه كاركنان معدن به استثناي افرادي كه انجام تعميرات به عهده آنها است از درون معدن خارج شده باشند. ماده375: رساندن جريان هواي تازه به جبهه كارها از مسيري كه در آن ريزش يا تخريب اتفاق افتاده ممنوع است. ماده376: حداقل سرعت مجاز هوا 25/0 متر بر ثانيه است و حداكثر سرعت مجاز در قسمتهاي مختلف معدن به شرح زير ميباشد:
1
چاه تهويه (بدون تجهيزات)
سرعت دلخواه
2
كانال تهويه و چاه تهويه بزرگ (با تجهيزات)
15 متر بر ثانيه
3
چاه باربري
10 متر بر ثانيه
4
حفاريهاي اصلي، چاه نفر رو و تونل ميان بر و چاه مورب
8 متر بر ثانيه
5
براي حفاريهاي معدني در امتداد لايه زغال سنگ و يا سنگ
6 متر بر ثانيه
6
كارگاه استخراج
4 متربر ثانيه