ماده1-
در اين آييننامه اصطلاحات زير در معاني مشروح مربوط به كار ميروند:
الف - شهرك: محلي كه در خارج از حريم شهرها براي احداث واحدهاي مسكوني قابل تملك شخصي به همراه كليه بناها و تأسيسات موردنياز عمومي و اجتماعي سكنه به صورت مجتمع براي سكونت دايم و تأمين نيازهاي عمومي و اجتماعي و رفاهي شاغلين بخشهاي مختلف اقتصادي و اجتماعي يك منطقه و يا به منظور استفاده گردشگري، تفريحي، زيارتي، تجارتي، تحقيقات و فنّاوري و ساير شهركهاي تخصصي (به استثناي شهركهاي صنعتي كه تابع ضوابط خاص خود ميباشد) ايجاد و توسط هيات امنا اداره ميگردد.
ب - محدوده شهر: تعريف موضوع ماده (1) قانون تعاريف محدوده و حريم شهر، روستا و شهرك و نحوه تعيين آنها - مصوب1384-
ج - حريم شهر: تعريف موضوع ماده (2) قانون تعاريف محدوده و حريم شهر، روستا و شهرك و نحوه تعيين آنها - مصوب1384-
د - روستا: تعري-ف موضوع ماده (2) قانون تعاريف و ضوابط تقسيمات كشوري - مصوب 1362-
ه- - محدوده روستا: تعريف موضوع ماده (3) قانون تعاريف محدوده و حريم شهر، روستا و شهرك و نحوه تعيين آنها - مصوب1384-