ماده23ـ
سياستهاي عفو، تخفيف و تبديل مجازات عبارتند از:
1ـ توجه به تدابير و منويات مقام معظم رهبري در مقاطع اعطاي عفو.
2ـ تلقي عفو محكوميت به عنوان يك اقدام معنوي و عنايت نظام جمهوري اسلامي.
3ـ توجه به ميزان تأثير مجازات، اصلاح بزهكار و احراز ندامت.
4ـ توجه به ضرورتها، مصالح اجتماعي، سياسي و منطقهاي.
5 ـ توجه به موارد حقالناس و فراهم بودن شرايط و موجبات تأمين ضرر و زيان شاكي خصوصي.
6 ـ توجه به وضعيت و شخصيت محكوم و خانواده وي و اصلاح مجرم.
7ـ توجه به سوابق كيفري از جهت تكرار و تعدد جرم.
8 ـ عدم اعلام عفو تا قبل از زمان صدور عفو.
9ـ اعطاي عفو موجب بيهوده جلوه دادن امر قضاء ، احكام صادره و اجراي كيفرهاي قانوني نشود.
ماده24ـ
شرايط عفو، تخفيف و تبديل مجازات عبارتند از:
1ـ رعايت سياستها و تدابير مندرج در اين آييننامه.
2ـ محكومان به اعدام كه مجازاتشان با استفاده از عفو به حبس ابد تبديل شده، در صورت تحمل حداقل 10 سال حبس از تاريخ عفو قبلي.
3ـ محكومان به حبس ابد كه حبس آنان به 15 سال تقليل يافته، پس از گذشت 5 سال از تاريخ عفو قبلي.
4ـ محكومان غير از حبس ابد در صورت تحمل يك چهارم باقيمانده حبس از تاريخ عفو قبلي.
تبصره ـ محكوماني كه حبس آنان قبلاً مشمول عفو، تخفيف و تبديل مجازات قرار گرفته و به جهت جزاي نقدي در زندان به سر ميبرند و عاجز از پرداخت ميباشند، در صورت احراز ساير جهات عفو، مورد عفو قرار ميگيرند.
ماده25ـ
موارد زير مشمول عفو، تخفيف و تبديل مجازات نميشود:
1ـ قاچاقچيان حرفهاي مواد مخدر.
2ـ مواردي كه مجازات آن حقالناس است مانند قصاص.
3ـ سرقت مسلحانه.
4ـ تجاوز و زناي به عنف.
5 ـ مصاديق مهم جرايمي از قبيل جاسوسي، محاربه، قاچاق سلاح و مهمات، اختلاس، ارتشاء و آدمربايي.
6 ـ محكومان به جرايم مستوجب حد شرعي اعدام و رجم كه با شهادت شهود اثبات شده باشد.
تبصره ـ حرفهاي بودن و تعيين مصاديق مهم مقرر در اين ماده به تشخيص رئيس قوه قضاييه است.
ماده26ـ
اجراي مواد 72، 126 ـ 182 قانون مجازات اسلامي مصوب1370 از شمول اين آييننامه خارج است.
ماده27ـ
براي محكوماني كه تقاضاي عفو آنان از طرف كميسيون رد شده، طرح مجدد درخواست عفو در نوبت بعدي با رعايت شرايط اين آييننامه بلامانع است.
ماده28ـ
نظر كميسيون در رد يا قبول پيشنهاد عفو يا تخفيف مجازات بايد كتبي، مستند و مستدل باشد.
ماده29ـ
درخصوص محكوماني كه واجد شرايط مذكور در فصل سوم اين آييننامه نيستند لكن صلاحيت برخورداري از عفو را به استناد ماده 20 دارند، كميسيون استاني پيشنهاد عفو آنان را طي فهرست جداگانه به كميسيون مركزي ارسال نموده تا پس از بررسي به نظر رئيس قوه قضاييه برساند.
ماده30ـ
اين آييننامه در 4 فصل و 30 ماده و 3 تبصره در تاريخ 16/5/1387 مورد تصويب رئيس قوه قضاييه قرار گرفت. از تاريخ تصويب اين آييننامه، آييننامه كميسيون عفو و بخشودگي مصوب 19 آذر 1373 ملغي است.