نظر به فقره 7 از ماده 9 قانون ثبت شركتها مصوب 11 خرداد 1310 و به ماده 3 قانون مترجمين رسمي مصوب 20 خرداد 1316 و ماده 30 قانون كارشناسان رسمي مصوب 23 بهمن 1317 و ماده ـ قانون آئين دادرسي مدني مواد زير را مقرر ميدارد:
ماده 1ـ
شرائط مترجمي رسمي همان است كه در ماده 2 قانون كارشناسان رسمي ذكر شده است.
ماده 2 ـ
طرز دعوت داوطلبان مترجمين رسمي از اين قرار است:
الف ـ در تهران اداره فني و در مقر استانها و شهرستانها دادسراي شهرستان همه ساله در صورت احتياج به موجب آگهي داوطلبان را دعوت خواهد كرد.
ب ـ داوطلبان بايد كتباً درخواست نموده و زبان يا زبانهائي كه داوطلب مترجمي هستند در آن تعيين نموده و مدارك تحصيلي خود را پيوست نمايند.
ماده 3 ـ
پس از رسيدن درخواستها كميسيوني كه كارمندان آن را وزارت دادگستري تعيين خواهد كرد تشكيل گرديده و به وسيله پرسشهاي كتبي و زباني پايه معلومات داوطلبان را تعيين خواهد نمود.
ماده 4 ـ
كميسيون امتحان در تهران با حضور رئيس اداره فني و در استانها و شهرستانها با حضور دادستان شهرستان تشكيل ميگردد.
ماده 5 ـ
كميسيون امتحان برگهاي امتحاني را رسيدگي كرده و پايه و استعداد داوطلبان را به وسيله شماره امتحاني تشخيص خواهد داد.
شماره امتحاني از 1 تا 20 و شماره قبولي 10 و حق اقدميت با كسي است كه شماره امتحاني او بيشتر از ساير داوطلبان در آن رشته باشد.
ماده 6 ـ
پس از تعيين امتحان رئيس اداره فني عده لازم را از بين قبولشدگان در نظرگرفته و به وزارتخانه پيشنهاد خواهد كرد.
ماده 7 ـ
مقررات مواد 2 تا 6 در مورد اشخاصي كه از دانشكده حقوق كشورهاي بيگانه داراي دانشنامه فراغت تحصيلي هستند لازمالرعايه نبوده و اداره فني بعد از احراز صلاحيت آنها ميتواند پروانه مترجمي رسمي زبان مربوطه را به آنها بدهد.
ماده 8 ـ
مترجم بايد مطابقت ترجمه را با متن سند گواهي داده و آن را امضاء نمايد.
هرگاه متن سند مخدوش يا قلمخوردگي يا تراشيدگي داشته باشد مترجم بايد در موقع گواهي مراتب را در زير برگ ترجمه ذكر نمايد.
ماده 9 ـ
مترجم بايد وظائف مرجوعه را با صحت و سرعت انجام دهد والا علاوه بر جبران خسارتي كه ممكن است از اين راه به اشخاص ذينفع وارد آيد از 3 ماه تا يك سال هم از حق انتخاب شدن به سمت مترجمي محروم خواهد شد.
ماده 10 ـ
امضاء مترجم در زير برگ ترجمه يا رونوشت را در تهران رئيس دفتر اداره فني و در استانها و شهرستانها مديران دفاتر دادگاه شهرستانها معرفي نموده و به صحت آن گواهي خواهند داد.
هزينه گواهي صحت امضاء مترجم 10 ريال است كه در مقابل آن در روي برگ ترجمه تمبر باطل خواهد شد.
ماده 11 ـ
مترجمين مكلفند در موقع گواهي ترجمه يك نسخه از آن را با قيد امضاء و تاريخ براي بايگاني به دفتر مربوطه بفرستند.
ماده 12 ـ
ترجمه كه با رعايت تشريفات بالا تهيه شود بايد در كليه دادگاهها و ادارات تابعه وزارت دادگستري از لحاظ مطابقت آن با اصل سند معتبر شناخته شود.
ماده 13 ـ
تعرفه دستمزد مترجمين از اين قرار است:
الف ـ براي ترجمه از زبان بيگانه به فارسي هر صد واژه ده ريال است.
ب ـ براي ترجمه از زبان فارسي به بيگانه هر صد واژه بيست ريال است.
كسور صد واژه در حكم صدواژه محسوب ميشود و الفاظ مركب مثل تجارتخانه و وزارتخانه و دهكده و نظاير آنها يك واژه محسوب و حروف ربط و اضافه از قبيل و ـ يا ـ از ـ به و غيره به حساب نميآيد.
ج ـ براي تطبيق و گواهي برگهائي كه از طرف اشخاص خارج ترجمه شده در صورت صحت نصف تعرفه بالا پرداخته خواهد شد.
دـ دستمزد ترجمه زباني ساعتي سي ريال به اضافه هزينه اياب وذهاب است و كسور نيم ساعت در حكم نيم ساعت خواهد بود.
هرگاه ترجمه زباني از دو ساعت بيشتر باشد براي مازاد ساعتي بيست ريال بايد پرداخته شود.
هـ ـ ترجمه صورتحسابها و برگهائي كه داراي ارقام باشد هر هفت رقم يك واژه محسوب ميشود.
و ـ گواهي رونوشت اسنادي كه زبان بيگانه باشد براي هر صفحه 15 سطري 6 ريال و براي رونوشت ترجمههاي فارسي نصف اين تعرفه خواهد بود. كسور صفحه در حكم صفحه است.
ماده 14ـ
هرگاه مترجم رسمي بيش از تعرفه مقررات مزد بگيرد بايد اضافه را رد نموده و اداره فني ميتواند او را از حق مترجمي ممنوع كند.
ماده 15 ـ
مترجم بايد در مقابل اسنادي كه براي ترجمه ميگيرد رسيد چاپي كه داراي تاريخ و شماره ترتيب و موضوع سند و تعداد برگها باشد با قيد اينكه اصل يا رونوشت است به طرف تسليم نمايد و هرگاه سند مخدوش يا معيوب باشد مراتب بايد در رسيد قيد گردد.
ماده 16 ـ
مترجم بايد دستمزدي را كه دريافت ميكند در دفتر مخصوص ثبت كرده و رسيد چاپي كه داراي تاريخ و شماره ترتيب و اسم صاحب سند و موضوع سند و تعداد برگها و مبلغ دستمزد باشد به صاحب سند بدهد.
ماده 17 ـ
پشت دستههاي قبض و دفتر مترجم بايد در تهران به مهر دفتر اداره فني و در مقر استانها و در شهرستانها به مهر مدير دفتر دادگاه شهرستان رسيده و تعداد برگها و شماره ترتيبي آنها نيز قيد گردد.
ماده 18 ـ
هرگاه مترجم بطور دائم يا موقت از حق مترجمي ممنوع گردد بايد عين قبوض را در مقابل رسيد به مدير دفتر مربوطه تحويل دهد.
ماده 19 ـ
مواد 31 و 32 آئيننامه قانون ثبت شركتها مورخه 2 خرداد 1310 و فقره 1 (قسمت الف و ب) ماده 58 آئيننامه اجراي قانون علائم تجارتي و اختراعات مورخه اول تيرماه 1310 لغو ميشود.
ماده 20 ـ
در مركز اداره فني مستقيماً و در مقر استانها و شهرستانها به وسيله دادستان شهرستان مأمور اجراء مقررات اين آئيننامه خواهد بود.
ماده 21 ـ
آئيننامه مترجمين رسمي مورخه 29 مرداد 1316 لغو ميشود.