هيئتوزيران در جلسه 13 آذرماه 1319 بر طبق پيشنهاد شماره 92597 به تاريخ 18 آبان ماه 1319 وزارت كشور آئيننامه راجع بهزناشوئي بانوان ايراني با تبعه بيگانه را به شرح زير تصويب نمودند:
ماده 1 ـ
به وزارت كشور اجازه داده ميشود در حدود مقررات قانون ازدواج و ماده 1059 و 1060 قانون مدني پروانه زناشوئي بانوان ايراني را با تبعه بيگانه با رعايت مقررات اين آئيننامه صادر نمايد.
ماده 2 ـ
پروانه زناشوئي در صورتي داده ميشود كه مرد تبعه بيگانه داراي شرايط زير باشد و صلاحيت زناشوئي را وزارت كشور تصديق نمايد:
الف ـ داشتن مكنت كافي به طوري كه بتواند هزينه و نفقه زن را مطابق ماده 1107 قانون مدني تأمين نمايد.
ب ـ نداشتن پيشينه بد و پيشينه محكوميت كيفري
ج ـ مبتلانبودن به بيماريهاي مسري.
دـ نبودن منع قانوني براي زناشوئي با زن ايراني در كشور متبوع خود.
ماده 3 ـ
براي اثبات شرايط بالا داوطلب زناشوئي بايد گواهينامههاي زير را تهيه كرده و پيوست درخواست خود در ايران به فرمانداري محل اقامت و در خارجه به كنسول و يا مأمور سياسي دولت شاهنشاهي تسليم نمايد.
الف ـ گواهينامه بهداشتي طبق مقررات قانون ازدواج و آئيننامه آن
ب ـ گواهينامه از مرجع رسمي محلي خود يا مأمور سياسي يا كنسولي دولت متبوع خود در ايران كه طبق قانون و مقررات آن كشور مانعي براي زناشوئي با زن ايراني نيست و در صورت وقوع زناشوئي آن را ثبت كرده بهرسميت خواهند شناخت.
ج ـ گواهينامه از مرجع رسمي محلي خود يا مأمور سياسي يا كنسولي دولت متبوع خود در ايران كه زن ديگري ندارد.
د ـ گواهينامه نداشتن پيشينه بد و محكوميت كيفري از شهرباني ايران براي مدتي كه در ايران توقف داشته و از مرجع صلاحيتدار كشور خارجه كه مأمور كنسولي يا سياسي ايران يا مأمورين كشور متبوع درخواست كننده در ايران گواهي كرده باشند براي مدتي كه در خارجه توقف داشته است.
هـ ـ گواهينامه از مأمور كنسولي يا سياسي دولت متبوع خود در ايران و يا از مأمور كنسولي يا سياسي ايران در كشور متبوع خود كه استطاعت و مكنت كافي براي دادن هزينه و نفقه زن مطابق ماده 1107 قانون مدني دارد.
تبصره ـ مرد تبعه بيگانه بايد علاوه بر گواهينامههاي نامبرده تعهدنامه رسمي ثبتي طبق قانون محلي خود به پيوست درخواست زناشوئي بفرستد كه متعهد است كليه هزينه و نفقه زن و اولاد و هرگونه حق ديگري كه زن نسبت به او پيدا كند در صورت بدرفتاري يا ترك و يا طلاق تأديه نمايد.
ماده 4 ـ
وزارت كشور ميتواند در موارد زير بدون ابراز گواهينامه مذكور در بند ماده 3 اجازه زناشوئي با بانوي ايراني را بدهد.
1ـ اگر گرفتن گواهينامه مذكور در بند ب ماده 2 براي مرد بيگانه مقدور نباشد.
2ـ اگر داوطلب زناشوئي مهاجر و يا پناهنده باشد كه بدون گذرنامه منظم و يا بدون رواديد مأمورين سياسي ايران و يا مأمورين رسمي كشور متبوع خود به ايران آمده باشد.
تبصره ـ در دو مورد بالا در صورتي اجازه داده ميشود كه اداره كل شهرباني از رفتار درخواستكننده رضايت داشته و صلاحيت اخلاقي او را گواهي نمايد.
ماده 5 ـ
درخواستكننده زناشوئي با بانوي ايراني بايد گواهينامههاي نامبرده را تهيه نموده به پيوست درخواست خود و رونوشت شناسنامه زن و دو قطعه عكس از خود و دو قطعه عكس زن كه در زمان نزديك بهدرخواست زناشوئي برداشته شده به گواهي شهرباني محل و يا مأمورين كنسولي و يا سياسي ايران رسيده باشد در ايران به فرماندار محل و در خارجه به مأمور سياسي و كنسولي ايران تسليم نمايد.
ماده 6 ـ
فرماندار و مأمورين سياسي يا كنسولي ايران گواهينامهها و پيوستهاي درخواست را رسيدگي نموده در صورتي كه آنها را كافي دانستند و يا صلاحيت زناشوئي از لحاظ شخصيت و اخلاق و روحيات طرفين و اوضاع و احوال محلي موافقت داشته باشند ضمن فرستادن برگهاي نامبرده و عكسها به وزارت كشور موافقت خود را با اين زناشوئي و صدور پروانه اعلام دارند.
تبصره ـ مأمورين سياسي يا كنسولي بايد مطابقت زناشوئي را با مقررات قانون ازدواج مصوب 23 مرداد 1310 و قانون مدني و آئيننامهها و دستورهاي مربوطه تصديق نمايند.
ماده 7 ـ
وزارت كشور در صورتي كه موافقت داشته باشد پروانه زناشوئي را صادر مينمايد پروانه زناشوئي چاپي بوده و اطلاعات زير در آن نوشته ميشود. عكس زن و مرد به پروانه چسبيده و به مهر وزارت كشور ميرسد:
الف ـ نام و نام خانوادگي زن و مرد. تاريخ تولد. كار. محل اقامت فعلي. محل تولد. نام پدر هر يك. تابعيت مرد (در صورتي كه هر يك از مرد يا زن چند نام داشته باشند تمام آنها بايد در پروانه نوشته شود).
ب ـ شماره شناسنامه زن و تاريخ محل صدور آن و شماره و تاريخ پروانه اقامت و گذرنامه مرد «در صورتي كه در خارجه باشند شماره و تاريخ و محل صدور شناسنامه هر دو نوشته ميشود».
تبصره ـ وزارت كشور ميتواند با موافقت وزارت امور خارجه به بعضي از نمايندگان سياسي يا كنسولي ايران در خارجه اختيار دهد كه طبق اين آئيننامه پروانه زناشوئي را مستقيماً در محل صادر و تسليم درخواستكننده نمايند و پس از تسليم پروانه زناشوئي تمام پيشينه و برگهاي گواهينامه را توسط وزارت امور خارجه به وزارت كشور بفرستند.
ماده 8 ـ
دفترخانههاي ثبت زناشوئي در ايران و نمايندگان شاهنشاهي در خارجه كه مأمور ثبت زناشوئي هستند نميتوانند زناشوئي تبعه بيگانه را كه پروانه زناشوئي با بانوي ايراني را از وزارت كشور يا مأمورين سياسي و يا كنسولي ايران كه داراي اختيار مذكور در فوق باشند در دست ندارد ثبت نمايد و كنسولگريها و مأمورين سياسي ايران در خارجه بايد مراجع محلي عقد زناشوئي را در كشور محل مأموريت خود به اين نكته متوجه سازند.
ماده 9 ـ
اين آئيننامه به جاي تصويبنامهها و مقرراتي كه تاكنون درباره زناشوئي تبعه بيگانه با بانوي ايراني صادر شده ميباشد و وزارتخانههاي دادگستري، خارجه و كشور هر يك در قسمت مربوط به خود مأمور اجراي اين آئيننامه هستند.