نظريه
در مورد سئوال فوق كميسيون مشورتي آئين دادرسي مدني اداره حقوقي در جلسه مورخ 17/7/1344 با كثريت چنين اظهارنظر كرده است:
دلائل اثبات دعوي بشرح مذكور در جلد سوم قانون مدني عبارت از اقرار و سند و شهادت و امارات و قسم ميباشد و در فصل دهم از باب سوم قانون آئين دادرسي مدني هم طرز رسيدگي به دلايل مزبور پيشبيني شده و نوار ضبط صوت كه در عين حال قابل تقليد بوده و وسيله مطمئني نميباشد و در قوانين ايران عنواني ندارد و با وضع حاضر نميتواند به عنوان دليل در اثبات دعوي مورد استناد قرار گيرد.
نظر اقليت:
چون نوار ضبط صورت وسيله حفظ اقرار و محتوي آن اقرار است لذا به نظر ميرسد نوار ضبط صوت براي كشف حقيقت و يا اثبات امري در مراجع قضائي قابل استفاده باشد و احتمال تقليد و تقلب در تهيه آن نميتواند مؤثر در نظر فوق باشد زيرا در مورد ساير دلايل هم چنين احتمال هست مثل جعل سند و شهادت كذب و سوگند دروغ و در مورد نوار اگر در اصالت آن اختلاف شود محكمه به صحت آن رسيدگي ميكند همان طوري كه به صحت يك سند در صورت تعرض به آن رسيدگي ميشود.