ماده 18 ـ
در هر زندان قسمتي به نام تشخيص بمنظور شناخت شخصيت زندانيان و طبقه بندي آنها با استفاده ار خدمات کارشناسان متخصص تشکيل ميگرددکه تهيه وتنظيم و نگهداري پرونده شخصيتي زنداني بشرح مواد بعدي بعهده اين قسمت است.
ماده 19 ـ
محکومان حداکثر دوماه در قسمت پذيرش و تشخيص تحت آزمايشهاي پرشکي، آزمونهاي روانشناسي و شناخت شخصيت و استعداد قرار گرفته و ميزان سلامت جسمي و رواني و معلومات و اطلاعات مذهبي و عملي و فني آنان از جهت شناخت شخصيت بررسي و تعيين ميگردد.مددکاران اجتماعي طبق موازين اسلامي درخصوص سوابق زندگي زنداني تحقيقات لازم بعمل آورده گزارش کاملي از گذشته محکوم از دوران طفوليت تا زمان تنظيم گزارش در محيطهاي مختلف خانوادگي، تحصيلي، محلي، حرفه اي و غيره رابا اظهار نظر خود تهيه مينمايند. در انقضاء مدت اقامت زنداني در قسمت پذيرش و تشخيص کليه گزارشهاي متخصصين در پرونده او منتمرکز ميشود تا در شوراي طبقه بندي مطرح شود.
ماده 20 ـ
درهر زندان شورائي است به نام شوراي طبقه بندي زندانيان که در خصوص تعيين و تقسيم محل استقرار زندتاني در داخل زندان، اشتغل يا دم اشتغال بکار زندانيان در کار گاههاي داخل زندان و نحوه آن واظهار نظر در زمينه زندانيان حائز شرائط عفو وآزادي مشروط اتخاذ تصميم مينمايند.
ماده 21 ـ
شوراي طبق بندي هفقته اي يکبار به رياست رئيس زندانو عضويت مسئولين فرهنگي و انتظامي و قضائي زندان و در صورت لزوم ار شناسان موضوع ماده 19 تشکيل ميگردد.
ماده 22 ـ
موارد زير ـ
الف ـ انتقال زنداني متخلف به سلول انفرادي براي مدت بيش از سه روز
ب ـ اشتغال زنداني در کارگاههاي خارج از محوطه زندان.
ج ـ اعطاي خرخصي به زنداني
د ـ پيشنهاد عفو يا تخفيف مجازات به رياست ديوانعالي کشور.
هـ ـ پيشنهاد آزادي مشروط به مرجع قضائي ذيربط.
فقط به تقاضاي رئيس زندان و با موافقت دادسراي محل مر بوطه خواهد بود.
ماده 23 ـ
زندانيان حسب سابقه، سن، حنسيت، نوع جرم، مدت مجازات، وضع جسماني و رواني و چگونگي شخصيت واستعداد طبق موارد مندرج در اين آئيننامه حسب تشخيص شوراي طبقه بندي به يکي از قسمتهاي زندان يا مؤسسات تأميني و تربيتي اعزام ميگردند.
ماده 24 ـ
درصورت ضرورتو پيش آمد امر فوق لعاده که محتاج به اتخاذ تصميم فوري از طرف شوراي طبقه بندي باشد به تقاضاي رئيس زندان اين شورا در وقت فوق العاده تشکيل جلسه ميدهد.
ماده 25 ـ
متهمين در بازداشتگاه ها و محکومين در زندانها نگهداري شده و ميتوانند با صلاحديد مسئولين زندان از برنامه آموزشي، حرفه اي، تفريحي و ورزشي استفاده نمايند مگر اينکه به لحاظ عدم شايستگي اخلاقي و نوع و اهميت جرم ارتکابي و يا دستور مقام قضائي اجتماع آنان با ساير متهمان و محکومان مصلحت نباشد.