ماده 205 ـ
زنداني كه ممنوع الملاقات نباشد مي تواند حداكثر در هفته دو نامه با رعايت موازين شرعي و قانوني بعنوان اشخاص مشروحه زير نوشته و بوسيله نامه رسان زندان ارسال دارد.
همسر و فرندان، پدر، مادر، برادر و خواهر، قيم و وكيل رسمي يا بديگر بستگان و دوستان نزديك خود نامه به مراجع رسمي با حضور مسئول قسمت ارسال نامه ها امضاء و انگشت زده مي شود و اثر انگشت و امضاء نويسنده وسيله مسئول فوق گواهي و به مهر قسمت مربوطه ممهود مي گردد.
تبصره 1 ـ زنداني ممنوع الملاقات مي تواند با اجازه مقامات قضائي مربوطه در صورت لزوم نامه سرگشاده بخانواده يا وكيل رسمي نوشته و پس از تأييد مقام قضائي ارسال دارد.
تبصره 2 ـ هر زنداني مي تواند با رعايت موازين شرعي و قانوني ماهي يك نامه سرگشاده بعنوان مقامات زير نوشته و توسط نامه رساني زندان ارسال درارد:
رياست جمهوري ـ رياست مجلس اسلامي ـ رياست قوه قضائيه ـ وزير دادگستري ـ رئيس ديوان عالي كشور ـ دادستان كل كشور ـ رئيس سازمان بازرسي كل كشور ـ دادستان انتظامي قضات ـ رئيس دادگاه دادستان مربوطه ـ داديار يا بازپرس مربوطه ـ دايار ناظر زندان و رئيس سازمان زندانها و اقدامات تأميني و تربيتي كشور.
ماده 206 ـ
در مواقع ضروري و فوق العاده زنداني مي تواند با اجزاه رئيس زندان بيش از حد مقرر با بستگان خود يا مقامات صلاحيتدار قانوني با كسانيكه بنحوي از انحاء در تعليم و تربيت و حل مشكلات شخصي و خانوادگي و اجتماعي و صالح و مؤثر باشند با رعايت مقررات مربوطه مكاتبه نمايد.
ماده 207 ـ
نامه هاي صادره و وارده زنداني بوسيله رئيس زندان يا مسئول قسمت ارسال نامه هاي زندانيان كه بايد از بين مأموران مجرب و مورد اعتماد زندانيان انتخاب شود دقيقاً بررسي و مطالعه شده و پس از امضاء و مهر قسمت مذكور به مقصد ارسال شود.
ماده 208 ـ
نامه هائي كه مندرجات آن مفسده انگيزه يا مخالف با نظامات زندان يا خلاف نظم عمومي و اخلاق حسنه و عفت عمومي بوده و موجب هتك حرمت اشخاص شود يا متضمن الفاظ و مستهجن و فحش و ناسزا و تهديد و يا تهمت و افترا باشد همچنين عرضحالهاي غير موجه و مكرر درباره موضوعاتي كه قبلاً مورد رسيدگي قرار گرفته و تهيه و ارسال آنها صرفاً بمنظور مزاجمت باشد بدستور رئيس زندان ضبط شده و نويسنده نامه طبق مقررات اين آئين نامه تنبيه و تحت تعقيب جزائي قرار خواهد گرفت.
ماده 209 ـ
متن نامه ها بايد با خط خوانا و روشن و به زبان فارسي نوشته شده و موضوع آن درباره بيان حقايق مربوط به اوضاع و احوال خانوادگي و شخصي و جريان دعواي مربوطه به نويسنده نامه باشد.
ماده 210 ـ
كليه نامه هاي صادره بايد در دفتر خصوصي ثبت و نام و ام خانودگي و مشخصات كامل شماره قرار يا دادنامه، شماره زنداني، شماره آسايشگاه نويسنده نامه و نشاني و عنوان گيرنده با خط خوانا روي پاكت نوشته شود تا در صورت برگشت آن با استفاده از مندرجات دفتر مذكور عيناً به نويسنده نامه مسترد شود.
ماده 211 ـ
نامه هائي كه به زبان خارجي نوشته مي شود اگر در محل براي ترجمه و بررسي آن وسيله اي موجود نباشد بايستي عيناً به اداره كل زندانها و نهايتاً سازمان زندان ارسال گردد تا پس از بررسي هاي لازم چنانچه ارسال آن به مقصد بدون مانع باشد جهت ارسال به زندان مربوطه اعاده شود.
ماده 212 ـ
زندانيان اتباع خارجه مي توانند از طريق وزارت امور خارجه با نماينده سياسي و كنسولي خود مكاتبه نمايند و نامه هاي آنها بايد طبق مقررات اين آئيننامه بررسي و به مقصد فرستاده شود.
ماده 213 ـ
در مواقع ضروري ارتباط زنداني بوسيله تلگراف يا تلفن با اشخاص يا مقامات رسمي با رعايت مقرات اين آئيننامه و موافقت قبلي رئيس زندان با هزينه شخصي زنداني بلااشكال است.
ماده 214 ـ
واحد هاي بازرسي دارات كل موظفند براي هر زنداني صندوق شكايات تهيه و در دسترس زندانيان قرار دهند تا در صورتيكه زندانيان از امور بازداشتگاه يا زندان شكايت داشته باشند بتوانند شكايت خود را با ذكر دليل ضمن نامه اي كه هويت دقيق زنداني روي پاكت قيد شده باشد مستقيماً در صندوق مذكور قرار دهند اين صندوق هر ده روز يكبار بازرسي اداره كل باز و شكايت آن بوسيله واحد بازرسي تعيين مي شود.
ماده 215 ـ
توزيع و قبول نامه هاي زندانيان از ساعت 11 صبح الي 14 مي باشد. جز در موراد اضطراري و يا وصول تلگراف و يا هر نامه بايستي حداكثر ظرف 2 روز از تاريخ وصول بدست زنداني يا مرجع مربوطه برسد.
ماده 216 ـ
در صورتيكه زنداني از نحوه اجراي باز داشت يا حبس خود و يا هر امر ديگر از امور بازداشتگاه و زندان شكايت داشته باشد مي تواند شكايت خود را با ذكر دليل ضمن نامه اي سربسته مستقيماً به رئيس زندان اعلام نمايد و نامبرده مكلف است اين قبيل نامه ها را به مرجع مربوطه ارسال دارد.