ماده 187 ـ
كليه زندانيان اعم از متهم و محكوم تحت نظارت كامل و طبق مقررات اين آئيننامه مجاز به داشتن ارتباط با بستگان و آشنايان خود مي باشند و اين ارتباط بوسيله ملاقات و مكاتبه انجام مي پذيرد.
تبصره 1 ـ چنانچه ملاقات يا مكاتبه متهمي مخالف حسن جريان بازپرسي يا محاكمه باشد بازپرس يا دادستان مي بايست كتباً ملاقات با زنداني يا مكاتبه وي را ممنوع اعلام كنند در اينصورت و در مدت ممنوعيت حسب مورد ملاقات با زنداني و يا مكاتبه او فقط با اجازه كتبي بازپرس يا داديار تحقيق يا دادستان مجاز مي باشد. تخلف از مفاد اين تبصره موجب تعقيب انتظامي يا اداري متخلف خواهد بود. ولي به مجرد شروع محاكمه وكيل مدافع شخص بازداشت شده حق خواهد داشت كه با او ملاقات نمايد و هيچيك از مدموران انتظامي يا اداري و قضائي نمي توانند به هيچ وجه از اين ملاقات جلوگيري نمايند.
ماده 188 ـ
محل ملاقات عمومي زندانيان حتي الامكان بايستي مجهز به ديوارهاي شيشه اي و نشكن و وسايل تلفن و لوازم ضد صوت باشد و وسائل مذكور بايد طوري تعبيه گردد كه هنگام ملاقات و مكالمه زندانيان با اشخاص مزاحمت براي سايرين فراهم نگردد و مكالمات به سهولت انجام پذيرد.
تبصره: مسئولين زندانها مي توانند براي بناي چنين محلهائي كه در جهت رفاه خانواده زندانيان احداث مي گردد از اعتبرات انجمنهاي حمايت از زندانيان محل استفاده نمايند.
ماده 189 ـ
زوج يا زوجه، پدر، مادر، برادر و خواهر و فرزندان زنداني حق دارند طبق شرايط ملاقاتهاي هفتگي با زنداني ملاقات كننده و ساير بستگان دوستان زنداني در صورت لزوم با كسب اجازه از طرف رئيس زندان يا دايار ناظر زندان مي توانند ملاقات كنند.
ماده 190 ـ
زندانيان كه حسن رفتار و كردار داشته باشند با صلاحديد رياست زندان مي توانند با همسر و فرزندان و پدرو ومادر و برادر و خواهر خود با حضور مأمور مراقب ملاقات حضوري نمايند.
ماده 191 ـ
زندانيان مؤسسات كشاورزي، صنعتي و خدماتي نيز مي توانند حداقل هفته اي يكبار با اشخاص مذكور در ماده 187 ـ ملاقات نمايند. محل ملاقات اين گروه زا زندانيان در محل مناسبي كه به اين منظور اختصاص داده مي شود انجام خواهد شد در اين صورت حضور يك مأمور مراقب ضروري است.
ماده 192 ـ
زندانيان با موافقت رئيس زندان يا دايار ناظر زندان در مورادي مي توانند ملاقات خصوصي بدون حضور مراقب با همسر و فرزندان خود داشته باشند.
ماده 193 ـ
وكلاي دادگستري در صورت داشتن و كالتنامه رسمي براي حفظ حقوق موكل زنداني خود هر موقع ضرورت ايجاب نمايد مي توانند با اخذ مجوز كتبي از دادستان يا دايار ناظر زندان در ساعات اداري به زندان مراجعه و با ارائه وكالتنامه رسمي به رئيس زندان در صورت امكان در اتاق مخصوص و مجزا از اتاق ملاقات عمومي با موكلان خود ملاقات نمايند و در صورت ممنوع الملاقات بودن زنداني، ملاقات با نظر مقامات مربوطه انجام مي گيرد.
تبصره: كانون وكلا مي تواند در هر زندان به هزينه خود با نظر سازمان زندانها اتاقي بسازد كه براي ملاقات وكلاي دادگستري با موكلان زنداني آنها اختصاص داده شود.
ماده 194 ـ
ملاقات دادستان و بازپرس يا جانشين وي يا داديار تحقيق يا رئيس دادگاه رسيدگي كننده به پرونده متهم در حوزه قضائي كه درخواست شود بايد بدون حضور نگهبان انجام گردد.
ماده 195 ـ
برنامه ملاقات عمومي در هر زندان از نظر روز و ساعت متناسب يا فصول سال و نياز هر محل بوسيله رئيس زندان تهيه و با تصويب مديركل مربوطه آگهي مي شود.
تبصره 1 ـ برنامه ملاقات بايد بگونه اي تنظيم شود كه زنان و مردان ملاقات كننده و ملاقات شونده بتوانند بطور جداگانه با يكديگر ملاقات نمايند.
تبصره 2 ـ برنامه ملاقات عمومي بايد بگونه اي تنظيم شود كه هر زنداني حداقل هفته اي يكبار ملاقات داشته باشد و مدت آن كمتر از 20 دقيقه نباشد.
ماده 196 ـ
علاوه بر رئيس زندان، بازپرس يا جانشين او، داديار تحقيق پرونده متهم، دادستان و دايار ناظر زندان و رئيس دادگاه رسيدگي كننده به پرونده متهم تا زمان صدور حكم در صورت تشخيص ضرورت مي توانند كتباً اجازه ملاقات زنداني را با اشخاص مجاز در آئيننامه صادر نمايند.
تبصره: در صورتيكه براي زنداني از سوي شوراي انضباطي محدوديت ملاقات در نظر گرفته شود موضوع با ذكر دليل به مراجع مذكور در ماده فوق اعلام تا از دادن ملاقات خودداري نمايند.
ماده 197 ـ
رئيس زندان مي تواند تسهيلات ملاقات زندانيان بيمار را كه در بيمارستان بستري بوده يا قادر به حركت نيستند با نظر پزشك فراهم آورد.
ماده 198 ـ
رد و بدل كردن نامه و اشياء مجاز بدون اجازه رئيس زندان بهر نحو از انحاء بين ملاقات كننده و زنداني بكلي ممنوع مي باشد و مأمور ملاقات موظف به حفظ انتظام و انضباط كامل و اجراي دقيق ملاقات خواهد بود.
تبصره: تخلف مأمور و يا قصور و تفصير وي موجب تعقيب انتظامي يا اداري خواهد بود.
ماده 199 ـ
ملاقات اتباع بيگانه بايد با حضور يكنفر مترجم رسمي مورد اعتماد زندان انجام شود مگر آنكه مكالمات بزبان فارسي انجام گيرد. پرداخت دستمزد مترجم بعهده متقاضي يا انجمن حمايت زندانيان است.
ماده 200 ـ
ملاقات نماينده سياسي و كنسولي با اتباع زنداني خود با معرفي وزارت امور خارجه و با اجازه دادستان يا داديار ناظر زندان با هماهنگي رئيس زندان خواهد بود.
ماده 201 ـ
زندانيانيكه كشور آنها در ايران نماينده سياسي ندارند مي توانند با رعايت ماده فوق با نماينده سياسي و كنسولي دولتي كه سرپرستي انها را بعهده گرفته ملاقات نمايند.
ماده 202 ـ
در تمام مواردي كه شخص خارجي با زنداني ملاقات مي نمايد بايد با حضور يكنفر مأمور انتظامي زنداني كه حتي الامكان بزبان زنداني اشنائي داشته باشد صورت گيرد و صحبت بايد بدون نجوا و با صداي بلند باشد. اگر مأموران مسئول ملاقات موضوع مذاكره طرفين را بر خلاف مقررات و نظامات داخلي زندان تشخيص دهد بايد فوراً به ملاقات خاتمه دهد و چگونگي امر را به رئيس زندان گزارش نمايد.
تبصره1: از ملاقات كنندگان ععنداللزوم بهنگام ورود به محوطه زندان بازرسي دقيق بعمل مي آيد.
تبصره 2: ورود و خروج اشياء و لوازم صوتي و تصويري و عكسبرداري و فرستنده و گيرنده و امثالهم توسط ملاقات كنندگان ممنوع است.
ماده 203 ـ
رؤساي زندانها بايد ترتيبي اتخاذ نمايند تا سالن انتظار جهت استقرار ملاقات كنندگان مجهز به سرويس، فروشگاه و ساير وسائل رفاهي باشد و تدابيري اتخاذ گردد تا ملاقات كنندگان از مسير مخصوص جداي از محوطه عمومي زندان به قسمت محل ملاقات هدايت شوند.
ماده 204 ـ
در تمامي موارد تنظيم برنامه ملاقات از نظر روز و ساعت و طول مدت ملاقات و چگونگي و كيفيت آن با نظر رئيس زندان خواهد بود.