ماده 1ـ
در ماده (3) قانون صدور چک مصوب 16/4/1355 عبارت «صادر کننده چک بايد در تاريخ صدور معادل مبلغ چک در بانک محال عليه محل (نقد يا اعتبار قابل استفاده) داشته باشد» به صورت زير تغيير مي يابد:
صادر کننده چک بايد در تاريخ مندرج در آن معادل مبلغ مذکور در بانک محال عليه وجه نقد داشته باشد.
ماده 2ـ
ماده زير به عنوان ماده (3) مکرر به قانون فوق افزوده مي گردد:
ماده 3ـ
ماده (7) اصلاحي موضوع ماده (2) قانون اصلاح موادي از قانون صدور چک مصوب 11/8/1372 به شرح ذيل اصلاح مي شود:
ماده 4ـ
عبارت «از قراري صدي دوازده در سال» از ماده (11) قانون صدور چک مصوب16/4/1355 حذف و مفاد زير به عنوان تبصره به آن اضافه مي گردد:
ماده 5ـ
ماده (13) اصلاحي موضوع ماده (5) قانون اصلاح موادي از قانون صدور چک مصوب 11/8/1372 به شرح زير اصلاح مي شود:
ماده 6ـ
ماده (18) اصلاحي موضوع ماده (7) قانون اصلاح موادي از قانون صدور چک مصوب 11/8/1372 و تبصره آن حذف و ماده زير جايگزين آن مي گردد:
ماده 7ـ
از متن ماده (21) قانون صدور چک مصوب 16/4/1355 عبارت «مگر آنکه متهم به ترتيب مقرر در تبصره ماده (125) قانون آيين دادرسي کيفري نشاني ديگري تعيين کرده باشد» حذف مي گردد.
ماده 8ـ
کليه قوانين و مقررات مغاير از تاريخ تصويب اين قانون لغو مي گردد.
[امضاء]
قانون فوق مشتمل بر هشت ماده در جلسه علني روز يکشنبه مورخ دوم شهريور ماه يکهزار و سيصد و هشتاد و دو مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ12/6/1382 به تاييد شوراي نگهبان رسيده است.
رئيس مجلس شوراي اسلامي ـ مهدي کروبي