ماده 1ـ
به موجب اين قانون کليه مراکز تخصصي درمان ناباروري ذي صلاح مجاز خواهند بود با رعايت ضوابط شرعي و شرايط مندرج در اين قانون نسبت به انتقال جنين هاي حاصله از تلقيح خارج از رحم زوجهاي قانوني و شرعي پس از موافقت کتبي زوجين صاحب جنين به رحم زناني که پس از ازدواج و انجام اقدامات پزشکي ناباروري آنها (هر يک به تنهايي يا هر دو) به اثبات رسيده اقدام نمايند.
ماده 2ـ
تقاضاي دريافت جنين اهدايي بايد مشترکا از طرف زن و شوهر تنظيم و تسليم دادگاه شود و دادگاه در صورت احراز شرايط ذيل مجوز دريافت جنين را صادر مي کند:
الف ـ زوجين بنا به گواهي معتبر پزشکي‚ امکان بچه دار شدن نداشته باشند و زوجه استعداد دريافت جنين را داشته باشد.
ب ـ زوجين داراي صلاحيت اخلاقي باشند.
ج ـ هيچ يک از زوجين محجور نباشند.
د ـ هيچ يک از زوجين مبتلا به بيماريهاي صعب العلاج نباشند.
هـ ـ هيچ يک از زوجين معتاد به مواد مخدر نباشند.
و ـ زوجين بايستي تابعيت جمهوري اسلامي ايران را داشته باشند.
ماده 3ـ
وظايف و تکاليف زوجين اهداء گيرنده جنين و طفل متولد شده از لحاظ نگهداري و تربيت و نفقه و احترام نظير وظايف و تکاليف اولاد و پدر و مادر است.
ماده 4 ـ
بررسي صلاحيت زوجين متقاضي در محاکم خانواده‚ خارج از نوبت و بدون رعايت تشريفات آيين دادرسي مدني صورت خواهد گرفت و عدم تاييد صلاحيت زوجين قابل تجديدنظر مي باشد.
ماده 5 ـ
آيين نامه اجرايي اين قانون ظرف مدت سه ماه توسط وزارت بهداشت‚ درمان و آموزش پزشکي با همکاري وزارت دادگستري تهيه و به تصويب هيات وزيران خواهد رسيد.
[امضاء]
قانون فوق مشتمل بر پنج ماده در جلسه علني روز يکشنبه مورخ بيست و نهم تير ماه يکهزار و سيصد و هشتاد و دو مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 8/5/1382 به تاييد شوراي نگهبان رسيده است.
رئيس مجلس شوراي اسلامي ـ مهدي کروبي