ماده 16 ـ
اگر مالي اعم از منقول يا غير منقول بلاعوض به شخصي داده شود بدون رعايت حداقل معافيت طبق نرخ بند ج از ماده (9) اين قانونماليات تعلق ميگيرد. دهنده و گيرنده متضامناً مسئول پرداخت ماليات متعلقه هستند.
جهيزيه و وجوه و اموالي كه براي امور خيريه و يا عامالمنفعه از قبيل بيمارستان و كودكستان و پرورشگاه يتيمان و نظاير آن داده ميشود از پرداخت ماليات معاف خواهد بود.
تبصره ـ صلح محاباتي با شرط خيار فسخ براي مصالح از نظر اين قانون در حكم صلح قطعي است.
ماده 17 ـ
هر مالي كه مورد وقف يا نذر يا حبس يا وصيت واقع شود مشمول ماليات است به استثناي مواردي كه براي امور عامالمنفعه نامبرده در ماده قبل باشد.
نرخ ماليات در اين قبيل موارد طبق نرخ بند ج ماده 9 اين قانون خواهد بود.
تبصره ـ مال مورد وصيت در موقعي مشمول ماليات خواهد بود كه با فوت موصي وصيت قطعي شده باشد.
ماده 18 ـ
در مورد صلح طرفين معامله متضامناً و در مورد وقف واقف و در مورد وصيت وصي و در مورد حبس و نذر حبس و نذركننده مسئول پرداخت ماليات هستند.
در مورد صلح و وقف و حبس و نذر در ظرف دو ماه از تاريخ وقوع و در مورد وصيت در ظرف دو ماه پس از اطلاع از فوت موصي مكلفين بايد اظهارنامه كه حاوي كليه اطلاعات لازمه براي وصول ماليات باشد به اداره ماليه تسليم نمايند.
اگر در ظرف مدت مقرر اظهارنامه داده نشود ماليات رأساً از طرف ماليه طبق تحقيقاتي كه به عمل خواهد آمد تعيين و به مؤدي ابلاغ ميشود.
اگر مؤدي در ظرف يك ماه از تاريخ ابلاغ به تشخيص ماليه واخواهي نداد ماليات تشخيص شده قطعي و وصول خواهد شد. در صورت دادن واخواهي طبق ماده 7 عمل ميشود.
تبصره ـ اگر واقف به وظيفه خود عمل ننمايد متولي در ظرف دو ماه پس از اطلاع مسئول پرداخت ماليات مقرره و انجام تكاليفي كه به عهده واقفمحول است ميباشد.
ماده 19 ـ
مقررات مواد 6 و 7 و 11 و 13 در مورد مكلفين ماده 18 نيز قابل اجراء است.
ماده 20 ـ
شاهنشاه و ملكه و اعقاب بلافصل شاهنشاه از پرداخت مالياتهاي نامبرده در اين قانون معافاند.