ماده 11 ـ
ساعات كار كارگران در كارگاهها جز در موارد مذكور در اين قانون نبايد از هشت ساعت در شبانهروز و چهل و هشت ساعت در هفتهتجاوز نمايد. مقصود از ساعات كار مدتي است كه كارگر به منظور انجام كار در اختيار كارفرما ميباشد و اوقات استراحت و صرف غذا جزء ساعات كارمحسوب نميشود.
ماده 12 ـ
كار اضافي با موافقت طرفين و رعايت شرايط زير مجاز خواهد بود:
1 ـ براي هر ساعت كار اضافي بايد سي و پنج درصد اضافه بر مزد هر ساعت كار به كارگر پرداخت شود.
2 ـ كار اضافي نبايد از چهار ساعت در روز تجاوز نمايد.
3 ـ در مورد كارهاي سخت و زيانآور كار اضافي ممنوع است.
ماده 13 ـ
در صورت بروز حادثه و يا لزوم تعميرات ضروري در كارگاه و ماشينها و همچنين در موارد پيشآمده قوه قهريه (فرسماژور) كارفرماميتواند استثناء تمام يا قسمتي از كارگران را براي كار اضافي با پرداخت اضافهكار مقرر در ماده 12 نگاهدارد.