اصل صد و چهل و سوم ـ
ارتش جمهوري اسلامي ايران پاسداري از استقلال و تماميت ارضي و نظام جمهوري اسلامي كشور را بر عهده دارد.
اصل صد و چهل و چهارم ـ
ارتش جمهوري اسلامي ايران بايد ارتشي اسلامي باشد كه ارتشي مكتبي و مردمي است و بايد افرادي شايسته را به خدمت بپذيرد كه به اهداف انقلاب اسلامي مومن و در راه تحقق آن فداكار باشند.
اصل صد و چهل و پنجم ـ
هيچ فرد خارجي به عضويت در ارتش و نيروهاي انتظامي كشور پذيرفته نمي شود.
اصل صد و چهل و ششم ـ
استقرار هر گونه پايگاه نظامي خارجي در كشور هر چند به عنوان استفادههاي صلح آميز باشد ممنوع است.
اصل صد و چهل و هفتم ـ
دولت بايد در زمان صلح از افراد و تجهيزات فني ارتش در كارهاي امدادي، آموزشي، توليدي، و جهاد سازندگي، با رعايت كامل موازين عدل اسلامي استفاده كند در حدي كه به آمادگي رزمي ارتش آسيبي وارد نيايد.
اصل صد و چهل و هشتم ـ
هر نوع بهره برداري شخصي از وسايل و امكانات ارتش و استفاده شخصي از افراد آنها به صورت گماشته، راننده شخصي و نظاير اينها ممنوع است.
اصل صد و چهل و نهم ـ
ترفيع درجه نظاميان و سلب آن به موجب قانون است.
اصل صد و پنجاهم ـ
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در نخستین روزهای پیروزی این انقلاب تشکیل شد، برای ادامه نقش خود در نگهبانی از انقلاب و دستاوردهای آن پابرجا میماند، حدود وظائف و قلمرو مسئولیت این سپاه در رابطه با وظائف و قلمرو مسئولیت نیروهای مسلح دیگر با تاکید برهمکاری و هماهنگی برادرانه میان آنها بوسیله قانون تعیین میشود.
اصل صد و پنجاه و يكم ـ
به حكم آيه كريمه "و اعدوا لهم مااستطعتم من قوه و من رباطالخيل ترهبون به عدوالله و عدوكم و آخرين من دونهم لا تعلمونهمالله يعلمهم" دولت موظف است براي همه افراد كشور برنامه و امكانات آموزش نظامي را بر طبق موازين اسلامي فراهم نمايد، به طوري كههمه افراد همواره توانايي دفاع مسلحانه از كشور و نظام جمهوري اسلامي ايران را داشته باشند، ولي داشتن اسلحه بايد با اجازه مقامات رسمي باشد.