طرفهاي متعاهد به پروتكل حاضر؛
با بررسي كنوانسيون بينالمللي مسؤوليت مدني ناشي از خسارت آلودگي نفتي، (1969) و پروتكل (1984) آن.
با توجه به اينكه پروتكل (1984) كنوانسيون مزبور كه اصلاح دامنه شمول كنوانسيون و بهبود جبران خسارت را پيشبيني مينمايد، لازمالاجراء نگرديده است.
با تأييد اهميت حفظ استمرار نظام بينالمللي مسؤوليت و جبران خسارت آلودگي نفتي.
با آگاهي از نياز به تضمين لازمالاجراء شدن هر چه سريعتر مفاد پروتكل (1984).
با اذعان به اين كه مقررات ويژهاي جهت انجام اصلاحات متناظر در كنوانسيون بينالمللي مربوط به تأسيس يك صندوق بينالمللي براي جبران خسارت آلودگي نفتي، (1971)، نيز مورد نياز ميباشد.
به شرح ذيل توافق نمودند:
ماده 1ـ
كنوانسيوني كه توسط مفاد اين پروتكل اصلاح ميشود عبارت است از «كنوانسيون بينالمللي مسؤوليت مدني ناشي از خسارت آلودگي نفتي، (1969)»، كه از اين پس با عنوان « كنوانسيون مسؤوليت (1969)» مورد اشاره قرار خواهد گرفت، براي دولتهاي متعاهد به پروتكل (1976) كنوانسيون مسؤوليت (1969)، اشاره به عنوان مزبور، به منزله اشاره به كنوانسيون مسؤوليت (1969) اصلاح شده توسط آن پروتكل، خواهد بود.
ماده 2ـ
ماده (1) كنوانسيون مسؤوليت (1969) به شرح ذيل اصلاح ميگردد:
1ـ متن ذيل جايگزين بند (1) خواهد شد:
1ـ « كشتي» به معناي هر كشتي اقيانوس پيما و هرگونه شناور درياپيمايي ميباشد كه به منظور حمل نفت فله به عنوان كالا، ساخته شده يا تغييراتي بدين منظور در آن ايجاد شده باشد، مشروط بر آن كه كشتي قادر به حمل نفت و ساير كالاها، فقط هنگامي كه عملاً در حال حمل نفت فله به عنوان كالا ميباشد و همچنين در طي سفر بعد از حمل اين محموله نفت، مشمول عنوان كشتي شناخته شود، مگر آن كه ثابت شود هيچگونه رسوبي از نفت فله حمل شده در كشتي باقي نمانده است.
2ـ متن ذيل جايگزين بند (5) خواهد شد:
5 ـ « نفت» به معناي هرگونه نفت پايدار هيدروكربن معدني همچون نفت خام، نفت سياه، نفت ديزل سنگين و روغن ميباشد، اعم از آن كه به عنوان كالا در كشتي حملگردد يا در مخازن سوخت كشتي موجود باشد.
3ـ متن ذيل جايگزين بند (6) خواهد شد:
6 ـ « خسارت آلودگي» عبارت است از:
الف ـ تلف يا زيان به بارآمده در خارج از كشتي در اثر آلودگي ناشي از خروج يا تخليه نفت از كشتي، قطع نظر از محل وقوع اين خروج يا تخليه، مشروط بر آن كه پرداخت غرامت در ازاي آسيب وارده بر محيط زيست به استثناي عدمالنفع حاصل از آسيب مزبور، محدود به هزينه اقدامات معقولي شود كه عملاً براي اصلاح وضعيت انجام پذيرفته است يا بايد انجام بپذيرد.
ب ـ هزينههاي اقدامات پيشگيرانه و تلف يا زيان ناشي از اين اقدامات پيشگيرانه.
4ـ متن ذيل جايگزين بند (8) خواهد شد:
8 ـ « سانحه» به معناي هر واقعه يا مجموعهاي از وقايع ناشي از منشأ واحد ميباشد كه باعث خسارت آلودگي شود يا تهديد شديد و قريبالوقوع بروز چنين خساراتي را موجب شود.
5 ـ متن ذيل جايگزين بند (9) خواهد شد:
9ـ « سازمان» عبارت است از سازمان بينالمللي دريانوردي.
6 ـ پس از بند (9)، بند جديدي با متن ذيل درج ميگردد:
10ـ « كنوانسيون مسؤوليت (1969)» عبارت است از كنوانسيون بينالمللي مسؤوليت مدني ناشي از خسارت آلودگي نفتي، (1969). براي دولتهاي متعاهد به پروتكل (1976) آن كنوانسيون، عبارت مزبور به معناي كنوانسيون مسؤوليت (1969) اصلاح شده توسط آن پروتكل خواهد بود.
ماده 3ـ
متن ذيل جايگزين ماده (2) كنوانسيون مسؤوليت (1969) خواهد شد:
اين كنوانسيون منحصراً شامل موارد ذيل خواهد بود:
الف ـ خسارت آلودگي ايجاد شده:
1ـ در سرزمين، و همچنين درياي سرزميني يك دولت متعاهد، و
2ـ در منطقه انحصاري اقتصادي يك دولت متعاهد كه براساس حقوق بينالملل تعيين شده است، يا اگر يك دولت متعاهد چنين منطقهاي را تعيين ننموده است، در منطقهاي فراتر و مجاور با درياي سرزميني آن دولت كه براساس حقوق بينالمللي تعيين شده است كه اين منطقه نبايد بيش از 200 مايل دريايي از خط مبدأيي كه عرض درياي سرزميني از آن اندازهگيري ميشود امتداد يابد.
ب ـ اقدامات پيشگيرانه جهت پيشگيري يا به حداقل رساندن خسارت مزبور، در هر محلي كه انجام شوند.
ماده 4ـ
ماده (3) كنوانسيون (1969) به صورت ذيل اصلاح ميگردد:
1ـ متن ذيل جايگزين بند (1) خواهد شد:
1ـ به استثناء موارد پيشبيني شده در بندهاي (2) و (3) اين ماده، مالك كشتي در زمان سانحه، يا در موردي كه سانحه متشكل از مجموع چند واقعه است، مالك كشتي در زمان اولين واقعه، مسؤول هرگونه خسارت آلودگي خواهد بود كه در نتيجه سانحه توسط كشتي به بارآيد.
2ـ متن ذيل جايگزين بند (4) خواهد شد:
4ـ هيچگونه ادعائي براي جبران خسارت ناشي از آلودگي عليه مالك، مسموع نخواهدبود مگر مطابق با مقررات اين كنوانسيون منوط به رعايت مفاد بند (5) اين ماده، هيچگونه ادعائي براي جبران خسارت ناشي از آلودگي بر مبناي اين كنوانسيون يا هر مبناي ديگر عليه اشخاص ذيل مسموع نخواهد بود:
الف ـ مستخدمان يا نمايندگان مالك يا خدمه كشتي.
ب ـ راهنما يا هر شخص ديگري كه عضو خدمه كشتي نيست و خدماتي را براي كشتي انجام ميدهد.
ج ـ اجارهكننده (به هر شكل كه تعريف شود و شامل اجارهكننده دربست كشتي هم خواهد بود)، مدير يا بهرهبردار كشتي.
د ـ هر شخصي كه با رضايت مالك يا براساس دستورالعمل يك مقام ذيصلاح دولتي عمليات نجات انجام ميدهد.
هـ ـ هر شخصي كه اقدامات پيشگيرانه انجام ميدهد.
و ـ تمامي مستخدمان يا نمايندگان اشخاصي كه در بندهاي (ج)، (د) و (هـ) ذكر شدهاند؛ مگر آن كه خسارت به وجود آمده ناشي از فعل يا ترك فعل شخص آنها باشد كه با قصد ايراد خسارت يا با بيمبالاتي اما با علم به احتمال وقوع چنين خسارتي صورت گرفته باشد.
ماده 5 ـ
متن ذيل جايگزين ماده (4) كنوانسيون مسؤوليت (1969) ميگردد:
هنگامي كه سانحهاي بين دو يا چند كشتي اتفاق ميافتد و در نتيجه آن خسارت آلودگي ايجاد ميشود، مالكان كليه كشتيهاي مربوطه، مگر آن كه طبق ماده (3) از مسؤوليت معاف شوند، مشتركاً و منفرداً مسؤول تمامي خسارتي خواهند بود كه به نحو معقول قابل تفكيك نيست.
ماده 6 ـ
ماده (5) كنوانسيون مسؤوليت (1969) به صورت ذيل اصلاح ميگردد:
1ـ متن ذيل جايگزين بند (1) خواهد شد:
1ـ مالك كشتي حق دارد مسؤوليت خود را به موجب اين كنوانسيون درخصوص هر سانحه واحد تا سقفي كه به صورت ذيل محاسبه ميگردد تحديد نمايد:
الف ـ سه ميليون واحد محاسبه براي يك كشتيكه ظرفيت آن از 5000 واحد ظرفيت تجاوز نكند.
ب ـ براي يك كشتي با ظرفيتي بيش از مقدار فوق، در ازاي هر واحد ظرفيت اضافه، 420 واحد محاسبه علاوه بر مقدار مذكور در بند فرعي (الف).
مشروط بر آنكه كل ميزان اين سقف در هيچ حالتي از «7/59» ميليون واحد محاسبه تجاوز ننمايد.
2ـ متن ذيل جايگزين بند (2) خواهد شد:
2ـ در صورتي كه ثابت شود خسارت آلودگي ناشي از فعل يا ترك فعل شخصي مالك بوده است، كه با قصد ايراد اين خسارت و يا با بيمبالاتي و با علم به احتمال وقوع چنين خسارتي صورت گرفته است، مالك از حق تحديد مسؤوليت خود به موجب اين كنوانسيون محروم خواهد بود.
3ـ متن ذيل جايگزين بند (3) خواهد شد:
3ـ مالك به منظور برخورداري از مزاياي تحديد براساس بند (1) اين ماده بايد صندوقي معادل كل مبلغ نمايانگر سقف مسؤوليت خود، نزد دادگاه يا ديگر مقام ذيصلاح هر يك از دولتهـاي متعـاهدي كه دعوي مطـابق ماده (9) در آن دولتهـا اقامه ميشود، يا در صورتيكه دعوائي اقامه نشود، نزد دادگاه يا ديگر مقام ذيصلاح هر يك از دولتهاي متعاهدي كه طبق ماده (9) ميتوان دعوائي در آن دولت اقامه نمود، افتتاح نمايد. افتتاح صندوق ميتواند از طريق توديع وجه يا ارائه ضمانت بانكي يا ديگر اقسام ضمانت قابل قبول طبق قانون دولت متعاهد محل افتتاح صندوق صورت گيرد كه ميزان آن بايد از نظر دادگاه يا ديگر مقام ذيصلاح كافي باشد.
4ـ متن ذيل جايگزين بند (9) خواهد شد:
9(الف) ـ « واحد محاسبه» مورد اشاره در بند (1) اين ماده عبارت است از حق برداشت ويژه مطابق تعريف صندوق بينالمللي پول، مقادير مورد اشاره در بند (1) بر مبناي ارزش پول ملي در مقايسه با حق برداشت ويژه در تاريخ تأسيس صندوق مذكور در بند (3) به پول ملي تبديل خواهدشد. ارزش پول ملي هر دولت متعاهدي كه عضو صندوق بينالمللي پول ميباشد، در مقايسه با حق برداشت ويژه، طبق روش ارزيابي مورد استفاده صندوق بينالمللي پول كه در تاريخ مورد نظر براي عمليات و معاملات آن معمول است، محاسبه خواهد شد. ارزش پول ملي هر دولت متعاهدي كه عضو صندوق بينالمللي پول نيست در مقايسه با حق برداشت ويژه، مطابق روش تعيين شده توسط آن دولت محاسبه خواهد شد.
9(ب) ـ با اين وجود، دولت متعاهدي كه عضو صندوق بينالمللي پول نيست و قانون آن اجراء مفاد «بند 9 (الف)» را اجازه نميدهد، ميتواند در زمان تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق به اين كنوانسيون يا در هر زماني پس از آن، اعلام كند كه واحد محاسبه مذكور در بند 9 (الف) معادل پانزده فرانك طلا خواهد بود. فرانك طلاي مورد اشاره در اين بند معادل است با شصت وپنج ونيم ميليگرم طلا با عيار نهصددرهزار تبديل فرانك به طلا به پولي ملي طبق قانون دولت مربوطه انجام خواهد گرفت.
9(ج) ـ محاسبه مورد اشاره در آخرين جمله بند 9(الف) و تبديل مورد اشاره در بند 9 (ب) بهگونهاي انجام خواهد شدكه تا حدامكان نشانگر ارزش واقعي مقادير مذكور در بند (1) براساس پول ملي دولت متعاهد ذيربط باشد كه در نتيجه اجراء سه جمله اول بند 9 (الف) به دست ميآيد. دولتهـاي متعـاهد، حسب مورد، نحـوه محـاسبه براسـاس بند 9 (الف) يا نتيجه تبديل براساس بند 9(ب) و يا هرگونه تغييري در هر يك از اين موارد را به هنگام توديع سند تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق به اين كنوانسيون به امانتدار اسناد، اطلاع خواهند داد.
5 ـ متن ذيل جايگزين بند (10) خواهد شد:
10ـ از نظر اين ماده، ظرفيت كشتي عبارت است از ظرفيت ناخالص محاسبه شده براساس مقررات اندازهگيري ظرفيت مندرج در ضميمه (1) كنوانسيون بينالمللي اندازهگيري ظرفيت كشتيها، (1969).
6 ـ متن ذيل جايگزين جمله دوم بند (11) خواهد شد:
چنين صندوقي ميتواند حتي هنگامي كه طبق مفاد بند (2)، مالك حق تحديد مسؤوليت ندارد، ايجاد شود ولي ايجاد آن در چنين موردي مخل حقوق هر يك از مدعيان در مقابل مالك نخواهد بود.
ماده 7ـ
ماده (7) كنوانسيون مسؤوليت (1969) به صورت ذيل اصلاح خواهد شد:
1ـ متن ذيل جايگزين دو جمله اول بند (2) ميگردد:
گواهينامهاي مبني بر اين كه بيمه يا تضمين مالي ديگري مطابق مفاد اين كنوانسيون موجود ميباشد، پس از آن كه مقام ذيصلاح دولت متعاهد احراز نمود كه الزامات بند (1) رعايت گرديده است، براي هر كشتي صادر خواهد شد. در مورد يك كشتي كه در يك كشور متعاهد به ثبت رسيده است، گواهينامه مزبور توسط مقام ذيصلاح دولت محل ثبت كشتي صادر يا تصديق خواهد شد؛ در رابطه با يك كشتي كه در يكي از دولتهاي متعاهد به ثبت نرسيده است، گواهينامه مزبور ميتواند توسط مقام ذيصلاح هر يك از دولتهاي متعاهد، صادر يا تصديق گردد.
2ـ متن ذيل جايگزين بند (4) خواهد شد:
4ـ گواهينامه مزبور در كشتي نگهداري خواهد شد و رونوشتي از آن نزد مقاماتي كه سوابق ثبت كشتي را نگهداري ميكنند، يا چنانچه كشتي در يك دولت متعاهد به ثبت نرسيده است، نزد مقامات دولتي كه گواهينامه را صادر يا تصديق نموده است، به امانت سپرده خواهد شد.
3ـ متن ذيل جايگزين جمله اول بند (7) خواهد شد:
گواهينامههاي صادرشده يا تصديق شده توسط يك دولت متعاهد مطابق بند (2)، توسط ساير دولتهاي متعاهد براي منظور اين كنوانسيون مورد قبول قرار خواهد گرفت و از سوي ديگر دولتهاي متعاهد داراي همان ميزان اعتبار تلقي خواهند شد كه گواهينامههاي صادره يا تصديق توسط خود آنها از آن برخوردار ميباشند، حتي اگر براي كشتياي صادر يا تصديق شده باشد كه در يك دولت متعاهد به ثبت نرسيده است.
4ـ در جملـه دوم بند (7)، كلمات « با دولت محـل ثبت كشتي» جاي خود را به « با دولت صادركننده يا تصديقكننده» خواهد داد.
5 ـ متن ذيل جايگزين جمله دوم بند (8) خواهد شد:
در چنين موردي خوانده ميتواند، حتي در صورتي كه مالك از حق تحديد مسؤوليت خود به موجب بند (2) ماده (5) برخوردار نباشد، از مزاياي سقف مسؤوليتهاي مذكور در بند (1) ماده (5) بهرهمند گردد.
ماده 8 ـ
ماده (9) كنوانسيون مسؤوليت (1969) به شرح ذيل اصلاح ميگردد:
ـ متن ذيل جايگزين بند (1) خواهد شد:
1ـ هنگامي كه يك سانحه موجب بروز خسارت آلودگي در سرزمين يك يا چند دولت متعاهد و از جمله درياي سرزميني يا منطقه مورد اشاره در ماده (2) ميگردد، يا در سرزمين، درياي سرزميني و يا منطقه مزبور، اقدامات پيشگيرانه جهت پيشگيري يا بهحداقل رساندن خسارت آلودگي انجام ميپذيرد، طرح دعاوي پرداخت غرامت فقط ميتواند در دادگاههاي اين دولت يا دولتهاي متعاهد اقامه گردد. خوانده بايد در مهلت معقول، از اين دعوي مطلع گردد.
ماده 9ـ
پس از ماده (12) كنوانسيون مسؤوليت (1969) دو ماده جديد به شرح ذيل اضافه ميگردد:
ماده 12 مكرر (اول) ـ مقررات موقتي
مقررات موقتي ذيل در مورد دولتي مجري خواهد بود كه در زمان بروز سانحه هم متعاهد به اين كنوانسيون است و هم متعاهد به كنوانسيون مسؤوليت (1969):
الف ـ هرگاه سانحهاي موجب بروز خسارت آلودگي در حوزه شمول اين كنوانسيونگردد، در صورتي و تا حدودي كه مسؤوليتي براساس كنوانسيون مسؤوليت (1969) پديد آيد، مسؤوليت ناشي از اين كنوانسيون مرتفع ميگردد.
ب ـ هرگاه سانحهاي موجب بروز خسارت آلودگي در حوزه شمول اين كنوانسيونگردد، و دولت مورد نظر هم متعاهد به اين كنوانسيون و هم متعاهد به كنوانسيون بينالمللي تأسيس صندوق بينالمللي براي جبران خسارت آلودگي نفتي، (1971) باشد، مسؤوليت باقيمانده پس از اعمال بند فرعي (الف) اين ماده فقط تا ميزاني مطابق اين كنوانسيون به قوت خود باقي خواهد بود كه خسارت آلودگي پس از اعمال كنوانسيون (1971) مزبور، همچنان جبران نشده باقي بماند.
ج ـ در اجراء بند (4) ماده (3) اين كنوانسيون، عبارت « اين كنوانسيون» بايد به گونهاي تفسير شود كه حسب مورد به اين كنوانسيون يا به كنوانسيون مسؤوليت (1969) اشاره نمايد.
دـ در اجراء بند (3) ماده (5) اين كنوانسيون، كل مبلغ موجودي صندوقي كه بايد افتتاح شود به ميزان مسؤوليتي كه طبق بند فرعي (الف) اين ماده رفع شده تلقي ميگردد، كاهش خواهد يافت.
ماده 12 مكرر (دوم) ـ مقررات نهايي
مقررات نهايي اين كنوانسيون عبارتند از مواد (12) تا (18) پروتكل (1992) جهت اصلاح كنوانسيون مسؤوليت (1969)، اشارات به عمل آمده به دولتهاي متعاهد در اين كنوانسيون به منزله اشاره به دولتهاي متعاهد به آن پروتكل خواهد بود.
ماده 10 ـ
نمونه گواهينامه ضميمه اين پروتكل جايگزين نمونه گواهينامه منضم به كنوانسيون مسؤوليت (1969) خواهد شد.
ماده 11 ـ
1ـ كنوانسيون مسؤوليت (1969) و اين پروتكل بايد ميان طرفهاي متعاهد به اين پروتكل هر دو به عنوان يك سند واحد قرائت و تفسير شوند.
2ـ مواد (1) تا (12) مكرر (دوم) كنوانسيون مسؤوليت (1969)، شامل گواهينامه نمونه، كه توسط اين پروتكل اصلاح شدهاند، به عنوان كنوانسيون بينالمللي مسؤوليت مدني ناشي از خسارت آلودگي نفتي، (1992) (كنوانسيون مسئووليت 1992) شناخته ميشوند.
مقررات نهايي
ماده 12 ـ
امضاء تصويب، پذيرش، تأييد و الحاق
1ـ اين پروتكل از تاريخ 15 ژانويه 1993 ميلادي برابر با 25/10/1372 هجريشمسي لغايت 14 ژانويه 1994 ميلادي برابر با 24/10/1373 هجري شمسي براي امضاء توسط تمامي دولتها مفتوح ميباشد.
2ـ ضمن رعايت بند (4)، هر دولت ميتواند به طرق ذيل به اين پروتكل متعهد گردد:
الف ـ امضاء به شرط تصـويب، پذيرش يا تأييـد و متعاقب آن، تصـويب، پذيرش يا تأييد، يا
ب ـ الحاق
3ـ تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق با توديع يك سند رسمي بدين مضمون نزد دبيركل سازمان اعتبار خواهد يافت.
4ـ هر يك از دولتهاي متعاهد به كنوانسيون بينالمللي تأسيس صندوق بينالمللي براي جبران خسارت آلودگي نفتي، (1971)، كه از اين پس با عنوان كنوانسيون صندوق (1971) بدان اشاره خواهد شد، فقط در صورتي ميتواند اين پروتكل را مورد تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق قرار دهد كه در همان زمان پروتكل (1992) جهت اصلاح كنوانسيون مزبور را نيز مورد تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق قرار دهد، مگر آن كه انصراف خود را از كنوانسيون صندوق 1971، از تاريخ لازمالاجراء شدن اين پروتكل براي آن دولت، اعلام دارد.
5 ـ دولتي كه به اين پروتكل متعاهد است ولي از طرفهاي متعاهد كنوانسيون مسؤوليت (1969) نميباشد، در روابط خود با ساير دولتهاي متعاهد به اين پروتكل، مقيد به مفاد كنوانسيون مسؤوليت (1969)، اصلاح شده توسط اين پروتكل ميباشد ولي در رابطه با دولتهاي متعاهد به كنوانسيون (1969) مقيد به مفاد كنوانسيون مسؤوليت (1969) نيست.
6 ـ هر سند تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق كه پس از لازمالاجراءشدن هرگونه اصلاحيه وارد بر كنوانسيون مسؤوليت (1969) اصلاح شده توسط اين پروتكل، توديع گردد، شامل كنوانسيون اصلاح شده توسط اين پروتكل و اصلاحية مزبور خواهد بود.
ماده 13ـ
لازمالاجراء شدن
1ـ اين پروتكل 12 ماه پس از تاريخي كه در آن 10 دولت، شامل چهار دولت كه ظرفيت ناخالص ناوگان نفتكش آنها دست كم يكميليون واحد است، اسناد تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق خود را نزد دبيركل سازمان توديع نمايند، لازمالاجراء خواهد شد.
2ـ با اين حال، هر يك از دولتهاي متعاهد كنوانسيون صندوق (1971) ميتواند در زمان توديع سند تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق خود به اين پروتكل، اعلام نمايد كه سند مزبور براي منظور اين ماده تا انقضاء مهلت شش ماهه مذكور در ماده (31) پروتكل 1992 جهت اصلاح كنوانسيون صندوق 1971، فاقد اثر ميباشد. دولتي كه به كنوانسيون صندوق 1971 متعاهد نيست اما سند تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق خود را به پروتكل 1992 جهت اصلاح كنوانسيون صندوق 1971 توديع مينمايد نيز ميتواند در همين زمان اعلاميهاي را مطابق اين بند صادر نمايد.
3ـ هر دولتي كه اعلاميهاي را مطابق بند قبل صادر نموده است ميتواند در هر زمان با دادن اطلاعيهاي خطاب به دبيركل سازمان، آن را پس بگيرد. پس گرفتن اعلاميه، از تاريخ دريافت اطلاعيه مؤثر خواهد بود، مشروط بر آن كه در اين تاريخ، دولت مزبور سند تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق خود را به اين پروتكل توديع نموده باشد.
4ـ براي هر دولتي كه پس از تأمين شرايط مندرج در بند (1) جهت لازمالاجراء شدن، اين پروتكل را مورد تصويب، پذيرش، تأييد يا الحاق قرار ميدهد، اين پروتكل (12) ماه پس از تاريخ توديع سند مربوطه توسط اين دولت لازمالاجراء خواهد گرديد.
ماده 14ـ
بازنگري و اصلاح
1ـ سازمان ميتواند براي منظور بازنگري يا اصلاح كنوانسيون مسؤوليت (1992) اقدام به تشكيل يك كنفرانس نمايد.
2ـ سازمان بنا به درخواست حداقل يك سوم دولتهاي متعاهد، كنفرانسي از دولتهاي متعاهد را به منظور بازنگري يا اصلاح كنوانسيون مسؤوليت (1992) برگزار خواهد نمود.
ماده 15ـ
اصلاح مقادير سقف مسؤوليت
1ـ بنا به درخواست حداقل يك چهارم دولتهاي متعاهد، هرگونه پيشنهادي براي اصلاح مقادير سقف مسؤوليت وضع شده در بند (1) ماده (5) كنوانسيون مسؤوليت (1969) اصلاح شده توسط اين پروتكل، توسط دبيركل به تمامي اعضاء سازمان و كليه دولتهاي متعاهد ابلاغ خواهد شد.
2ـ هرگونه اصلاحيهايكه به صورت فوق پيشنهاد و ابلاغ ميگردد بايد حداقل شش ماه پس از تاريخ ابلاغ، به كارگروه (كميته) حقوقي جهت بررسي تسليم گردد.
3ـ كليه دولتهاي متعاهد كنوانسيون مسؤوليت (1969) اصلاح شده توسط اين پروتكل، اعم از آن كه اعضاي سازمان باشند يا نباشند، از حق مشاركت در جلسات بررسي و تصويب اصلاحات توسط كارگروه (كميته) حقوقي برخوردار هستند.
4ـ اصلاحات با رأي موافق اكثريت دوسوم دولتهاي متعاهد حاضر و رأيدهنده در كارگروه (كميته) حقوقي گسترش يافته طبق بند (3) به تصويب ميرسد، مشروط بر اينكه دست كم نصف دولتهاي متعاهد در زمان رأي حاضر باشند.
5 ـ كارگروه (كميته) حقوقي، هنگام كار بر روي پيشنهاد اصلاح مقادير سقف مسؤوليت بايد تجارب حاصل از سوانح و به ويژه ميزان خسارت حاصل از آنها، تغييرات ارزشهاي پولي و اثر اصلاحية پيشنهادي بر هزينه بيمه را مورد توجه قرار دهد. اين كارگروه (كميته) همچنين بايد رابطه ميان سقفهاي مسؤوليت در بند (1) ماده (5) كنوانسيون مسؤوليت (1969) اصلاح شده توسط اين پروتكل و سقفهاي مسؤوليت در بند (4) ماده (4) كنوانسيون بينالمللي تأسيس صندوق بينالمللي براي جبران خسارت آلودگي نفتي (1992) را در نظر بگيرد.
6 ـ الف ـ هيچگونه اصلاحيهاي در رابطه با مقادير سقف مسؤوليت را طبق اين ماده نميتوان قبل از 15 ژانويه (1998) و همچنين قبل از انقضاء مدت پنج سال از تاريخ لازمالاجراء شدن اصلاحيه قبلي مطابق اين ماده مورد بررسي قرار داد. هيچگونه اصلاحيهاي به موجب اين ماده قبل از لازمالاجراء شدن اين پروتكل قابل بررسي نيست.
ب ـ هيچيك از سقفهاي مسؤوليت را نميتوان به ميزاني افزايش داد كه از مقدار سقف وضع شده در كنوانسيون مسؤوليت (1969)، اصلاح شده توسط اين پروتكل به علاوه ششدرصد (6%) در سال كه از 15 ژانويه (1993) به صورت مركب محاسبه ميگردد، تجاوز نمايد.
ج ـ هيچيك از سقفهاي مسؤوليت را نميتوان به ميزاني افزايش داد كه از مقدار سقف وضع شده در كنوانسيون مسؤوليت (1969) اصلاح شده توسط اين پروتكل ضرب در سه تجاوز نمايد.
7ـ هرگونه اصلاحاتي كه طبق بند (4) به تصويب ميرسد بايد توسط سازمان به تمامي دولتهاي متعاهد ابلاغ گردد. اصلاحات موردنظر پس از انقضاء مدت (18) ماه از تاريخ ابلاغ، پذيرفته شده تلقي خواهد شد مگر آن كه ظرف اين مدت، دست كم يك چهارم دولتهايي كه در زمان تصويب اصلاحات توسط كارگروه (كميته) حقوقي، جزو دولتهاي متعاهد محسوب ميشدهاند، به سازمان اعلام نمايند كه اصلاحات را نميپذيرند، كه در اين صورت، اصلاحيه مردود شمرده شده، بلااثر خواهد بود.
8 ـ اصلاحيهاي كه مطابق بند (7) پذيرفته شده تلقي گردد، 18 ماه پس از تاريخ پذيرش لازمالاجراء خواهد شد.
9ـ تمامي دولتهاي متعاهد، مقيد به اصلاحيه خواهند بود مگر آن كه مطابق بندهاي (1) و (2) ماده (16)، حداقل شش ماه قبل از لازمالاجراء شدن اصلاحيه از اين پروتكل انصراف دهند. اين انصراف، از زمان لازمالاجراء شدن اصلاحيه، مؤثر خواهد شد.
10ـ هنگامي كه اصلاحيهاي توسط كارگروه (كميته) حقوقي به تصويب ميرسد ولي مهلت 18 ماهه پذيرش آن هنوز منقضي نگرديده است، دولتيكه طي اين مهلت جزو دولتهاي متعاهد ميگردد، پس از لازمالاجراء شدن اصلاحيه، بدان مقيد خواهد بود. دولتي كه پس از اين مهلت جزو دولتهاي متعاهد ميشود، مقيد به اصلاحيهاي كه طبق بند (7) پذيرفته شده است، خواهدبود. در موارد مذكور در اين بند، يك دولت در تاريخ لازمالاجراء شدن اصلاحيه يا در تاريخي كه اين پروتكل براي دولت مزبور لازمالاجراء ميگردد، اگر تاريخ اخير بعد از تاريخ لازمالاجراء شدن اصلاحيه فرا برسد، مقيد به اصلاحيه خواهد شد.
ماده 16ـ
انصراف
1ـ هر يك از طرفهاي متعاهد ميتواند در هر زمان پس از تاريخي كه اين پروتكل براي آن دولت متعاهد لازمالاجراء ميگردد از آن انصراف دهد.
2ـ انصراف از طريق توديع سندي نزد دبيركل سازمان اعتبار خواهد يافت.
3ـ انصراف، پس از انقضاي مدت 12 ماه، يا هر مدت طولانيتري كه در سند انصراف قيد شده باشد، از تاريخ توديع سند نزد دبيركل سازمان مؤثر خواهد بود.
4ـ ميان طرفهاي متعاهد اين پروتكل، انصراف هر يك از آنها از كنوانسيون مسؤوليت (1969) طبق ماده (16) آن كنوانسيون تحت هيچ شرايطي به عنوان انصراف آنها از كنوانسيون مسؤوليت (1969) به صورت اصلاح شده توسط اين پروتكل تعبير نخواهد شد.
5 ـ انصراف از پروتكل (1992) جهت اصلاح كنوانسيون صندوق (1971) توسط دولتي كه همچنان به كنوانسيون صندوق (1971) متعاهد باقي ميماند، به منزلة انصراف از اين پروتكل تلقي خواهد شد. اين انصراف از تاريخي مؤثر خواهد بود كه در آن تاريخ، انصراف از پروتكل (1992) جهت اصلاح كنوانسيون صندوق (1971) مطابق ماده (34) آن پروتكل اثر مييابد.
ماده 17ـ
توديع
1ـ اين پروتكل و هرگونه اصلاحاتي كه طبق ماده (15) به تصويب ميرسد، نزد دبيركل سازمان توديع خواهد شد.
2ـ دبيركل سازمان بايد:
الف ـ موارد ذيل را به اطلاع تمامي دولتهاي امضاءكننده يا ملحق شده به اين پروتكل برساند:
1ـ هر امضاء يا توديع سند جديد به همراه تاريخ آن.
2ـ هرگونه اعلاميه و اطلاعيه طبـق ماده (13) و هرگونه اعلاميه و ابلاغيه مطـابق بند (9) ماده (5) كنوانسيون مسؤوليت (1992).
3ـ تاريخ لازمالاجراء شدن اين پروتكل.
4ـ هرگونه پيشنهاد جهت اصلاح مقادير سقف مسؤوليت كه طبق بند (1) ماده (15) مطرح گرديده است.
5 ـ هرگونه اصلاحيهاي كه به موجب بند (4) ماده (15) به تصويب رسيده است.
6 ـ هرگونه اصلاحيهاي كه طبق بند (7) ماده (15) تصويب شده تلقي ميگردد، به همراه تاريخي كه اصلاحيه مزبور براساس بندهاي (8) و (9) آن ماده لازمالاجراء ميگردد.
7ـ توديع هرگونه سند خروج از اين پروتكل به همراه تاريخ توديع و تاريخي كه انصراف اثر خواهد يافت.
8 ـ مواردي كه طبق بند (5) ماده (16)، انصراف بايد مفروض تلقي شود.
9ـ هرگونه ابلاغيهاي كه در مواد اين پروتكل ضروري دانسته شده است.
ب ـ نسخ موثق اين پروتكل را براي تمامي دولتهاي امضاءكننده و تمامي دولتهايي كه به اين پروتكل ملحق ميشوند ارسال نمايد.
3ـ در اسرع وقت پس از لازمالاجراء شدن اين پروتكل، متن آن بايد جهت ثبت و انتشار طبق ماده (102) منشور سازمان ملل، توسط دبيركل سازمان براي دبيرخانه سازمان ملل ارسال گردد.
ماده 18ـ
زبانها
اين پروتكل در يك نسخه اصلي به زبانهاي عربي، چيني، انگليسي، فرانسه، روسي و اسپانيايي تنظيم شده است كه تمامي اين متون از اعتبار يكسان برخوردارند.
لندن، 27 نوامبر 1992 ميلادي برابر با 6 آذر 1371 هجري شمسي.
در تأييد مراتب فوق، امضاءكنندگان ذيل كه توسط دولتهاي مربوطه خود براي اين منظور طبق موازين اختيار يافتهاند، اين پروتكل را به امضاء ميرسانند.1
ضميمه
گواهينامه بيمه يا ساير ضمانتهاي مالي در رابطه با مسؤوليت مدني
ناشي از خسارت آلودگي نفتي
صادر شده بر اساس مفاد ماده (7) كنوانسيون بينالمللي مسؤوليت مدني ناشي از خسارت آلودگي نفتي، (1992)
نام كشتي
شماره يا حروف مشخصه
بندر محل ثبت
نام و نشاني مالك
بدين وسيله گواهي ميشود كه براي كشتي فوق يك بيمهنامه يا ضمانت مالي ديگر وجود دارد كه شرايط ماده (7) كنوانسيون بينالمللي مسؤوليت مدني ناشي از خسارت آلودگي نفتي (1992) را تأمين مينمايد.
نوع ضمانت: ...................................................................................................
مدت اعتبار: ....................................................................................................
نام و نشاني بيمهگر (ها) و / يا ضامن (ها)
نام : ..............................................................................................................
نشاني: .......................................................................................................
اين گواهي تا تاريخ ................................................................. داراي اعتبار است.
صادر شده يا تصديق شده توسط دولت
.....................................................................................................................................
(عنوان كامل دولت)
در .......................................................................... به تاريخ ..................................................................................
(مكان)
.....................................................................................................
امضاء و عنوان مقام صادركننده يا تصديقكننده
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ امضاءها حذف شده است.
نكات توضيحي:
1ـ در صورت تمايل، عنوان دولت ميتواند شامل اشاره به مقام دولتي ذيصلاح كشور محل صدور گواهينامه نيز باشد.
2ـ در صورتي كه كل مبلغ ضمانت از چند منبع تأمين شده باشد، ميزان هر يك از اين منابع بايد مشخص شود.
3ـ اگر ضمانت به چند صورت ارائه شده باشد، اين موارد بايد ذكر گردند.
4ـ در قسمت ذيل عنوان « مدت اعتبار ضمانت» بايد تاريخي كه اين ضمانت از آن تاريخ مؤثر است قيد گردد.
[امضاء]
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن پروتكل (1992) ميلادي جهت اصلاح كنوانسيون بينالمللي مسؤوليت مدني ناشي از خسارت آلودگي نفتي (1969) ميلادي مشتمل بر مقدمه، هجده ماده، يك ضميمه و نكات توضيحي و پروتكل (1992) جهت اصلاح كنوانسيون تأسيس يك صندوق بينالمللي براي جبران خسارت آلودگي نفتي (1971) مشتمل بر مقدمه و سي و نه ماده در جلسه علني روز چهارشنبه مورخ بيست و چهارم بهمن ماه يكهزار و سيصدو هشتاد مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 21/10/1385 به تأييد شوراي محترم نگهبان رسيد.
رئيس مجلس شوراي اسلامي ـ غلامعلي حدادعادل