مقدمه
طرفهاي متعاهد با الهام از آرزوي حفظ و توسعه و تحكيم هرچه بيشتر روابط و همكاريهاي دوستانه بين كشورها؛
با آگاهي از تبادلات رو به رشد ملتها، به صورت منطقهاي و بينالمللي؛
با اعتقاد به اينكه هيچ كشور، چه كشور بدون ساحل و يا كشور ساحلي، نبايد از ساير نقاط جهان مجزا باشد؛
با اشتياق به توسعه و حفظ يك سيستم منطقي حمل و نقل و ارتباطات كه مورد توافق و بهرهمندي متقابل باشد؛
با يادآوري برنامه جامع كميسيون اقتصادي و اجتماعي آسيا ـ اقيانوسيه ملل متحد در مورد توسعه زيربناي حمل و نقل زميني آسيا (ALTID) و گزارش دبيركل ملل متحد در مورد شرايط جاري و پيشنهادات براي عمليات آينده درمورد سيستمهاي حمل و نقل ترانزيت كشورهاي بدون ساحل در حال توسعه و تازه استقلال يافته آسياي مركزي و همسايگان آنان (A/49/150 ) و اعلاميه عشقآباد درمورد توسعه زيربناي ارتباطات و حمل و نقل و شبكه خط لولههاي فراملي در منطقه اكو (1997) ميلادي و نيز؛
با در نظر گرفتن اهداف و اصول تصريح شده در كنوانسيون تجارت ترانزيت كشورهاي بدون ساحل، (1965) ميلادي و سايركنوانسيونهاي بينالمللي تجارت، گمرك و حمل و نقل، موافقتنامه تجارت ترانزيت اكو (1995).
با تشخيص اهميت فراهم آوردن ترتيبات كافي حمل و نقل ترانزيت براي تجارت منطقهاي و بينالمللي و براي پيشرفت اقتصادي كشورهاي بدون ساحل؛
با تأكيد بر تعهد خود براي تحكيم و رشد نقل و انتقال آسان، سريع و مؤثر كالا، مسافرين و اثاثيه بين طرفهاي متعاهد به شرح ذيل توافق نمودهاند.
فصل اول ـ مفاد كلي
فصل دوم ـ تسهيلات ترانزيت
فصل سوم ـ تعيين مسيرهاي حمل و نقل ترانزيت
فصل چهارم ـ تسهيلات و بنادر دريايي
فصل پنجم ـ شرايط عمومي حمل و نقل جادهاي
فصل ششم ـ شرايط عمومي براي حمل و نقل راهآهن
فصل هفتم ـ شرايط عمومي حمل و نقل داخلي
فصل هشتم ـ قوانين در حمل و نقل جادهاي
فصل نهم ـ كنترل گمركات
فصل دهم ـ اسناد و روش كار
فصل دوازدهم ـ بندهاي نهايي
ضميمه شماره 1
نقشهها و مسيرهاي مقرر ترانزيتي جادهاي، ريلي و آبراههاي داخلي
در قلمروهاي طرفهاي متعاهد
كه توسط طرفهاي متعاهد موافقتنامه چارچوب حمل و نقل ترانزيت اكو ( TTFA ) ارائه گرديده و مشمول تصويب هيأتهاي تصميمگيرنده اكو نميباشد.
بخش اول ـ مسيرهاي مقرر ترانزيتي جادهاي
مسيرهاي ترانزيتي جادهاي كه توسط هر يك از طرفهاي متعاهد و در قلمرو آنها تعيين شده و ذيلاً آمده است براساس احتساب موجود بينالمللي (يا ملي) ميباشد.
در هر يك از مسيرها، علايمي دال بر نقاط مرزي (ورود ـ خروج)، نام آنها و نيز نام بخشهاي اصلي و شهرهاي استاني (ايالتي) داخل مسير و فاصله بين آنها وجود دارد.
بخش دوم ـ مسيرهاي مقرر ترانزيتي ريلي
مسيرهاي ترانزيتي ريلي مقرر كه توسط هر يك از طرفهاي متعاهد در قلمرو مربوطه ذيلاً نقل گرديده است، عمدتاً براساس موافقتنامه جنبههاي سازماني و عملياتي خدمات حمل و نقل تركيبي فيمابين اروپا و آسيا ـ تهيه شده و توسط سازمان همكاري راهآهنها (OSZHD) ـ ميباشد.
مسيرهاي ريلي جهت ترانزيت و حمل و نقل تركيبي چندوجهي
تعيين مسيرها
الف ـ براساس حروف الفبا:
ACE ـ مسيرهاي مندرج در AGTC AGC و موافقتنامه OSZHD.
AC ـ مسيرهاي مندرج در AGTC و موافقتنامه OSZHD.
A ـ مسيرهايي كه فقط در موافقتنامه OSZHD ذكر شدهاند
ب ـ براساس ارقام:
ـ مسيرهاي اصلي توسط اعداد دو رقمي معين گرديدهاند.
ـ شاخههاي انشعابي از مسيرهاي اصلي توسط اعداد سه رقمي و يا كسر، معين گرديدهاند.
بخش سوم ـ مسيرهاي مقرر ترانزيتي در آبهاي داخلي
1 ـ در درياي خزر:
1 ـ آكتائو (قزاقستان) باكو (آذربايجان)
2 ـ آكتائو (قزاقستان) مخاچكالا (روسيه)
3 ـ آكتائو (قزاقستان) نكا (ايران)
4 ـ آكتائو (قزاقستان) نوشهر (ايران)
5 ـ آكتائو (قزاقستان) اميرآباد (ايران)
6 ـ آكتائو (قزاقستان) آستراخان (روسيه)
7 ـ باكو (آذربايجان) آستراخان (روسيه)
8 ـ باكو (آذربايجان) مخاچكالا (روسيه)
9 ـ باكو (آذربايجان) نكا (ايران)
10 ـ باكو (آذربايجان) انزلي (ايران)
11 ـ باكو (آذربايجان) نوشهر (ايران)
12 ـ باكو (آذربايجان) تركمنباشي (تركمنستان)
13 ـ نكا (ايران) تركمنباشي (تركمنستان)
14 ـ نوشهر (ايران) آستراخان (روسيه)
15 ـ نوشهر (ايران) مخاچكالا (روسيه)
16 ـ نوشهر (ايران) تركمنباشي (تركمنستان)
17 ـ تركمنباشي (تركمنستان) آستراخان (روسيه)
18 ـ تركمنباشي (تركمنستان) مخاچكالا (روسيه)
19 ـ تركمنباشي (تركمنستان) انزلي (ايران)
20 ـ انزلي (ايران) آستراخان (روسيه)
21 ـ انزلي (ايران) مخاچكالا (روسيه)
22 ـ انزلي (ايران) آكتائو (قزاقستان)
2ـ رودخانهها و كانالها:
الف ـ خطوط كشتيراني در رودخانه ايرتيش(IRTYSH)
اوست(Ust)ـ كامينوگست(Kamenogrsk)ـ سميپالاتينسك(Semipalatinsk) پاولودار(Pavlodar) ـ قزاقستان(Kazakistan) ـ امسك (Omsk) ـ روسيه(Russia)ـ تـابـولسك (Tobolsk) ـ خانتـي (Khanty) ـ مانسيسك (Mansiysk) ـ ساليهار(Salekhard) ـ كاراسي(KaraSea) ـ اقيانوس منجمد شمالي(Arctic Ocean)
ب ـ خطوط كشتيراني در رودخانههاي پيانچ و آمودريا:
شيرخان بندر (Bender Sherhan) ـ افغانستان (Afghanistan) ـ نيژنيپيانچ
(Nizhniy Pyanj) ـ تاجيكستـان (Tajikistan) ـ ترمـذ (Termez) ـ ازبكستـان (Uzbekistan) ـ مكري (Mukry) ـ تركمنستان (Turkmenistan)
ضميمه شماره 2
حداقل مشخصات فني جادههايي كه براي حمل و نقل ترانزيت مورد استفاده قرار ميگيرد:
بهمنظور آمد و شد روان در مسيرهاي بينالمللي قلمروهاي طرفهاي متعاهد و اطمينان از ايمني تردد و آسايش خدمهها و مسافرين، ارائه مشخصات فني مشترك (يا كاملاً هماهنگ) جادههايي كه قرار است براي حمل و نقل ترانزيت مورد استفاده قرار گيرد، ضروري ميباشد. بدين منظور موارد ذيل در اين ضميمه ارائه ميگردد:
ماده 1 ـ
1ـ طرفهاي متعاهد اين « ضميمه» مواد ضميمههاي (1) و (2) را در موافقتنامه اروپايي شريانهاي اصلي تردد بينالمللي (1975 ميلادي و AGR) با در نظر گرفتن مواد اصلاحي آنها كه در 24 ژوئن 1989 ميلادي برابر با 3 تير 1368 هجري شمسي لازمالاجرا شده است، اعمال خواهند كرد.
ـ شروطي كه (موافقتنامه اروپايي) شريانهاي اصلي تردد بينالمللي بايد با آنها مطابقت داشته باشد. (ضميمه 2 / 16/TRANS/ ECE / اصلاحيه 2).
ـ شناسايي و علامتگذاري E ـ Roads (ضميمه3 16/TRANS/ ECE /اصلاحيه 2).
2ـ كشورهايي كه به موافقتنامه فوق نپيوستهاند، ممكن است احتمال پيوستن به آن را مدنظر داشته باشند و يا در رابطه با جادههاي مقرر براي حمل و نقل ترانزيت بينالمللي، شرايط فني را كه مشابه با شرايط فني مطروحه در موافقتنامه (1975 ميلادي) AGR و ضمايم فوقالذكر اين موافقتنامه ميباشد را اعمال نمايند.
ماده2 ـ در جريان احداث شريانهاي جديد حمل و نقل بينالمللي و مدرنيزه كردن شبكه موجود، مقامات ذيربط طرفهاي متعاهد اطمينان خواهند داد تا شرايطي را ايجاد كنند كه با موارد مورد نظر متصديان حمل و نقل اعم از اندازه، بار محوري و وزن كل وسايل نقليه موتوري كه در مادههاي (4) و (5) ضميمه (4)، (نيازهاي فني و وسايل نقليه جادهاي) TTFA سال 1998 ميلادي در نظر گرفته شده است منطبق باشد.
ماده3 ـ طرفهاي متعاهد بهمنظور تسهيل در آمد و شد روان وسايل نقليه موتوري در مسيرهاي بينالمللي درون قلمرو خود ميتوانند بر روي ديگر مشخصـات فني جادهها از طريق شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت (TTCC ) موافقت كنند.
ضميمه شماره 3
حداقل مشخصات فني حمل و نقل ريلي كه در حمل ونقل ترانزيت مورد استفاده قرار ميگيرد: مشخصات فني حمل و نقل ريليكه در ذيل به آن اشاره شده، براساس موافقتنامه جنبههاي سازمان خدمات حمل و نقل تركيبي منعقده ميان اروپا و آسيا در سال 1997 ميلادي و براساس چارچوب سازمان همكاري بين راهآهنها (OSJD)، ميباشد و با موافقتنامه اروپايي در زمينه خطوط مهم حمل و نقل تركيبي بينالمللي و تأسيسات مربوط به آن (AGTC) منعقده در اول فوريه سال 1991 ميلادي برابر با دوازدهم بهمن 1370هجريشمسي، مطابقت دارد )ECE/TRANS/) مشخصات فني خطوط ريلي كه براي ترانزيت و حمل و نقل (چند وجهي) تركيبي حائز اهميت ميباشد: اهميت پارامترهاي خطوط ريلي براي ترانزيت و حمل و نقل (چند وجهي) تركيبي در جدول شماره (1) به شرح ذيل نمايش داده شده است. در ستون (الف) جدول، مقادير هدف به نمايش درآمده است كه بايد بهعنوان اهداف عمدهاي درنظر گرفته شود كه مطابق با طرحهاي توسعه راهآهن ملي ميتوان به آنها دست يافت. مقادير ديگر بهعنوان استثناء درنظر گرفته خواهدشد. خطوط راهآهن به دو دسته اصلي طبقهبندي گرديده است: الف) خطوط موجود كه در صورت نياز ميتواند مدرنيزه شود در صورتي كه مدرنيزهكردن و يا اصلاح خطوط، مشكل و يا غيرممكن باشد، شرايط و نيازهاي آسانتري براي اين خطوط درنظر گرفته خواهد شد. ب) احداث خطوط جديد پارامترهاييكه در جدول شماره(1) نمايش داده شده است را نيز در صورت مناسببودن ميتوان براي خدمات فري1 كه به عنـوان جزء لاينفـك شبكه راهآهن محسـوب ميگردد، بهكار گرفت. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1ـ كشتي قطاربر Ferry جدول 1 ـ پارامترهاي خطوط ريلي كه براي ترانزيت و حمل و نقل تركيبي داراي اهميت ميباشد
طبقهبندي خطوط ريلي |
الف |
ب |
|
خطوط موجود |
|
خطوط جديد |
عوامل |
در حال حاضر |
مقادير هدف |
|
1 |
عرض خط |
mm1435 |
|
1 mm1435 |
mm1520 |
|
2 mm1520 |
mm1676 |
|
mm1676 |
2 |
تعداد خطوط |
2ـ1 |
2ـ1 |
2ـ1 |
3 |
گاباري خط (استاتيك) |
طبق ضميمه5 |
3 UIC/SJD |
4 UIC |
SMGS |
GB |
OSJD |
4 |
حداقل فاصله مابين مراكز خطوط (1) |
m 8/4ـ4 |
m /4ـ5/4 |
m 8/4ـ5/4 |
5 |
حداقل سرعت اسمي |
h/Km 90ـ40 |
5 h/Km |
6 h/Km 120 |
|
120ـ 9 |
7 |
6 |
بارمحوري مجاز باتوجه به سرعت |
t 5/22ـ27/17 |
t 5/22 |
t 5/22 |
h/Km 100> |
t 20 |
t 20 |
t 5/22 |
h/Km 100< |
|
|
|
7 |
حداكثر شيب 8 |
مشخصنشده |
مشخصنشده |
mm/m 5/12 |
8 |
حداقل طول خطوط كناري مناسب در ايستگاهها |
m850 ـ 385 |
m 850 ـ750 |
m 850 ـ750 |
توضيحات مربوط به بعضي از پارامترهاي موجود در جدول فوق 1 ـ تعداد خطوط: خطوط ترانزيت و خطوط حمل و نقل تركيبي بايد ظرفيت مناسب را فراهم آورده و قابليت تطابق دقيق با جدول زمانبندي حركت قطارها را داشته باشد. عموماً، اين امكان وجود دارد تا هر دو نياز را فقط درمورد مسيري حداقل دوطرفه برآورده نمود. با اين وجود، درصورتي كه پارامترهاي ديگر موافقتنامه رعايت شود، استفاده از مسيرهاي تك خطه نيز مجاز ميباشد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1ـ پيشنهادي 2ـ پيشنهادي 3 ـ UIC (اتحاديه بينالمللي راهآهنها) 4 ـ UIC (اتحاديه بينالمللي راهآهنها) 5 ـ حداقل استاندارد براي قطارهاي حمل و نقل تركيبي 6 ـ حداقل استاندارد براي قطارهاي حمل و نقل تركيبي 7 ـ خطوط ريلي داراي محدوديتي ميباشند كه با گاباري خط و ضميمه 5 متفاوت است كه بايد ادارات راهآهن طرفهاي متعاهد ديگر از آن مطلع گردند. 8 ـ ادارات خطوط آهن حدود سرعت موقت سطحهاي مختلف غير از سرعت مذكور در شماره (5) جدول را تعيين ميكند كه بايد ادارات خطوط آهن طرفهاي متعاهد ديگر را از آن آگاه نمايد. 2 ـ گاباري خطوط: حداقل گاباري خط براي ترانزيت و خطوط حمل و نقل تركيبي در نمودار (1) نمايش داده شده است. از آنجايي كه بهكارگيري گاباري عريض درخطوط جديد معمولاً نياز به سرمايهگذاري كلان ندارد لذا اتحاديه بينالمللـي راهآهن (UIC) براي خطـوط جديد گاباري (GS) انتخاب گرديده است. براي نمونه گاباري GC اتحاديه بينالمللي راهآهنها امكانات ذيل را فراهم ميآورد: الف ـ حمل و نقل كالا به وسيله وسايط نقليه جادهاي و ناوگان جادهاي ازجمله (كاميون با تريلر، وسايط نقليه منفصل شونده، تراكتور و نيمهكشندهها) كه با گاباري جادهاي اروپا (باارتفاع m4 و پهناي m5/2) و واگنهاي ويژه با ارتفاع بار حداكثر Cm60 بالاي سطح ريل مطابقت داشته باشد. ب ـ حمل و نقل نيمه تريلرهاي جادهاي معمولي با ارتفاع m4 و پهناي m5/2 بر روي واگنهاي با بوژيهاي نرمان را امكانپذير ميسازد. پ ـ حمل و نقل كانتينرهاي ISO با ارتفاع m9/2 و پهناي m44/2 را روي واگنهاي مسطح معمولي ميسر ميسازد. ت ـ حمل و نقل مخزن غيرثابت (SWAP) با پهناي m5/2 را روي واگنهاي معمولي مسطح ميسر ميسازد. ث ـ حمل و نقل كانتينرها/ و مخزنهاي غيرثابت با ارتفاع m9/2 و پهناي m5/2 را روي واگنهاي مسطح امكانپذير ميسازد. خطوط موجود در مناطق كوهستاني داراي تونلهاي زيادي است كه با گاباري خط و يا گاباريهايي با ارتفاع نسبتاً بيشتر در مركز خط مطابقت دارد. افزايش اين امر جهت مطابقت با گاباري GC اتحاديه راهآهنها UIC تقريباً در تمام موارد و از نقطهنظر اقتصادي و مالي امري غيرممكن ميباشد. گاباري GB اتحاديه بينالمللي راهآهنها براي اين خطوط انتخاب شده كه امكانات ذيل را فراهم ميآورد: الف ـ حمل و نقل كانتينرهاي ISO با پهناي m44/2 و ارتفاع m9/2 را روي واگنهاي مسطح كانتينري با ارتفاع بار m18/1 بالاي سطح ريل را ممكن ميسازد. ب ـ حمل و نقل واگنهاي مخزن غيرثابت با پهناي m5/2 و ارتفاع m6/2 را روي واگنهاي مسطح معمولي (ارتفاع بارگيري m246/1) فراهم ميسازد. پ ـ حمل و نقل نيمه تريلرها روي واگنهاي انتهايي را ميسر ميسازد. ت ـ حمل و نقل كانتينرها/ و مخزنهاي غيرثابت با ارتفاع m9/2 و پهناي m6/2 را روي واگنهاي مخصوص Low ـ Loader امكانپذير ميسازد. اكثر خطوط ترانزيت و حمل و نقل تركيبي موجود، حداقل،گاباريB اتحاديه بينالمللي راهآهنها (UIC) را ارائـه ميدهند. در مـوارد ديگر، ارتقـاء كيفـي آن استـاندارد، معمولاً نياز به سرمايهگذاري عظيم ندارد. 3 ـ حداقل سرعت اسمي: حداقل سرعت اسمي براساس مشخصات هندسي خط (شعاع قوسها)، تجهيزات ايمني و ضرايب سيستم ترمز وسايط نقليه مشخص ميگردد. 4 ـ بارمحوري مجاز: بار محوري مجاز آن است كه خطوط ترانزيت و حمل و نقل تركيبي بايد قابليت تحمل آن را دارا باشد. خطوط ترانزيت و حمل و نقل تركيبي بايد قابليت تحمل آمد و شد جديدترين وسايل نقليه در زمان حال و آينده را خصوصاً در زمينههاي ذيل داشته باشد: واگن با بار محوري t20 كه قابل قياس با طبقه C اتحاديه بينالمللي راهآهنها (UIC) ميباشد. به دنبال تصميمات اتحاديه بينالمللي راهآهنها (UIC) يك واگن با بار محوري t5/22 بايد با سرعت تا 100 كيلومتر در ساعت مطابقت داشته باشد. بار محوري محدود 20 تن، آنهايي هستند كه براساس مقررات UIC تنظيم گرديدهاند. برطبق مقررات UIC بار محوري مذكور براي چرخهاي با شعاع كمتر از mm840 قابل اعمال ميباشد. نمودار 1 گاباري خط GA و GB و GC كه در جزوه شماره OR 506 UIC اشاره شده است. مشخصات عملياتي و حداقل استانداردهاي تأسيسات زيربنايي جهت خدمات حمل و نقل الف ـ امكانات لازم براي ترانزيت و خدمات حمل و نقل تركيبي 1ـ به منظور تضمين جريان حمل و نقل مؤثر و سريع كه لازمه روشهاي جديد توليد و توزيع كالا ميباشد خدمات ترانزيت و خدمات حمل و نقل تركيبي بايد نيازهاي ذيل را بهطور ويژه تأمين نمايند: 1ـ1ـ زمان ورود/ خروج به خط براساس نيازهاي مشتري (بهويژه زمان ديرهنگام بستهشدن جهت بارگيري و تحويل زودهنگام كالا) جهت تضمين ارائه خدمات منظم. 1ـ2ـ حمل و نقل درب به درب، موقعشناسي، زمان مطمئن براي حمل و نقل. 1ـ3ـ ارائه اطلاعات قابل اعتماد و بهموقع درخصوص روشهاي حمل و نقل، ارائه اسناد به روشي ساده، ريسك پايين وارد شدن آسيب به كالا. 1ـ4ـ توانايي حمل انواع كانتينرهاي استاندارد و وسايل بارگيري ديگر كه درجادههاي بينالمللي ميان اروپا و آسيا قابل حمل ميباشد. در اين ارتباط گزارش را بايد براساس پيشرفتهاي پيشبيني شده در مورد اوزان و ابعاد وسايل بارگيري تهيه نمود. 2ـ اين شرايط بايد از طريق مراحل ذيل تأمين شود: 2ـ1ـ سرعت بالاي حمل و نقل از مبدأ حركت به مقصد شامل تمام توقفها حدوداً مشابه باشد يا بيشتر از زمان حمل و نقل مبدأ تا مقصد از طريق جاده نباشد. 2ـ2ـ استفاده از سرعتهاي غيركاري گيرنده كالا (مثلاً حمل در شب) بهطوري كه كالا را بتوان در صبح كه مطلوب مشتري است، به او تحويل داد. 2ـ3ـ دسترسي به تجهيزات مناسب به اندازه كافي و ظرفيت زير ساخت. 2ـ4ـ استفاده از قطارهاي باري مستقيم درصورت امكان. 2ـ 5ـ انجام اقدامات سازماني جهت بهبود ارائه خدمات حمل و نقلي با استفاده از سيستمهاي مخابراتي جديد. 3ـ به منظور برآوردن نيازهاي فوق، قطارها و زير ساخت بايد كارآيي مناسب را داشته باشند، بدين مفهوم كه ميبايست با حداقل استانداردهاي معين كه توسط كليه مقامات مرتبط با حمل و نقل مشخصي رعايت ميشود، مطابقت داشته باشد. ب ـ پارامترهاي عملياتي قطارها 4ـ قطارهايي كه جهت ترانزيت و حمل و نقل تركيبي مورد استفاده قرار ميگيرد، بايد حداقل استانداردي كه در جدول (2) نمايش داده شده است را دارا باشد.
جدول 2 ـ
مقاديرحداقل پارامترها |
درحال حاضر |
در آينده هدف |
سرعت |
h/Km 90ـ60 |
h/Km 120 ـ 100 ـ 100 ـ 90 |
طول قطار |
m 850 ـ356 |
m 850 ـ750 |
وزن قطار |
t 3200ـ600 |
t 3200ـ1500 |
بار محوري |
t20 |
t5/22ـ20 |
اگر قطارهاي مستقيم را نتوان به كار برد، درصورت امكان، قطارها بايد شامل فقط تعداد محدودي ازگروههاي واگني باشند كه واگنها در هر گروه مقصدي يكسان داشته باشند. بهعلاوه تعداد ايستگاههاي توقف براي قطارهاي مستقيم كه شامل نقاط مرزي هم ميشود، بايد به حداقل ممكن برسد. 5 ـ وسايط نقليه ريلي بايد تمام استانداردهاي فوق مربوط به سرعت و بار محوري را رعايت كرده و قابليت حمل تمام واحدهاي بار را با توجه به اوزان و ابعاد داشته باشد. 6 ـ قطارهاي ترانزيت و حمل و نقل تركيبي بايد داراي بيشترين اولويت باشند. برنامه زماني آنها بايد طوري تنظيم گردد كه تمام نيازهاي مشتري را از جهت ارائه خدمات حمل و نقلي منظم و مطمئن برآورده سازد. پ ـ حداقل استانداردها براي خطوط ريلي 7 ـ خطوط ريلي كه براي ترانزيت و حمل و نقل تركيبي استفاده ميشود، بايد ظرفيت مناسب جهت جلوگيري از زمان انتظار براي قطارهاي مشابه را داشته باشد. 8 ـ بهمنظور بهبود خطوط ريلي كه جهت استفاده در امر ترانزيت و حمل و نقل تركيبي طراحي گرديده است پارامترهاي زيرساخت كه توسط سازمان OSJD و اتحاديه بينالمللي راهآهنها (UIC) پيشنهاد گرديده، بايد قابل اجرا باشند. ت ـ حداقل استانداردها براي پايانهها 9ـ بهمنظور حمل و نقل مناسب محمولات در پايانهها، شرايط ذيل ميبايد فراهم شود: 9ـ1ـ مدت زمان از آخرين زمان پذيرش كالا تا خروج واگنها و از زمان ورود واگنها تا دسترسي به آنها جهت تخليه نبايد بيشتر از يك ساعت باشد. 9ـ2ـ زمان انتظار براي تحويل كالا بهوسيله وسايل نقليه جادهاي و يا بارگيري كالا در پايانهها نبايد بيشتر از شصت دقيقه باشد. 9ـ3 ـ مكان پايانهها بايد بهگونهاي انتخاب شده باشد كه: ـ امكانات دسترسي سريع و آسان به پايانهها هم از طرف ارسالكننده و هم از طرف دريافتكننده كالا وجود داشته باشد. ـ در داخل شبكه ريلي، پايانهها بايد بهطور مناسب به خطوط ريلي مسافت طولاني متصل بوده و براي حمل بار توسط واگنهاي باري امكان دسترسي به قطارهاي سريع حمل كالا بهصورت تركيبي وجود داشته باشد. 10ـ حداقل استاندارد براي ايستگاههاي مياني كه در ذيل نشان داده شده است را ميبايد براي پايانهها نيز مورد استفاده قرار داد. ث ـ حداقل استانداردها براي ايستگاههاي مياني 11ـ توقفهاييكه به وسيله قطارهاي حمل و نقل تركيبي به دلايل فني و يا عملياتي اتفاق ميافتد بايد براي انجام وظايفي (از قبيل كنترلهاي مرزي، تعويض لكوموتيو) نيز صورت گيرد كه در غير اين صورت منجر به توقفهاي اضافي خواهد شد. زيرساخت چنين ايستگاههاي مياني بايد با نيازمنديهاي ذيل مطابقت داشته باشد: الف ـ ظرفيت انواع مختلف خطوط (خطوط ورودي و خروجي، خطوط مانوري قطار، خطوط ويژه، خطوط تقويتكننده و خطوط با عرض متغير قابل تعويض) بايد طوري باشد كه توقفهاي ضروري را به حداقل ممكن خود برساند. ب ـ خطوط فوقالذكر بايد داراي گاباريهايي باشند كه با گاباريهاي خطوط ريلي مورد استفاده مطابقت كنند (گاباري BUIC يا گاباري cUIC). پ ـ طـول خطوط بايد به اندازهاي باشد كه تمامي قطارهاي حمل و نقل تركيبي بر روي آن قرار گيرد. ت ـ در صورتي كه كشش برقي مورد استفاده قرارگيرد، اين خطوط بايد به وسيله لكوموتيوهاي الكتريكي قابل دسترسي باشند (در ايستگاههاي مرزي، به وسيله لكوموتيوهاي برقي در خطوط ريلي ارتباطي مربوطه). ث ـ ظرفيت انتقال بار، تعويض واگنها، تغيير عرض خط و كنترل مرزي بايد بهگونهاي باشد كه توقفهاي ضروري به حداقل ممكن برسد. 11ـ1ـ در ايستگاهها توقف جهت تعويض واگنها، نبايد بيشتر از 180 دقيقه باشد. اين كار از طريق سازماندهي مناسب قطارهايي (كه ميبايد طولانيترين مسافت ممكن را در نقاط مرزي طيكنند) و ايجاد زيربناي مناسب در ايستگاههاي تعويض واگن، حاصل ميگردد. 11ـ2 ـ در نقاط مرزي، تا حد ممكن نبايد هيچ توقفي توسط قطارهاي حمل و نقل تركيبي صورت بگيرد. اگر توقف غيرقابل اجتناب باشد، بايد به حداقل ممكن خود برسد (كمتر از 180 دقيقه). اين اهداف با رعايت موارد ذيل حاصل ميگردد: الف ـ تأكيـد بر انجـام اموري كه معمولاً در نقاط مرزي ميبايد صـورت پـذيـرد و در غير اين صورت در نقاط داخليكه قطارها به دلايل فني، بازرگاني و اداري مجبور به توقف هستند، صورت خواهد پذيرفت. ب ـ در مجموع يك بار توقف، در ايستگاههاي مشترك مرزي. 11ـ3ـ در ايستگاههاي تعويض گاباري خطوط و انتقال كالا، به منظور برآوردن نيازهاي آتي، توسعه فناوريهاي مربوط به صرفهجويي وقت و كاهش هزينهها ضروري بهنظر ميرسد. توقف در چنين ايستگاههايي ميبايد در حد امكان كوتاه باشد. روشهاي قابل دسترسي جهت تعويض گاباري و يا انتقال كالا بايد به حدي باشد كه باعث شود تا توقفهاي كوتاه مدت قطعاً صورت گيرد. استانداردهاي بهكار گرفته براي انتقال واحدهاي بارگيري به واگنها با گاباري متفاوت بايد همان استانداردهايي باشند كه در پايانهها جهت انتقال كالا بهكار گرفته ميشود. 11ـ4ـ در بنادر/ اتصالات فري، توقفها جهت حمل كالا در حمل و نقل تركيبي و ترانزيت بايد تا حد ممكن كوتاه باشد (درصورت ممكن نبايد بيشتر از يك ساعت باشد). اين امر از طريق فراهم آمدن زيربناي مناسب در ايستگاههاي بندر فري و بنادر فري مناسب (به بند 12 رجوع شود) و از طريق انجام اقدامات ذيل، امكانپذير است: الف ـ بكارگيري معيارهاي كنترل مرزي موردنيازكه در بند (2ـ11) به آن اشاره گرديد. ب ـ هماهنگي برنامه حركتكشتي قطاربر و راهآهن و تهيه و تدارك اطلاعات پيشرفته جهت تسريع در بارگيري كشتيها و سازماندهي قطارها. ج ـ حداقل استانداردها براي كشتيهاي قطاربر 12ـ كشتيهاي قطاربري كه براي ترانزيت و حمل و نقل تركيبي مورد استفاده قرار ميگيرند، بايد شرايط ذيل را رعايت نمايند: الف ـ ابعاد و اندازهها بايد با واحدهاي بارگيري و واگنهايي كه حمل ميشوند مطابقت داشته باشد. ب ـ بارگيري و تخليه سريع كشتيهاي قطاربر و جنس بار انبارشده/ واگنها بايد با شرايط حمل متعاقب توسط راهآهن (جداسازي حمل و نقل تركيبي از حمل و نقل مسافر يا جادهاي، به طور مناسب) مطابقت داشته باشد. پ ـ اگر واحدهاي بارگيري در حين عبور واگنها، روي آنها باقي بمانند، كشتيهاي قطاربر ميبايست به راحتي در دسترس باشند و عمليات مربوط به مانور جهت صرفهجويي در وقت، ضروري بهنظر نميرسد. در اين حالت، گاباري خط، بار محوري و غيره بايد با شرايط UIC/OSJD مطابقت داشته باشد. ت ـ اگر انتقال بار بدون بكارگيري واگن صورت گيرد، بايد اتصالات جادهاي مناسب و كوتاه براي حمل و نقل ضروري جادهاي ميان پايانه كشتي قطاربر و پايانه راهآهن در دسترس باشد.
ضميمه شماره 4
نيازهاي فني وسايل نقليه جادهاي ماده 1 ـ تعاريف از نظر اين ضميمه معاني اصطلاحات بهكار رفته به شرح ذيل خواهد بود: بار محوري: وزن بار واقعي منتقل شده به روسازي جادهها از طريق چرخهاي متصل به يك محور يا گروهي از محورهاي خاص. وزن بارگيري شده: وزن واقعي وسيله نقليه به صورت بارگيري شده به همراه خدمه و مسافران سوار آن. وزن حداكثر مجاز: منظور حداكثر وزن وسيله نقليه بارگيري شده است كه توسط مقامات صلاحيتدار كشوري كه وسيله نقليه در آن به ثبت رسيده مجاز اعلام شده باشد. وزن وسايط نقليه بدون بار: منظور وزن وسيله نقليه بدون خدمه، مسافران يا بار اما با مخزن پر از سوخت و به همراه ابزاري ميباشد كه وسيله نقليه معمولاً حمل مينمايد. ماده 2 ـ پذيرش وسايل نقليه طرفهاي متعاهد، وسايل نقليهاي را خواهند پذيرفت كه نيازهاي فني مورد استفاده در قلمرو طرفهاي متعاهد ديگر كه وسايل نقليه در آنجا به ثبت رسيده است را برآورند و دارايگواهي صلاحيت يا مدرك معادل ديگري باشندكه توسط هيأت صلاحيتدارگواهيكننده كشوري كه وسايل نقليه در آن به ثبت رسيده است، صادر شده باشد. ماده 3 ـ تطبيق وسايل نقليه براي ترانزيت گمرك وسايل نقليهاي كه قرار است براي حمل و نقل بينالمللي كالا از طريق جاده طبق اين ضميمه مورد استفاده قرار گيرند به گونهاي ساخته خواهند شد تا ملزومات فني مطروحه در ضميمه (2) كنوانسيون گمركي حمل و نقل بينالمللي كالا تحت پوشش كارنه تير (كنوانسيون تير TIR ) 1975 را برآورده سازند. ماده4 ـ حداكثر بار محوري و اوزان بارگيري شده 1ـ حداكثر بار محوري مجاز در قلمرو طرفهاي متعاهد به شرح ذيل ميباشد: فعلي
|
فعلي |
هدف براي آينده |
الف ـ تك محوره |
12ـ6 تن |
13ـ10 تن |
ب ـ دو محوره |
5/22ـ10 تن |
20ـ 5/16 تن |
ج ـ سه محوره |
33ـ13 تن |
30ـ20 تن |
د ـ وزنبارگيريشده |
40ـ36 تن |
42ـ40 تن |
الف ـ اين هدف ازطريق محدوديتهاي زماني مقرر در برنامه عمل اكو، دهه حملونقل و ارتباطات (2007 ـ 1998) حاصل خواهد شد. ب ـ در صورتي كه يك يا چند طرف متعاهد در موقعيتي نباشند كه بتوانند انجام اين وظيفه را تا پايان دهه فوق تضمين نمايند، ميبايست اقداماتي را انجام دهند كه امكان تحويل كالا به گيرنده كالا براساس قوانين ترانزيت گمركي براي حملكننده تضمين شود. 2ـ حداكثر بار محوري مجاز كه توسط قوانين ملي طرفهاي متعاهد براي استفاده عملي تعيين شده، در جدول (1) مشخص شدهاند. 3ـ اگر يكي از طرفهاي متعاهد بخواهد استاندارد حداكثر بار مجاز محور را تغيير دهد بايد آن را كمتر از دو ماه قبل از معرفي استاندارد جديد از طريق مجاري ديپلماتيك رسمـاً به ساير طرفهاي متعاهد و شوراي هماهنگي حملونقل ترانزيت اطلاع دهد. در غيراين صورت هرگونه ادعا از سوي طرف متعاهدي كه استاندارد ياد شده را تغيير دادهاست تا سه ماه پس از گذشت تاريخ لازمالاجراشدن استاندارد جديد اعتبار نخواهد داشت. ماده 5 ـ حداكثر ابعاد وسايل نقليه ابعاد وسايل نقليهاي كه براي حمل و نقل ترانزيتي كالا مورد استفاده قرار ميگيرند نبايد از استانداردهاي ذيل تجاوز كنند:
|
كنوني |
هدف براي آينده |
در ارتباط با عرض: |
50/2 متر |
50/2 متر |
(در قلمرو پاكستان 5/2 متر) |
در ارتباط با ارتفاع: |
4 متر |
5/4 ـ 4 متر |
در ارتباط با طول: |
|
|
براي وسايط نقليه با شاسي صلب |
12 ـ 11 متر |
ـ |
براي وسايط نقليه مفصل دار |
4/17 متر |
ـ |
براي كاميون و تركيبات يدك آن |
20 ـ 18 متر |
24 متر |
جدول ـ 1 حداكثر بارهاي محوري مجاز كه در قلمرو طرفهاي متعاهد، مطابق با قوانين داخلي آنها اعمال ميگردد به شرح ذيل خواهد بود:
شماره |
طرفهاي متعاهد |
بارهاي حداكثر مجاز |
حداكثر وزن |
براي تك محور |
براي دو محور |
براي سه محور |
بارگيري شده مجاز |
1 |
حكومت اسلامي افغانستان |
10 |
16 |
22 |
36 |
2 |
جمهوري آذربايجان |
10 |
16 |
22 |
36 |
3 |
جمهورياسلاميايران |
13 |
20 |
26 |
40 |
4 |
جمهوري قزاقستان |
8 |
13-فوريه |
18-ابت |
36 |
5 |
جمهوري قرقيزستان |
10 |
16 |
22 |
36 |
6 |
جمهوري اسلامي پاكستان |
12 |
22-مه |
33 |
40 |
7 |
جمهوري تاجيكستان |
8 |
14 |
22 |
36 |
8 |
جمهوري تركيه |
10 |
16 |
22 |
40 |
9 |
تركمنستان |
6 |
10 |
13 |
36 |
10 |
جمهوري ازبكستان |
8 |
16 |
24 |
40 |
ضميمه شماره 5
بيمه شخص ثالث وسائل نقليه موتوري
طرفهاي متعاهد اذعان ميدارند كه بيمه وسايل نقليه موتوري به منظور پوشش مسؤوليت شخص ثالث بسيار مهم بوده و بخش ضروري تشكيلات حمل و نقل بينالمللي جادهاي محسوب ميشود.
بدين منظور، مواد ذيل تحت عنوان ضميمه شماره (5) احصاء ميشود.
ماده1ـ از لحاظ اين ضميمه طرفهاي متعاهد مفاد موافقتنامه متحدالشكل ميان دفاتر را كه مسؤول مديريت و اجراي سيستمكارت سبز ميباشند ميان خود بهكار خواهند گرفت.
ماده2ـ طرفهاي متعاهدي كه هنوز به عضويت سيستمهاي بينالمللي كارت سبز در نيامدهاند بايد اقدامات لازم را جهت امضاي موافقتنامه فوقالذكر انجام دهند.
ماده3ـ
1ـ از لحاظ اين ضميمه طرفهاي متعاهد بايد از طرح موقت بيمه مسؤوليت شخص ثالث وسايل نقليه موتوري استفاده نمايند مگر اينكه تمامي طرفهاي متعاهد به سيستم بينالمللي كارت سبز ملحق شوند.
2ـ ترتيب و شرايط اجراي طرح موقت بيمهاي فوق توسط كميته فرعي بيمه شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت مشخص خواهد شد.
3ـ از زمان لازمالاجراء شدن اين موافقتنامه، هر يك از طرفهاي متعاهد ملزم ميشوند تا در مدت سه ماه يك شركت ملي بيمه خاص يا سازمان تخصصي ديگر را جهت شركت در طرح موقت پيشنهادي بيمه بهعنوان دفتر ملي بيمه وسايل نقليه موتوري مشخص نمايند.
ماده4ـ دو نماينده از جانب هر يك از طرفهاي متعاهد ميبايست در كميته فرعي بيمه شوراي هماهنگي حمل ونقل ترانزيت حضور داشته باشند يعني از هيأت نظارت بيمه و سازمان مذكور كه بهعنوان دفتر ملي بيمه وسايل نقليه موتوري (شركت مجاز بيمه) عمل مينمايند.
شرح وظيفه كميته فرعي بيمه مذكور به قرار زير است:
الف ـ تعيين تعرفه بيمهاي و تهيه شرايط مربوط به دريافت حق بيمه و پرداخت خسارات مورد مطالبه (زيان مالي و صدمات بدني).
ب ـ تهيه پيشنويس موافقتنامه چندجانبه بيمهاي ميان طرفهاي متعاهد و نظارت براجراي آن پس از امضاي موافقتنامه مذكور.
پ ـ تهيه بيمهنامه مسؤوليت شخص ثالث وسايل نقليه موتوري.
ت ـ بررسي پيشنهادات طرفهاي متعاهد و تسليم موضوعات بحثانگيز به شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت جهت حل و فصل آنها، توافق بر سر پيشنويس مدارك و اسناد ضروري بهوسيله دولتهاي طرفهاي متعاهد.
ث ـ بررسي ديگر موضوعات بيمهاي بهمنظور تسهيل دراجراي TTFA.
ماده5 ـ با توجه به مواد فوقالذكر، طرفهاي متعاهد ميبايست اقدامات ذيل را انجام دهند:
الف ـ ملزم نمودن شركت يا شركتهاي بيمه كه در قلمرو طرفهاي متعاهد تأسيس شده و بيمهنامه مسؤوليت شخص ثالث وسايل نقليه موتوري را صادر ميكنند به اينكه حداقل پوشش بيمهاي را در سطحي كه توسط موافقتنامههاي طرفهاي متعاهد مشخص شده، تأمين نمايند.
ب ـ هماهنگ نمودن قوانين داخليكه براي اجراي مفاد اين ضميمه مورد نياز است ويا
پ ـ اجازه انتقال سرمايه بهمنظور جبران غرامت پرداختي توسط دفاتر ملي طرفهاي متعاهد ديگر مطابق با مفاد سيستم بينالمللي كارت سبز.
ماده6 ـ پيشنهادات تهيه شده توسط كميته فرعي بيمه، براي تصويب به شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت تسليم خواهد شد.
ضميمه شماره 6
قوانين مربوط به حمل ازطريق حمل و نقل جادهاي
بخش اول ـ سازمان حمل و نقل بينالمللي كالا
ماده 1 ـ حمل و نقل بينالمللي كالا
حمل و نقل بينالمللي كالا ازطريق جاده در ميان طرفهاي متعاهد موافقتنامه چارچوب حمل و نقل ترانزيت ميبايد مطابق با كنوانسيون قرارداد حمل و نقل بينالمللي كالا ازطريق جاده (CMR) مصوب نوزدهم مي 1956 ميلادي برابر با بيست و نهم ارديبهشت 1335 هجري شمسي و پروتكل آن (ژنو، پنجم ژوئيه 1978 ميلادي برابر با چهاردهم تير 1357 هجري شمسي) به اجرا گذاشته شود.
كشورهاييكه امضاءكننده كنوانسيون مذكور نيستند، در مقام دادن تسهيلات و امكانات مناسب به حملكنندگان طرفهاي متعاهد موافقتنامه چارچوب حمل ونقل ترانزيت (TTFA ) نميباشند.
بخش دوم ـ سازمان حمل و نقل بينالمللي مسافران
ماده2 ـ بليط مسافري
1ـ براساس حقوق بينالملل، بليط مسافري، قرارداد حمل محسوب ميشود.
2ـ درصورت حمل مسافر، متصدي حمل، بليط فردي يا جمعي صادر خواهد نمود.
3ـ بليط مذكور بايد نام متصدي حمل را نشان دهد و بدون هيچگونه قيد و شرطي به اين نكته اشاره كند كه قرارداد حمل مشمول مفاد اين قوانين ميباشد. همچنين بايد نام و هويت مسافر را نيز نشان دهد.
4ـ فقدان، تخلف يا نقص در بليط نبايد موجوديت يا اعتبار قرارداد حمل را كه مطابق با مفاد اين قوانين بايد بدون نقص باقي بماند، تحتالشعاع قرار دهد. درصورت فقدان، تخلف يا نقص بليط، مسافر بايد هويت خود را به طرف صادركننده بليط به منظور باقي ماندن در قرارداد حمل ارايه و اثبات نمايد.
ماده3 ـ ثبت توشه
هرگاه مسافر مايل باشد توشه خود را ثبت كند و حملكننده نيز بپذيرد، متصدي حمل ميتواند و بنا به درخواست مسافر بايد درحدامكان همراه بليط، سند ثبت توشه و يا هرگونه مدرك مشابه ديگريكه نشانگر تعداد و نوع توشه تحويلي به وي و ارزش اظهارشده آن ميباشد را صادر نمايد.
ماده4 ـ مسؤوليت درقبال صدمه بدني مسافران
1ـ درصورتي كه سانحهاي كه منجر به فوت يا نقص عضو مسافر شده باشد، مرتبط با وسيله نقليه بوده و هنگامي به وقوع بپيوندد كه مسافر سوار بر وسيله حمل و يا درحال سوار و يا پياده شدن از آن باشد و يا درحال بارگيري يا جابجايي توشه باشد و ناشي از غفلت يا سهلانگاري متصدي حمل و يا ساير اشخاصي كه متصدي حمل مسؤول آنها است نظير كارگزاران و خدمه و يا هر شخصي كه به استناد قرارداد حمل، متصدي حمل براي انجام تعهداتش از آنها استفاده ميكند، باشد، يا چنانچه كارگزاران، خدمه و ساير اشخاص در حيطه شغل خود عمل كنند اگر چه چنين اعمال يا سهلانگاريها از جانب خود آنها باشد متصدي حمل در قبال زيان يا خسارت ناشي از مرگ و يا صدمه بدني يا قطع كامل اعضاء و يا ناتواني كامل و دائم و يا صدمه مغزي مسافر مسؤول خواهد بود.
اگر مرگ يا صدمه بدني و يا قطع كامل اعضاء و يا ناتواني دايمي و يا صدمه مغزي مسافر ناشي از تصادف، انفجار و يا آتشسوزي باشد، درصورت فقدان ادله مبني بر برائت از آن، چنين غفلت و سهلانگاري مدنظر قرار خواهد گرفت.
2ـ مطابق با بند (1)، متصدي حمل مسؤول ضرر و زيان وارده به مسافر خواهد بود، درصورتي كه اين ضرر و زيان:
الف ـ به علت بروز نقص در وسايل حمل و نقل يا عدمكارآيي مناسب تجهيزات آن و يا
ب ـ به علت اشتباه يا غفلت از طرف فردي كه متصدي حمل، وسايل حمل و نقل را از وي اجاره نموده يا اشتباه و غفلت از طرف اشخاصي كه درقبال آنها فرد، درصورتي كه خودش حملكننده باشد، مطابق بند (1) مسؤوليت آنها را برعهده داشته است.
3ـ به منظور اجراي مفاد بندهاي (1) و (2) فوق، متصدي حمل و نقل متعهد ميگردد تا پوشش بيمهاي را براي مسافرين فراهم آورد.
ماده 5 ـ مسؤوليت درقبال فقدان يا زيان وارده به توشه
1ـ مسافر در زمان تحويل توشه خود به حملكننده، بايد ارزش كالاي خود را اظهار نمايد. براساس اين اظهارنامه، درموقع فقدان يا زيان وارده كلي يا جزئي به توشه، درصورتي كه فقدان يا زيان وارده به توشه مسافر در حين حمل و يا بهعلت اشتباه يا سهلانگاري متصدي حمل و يا افراديكه مسؤول اين كار هستند صورت پذيرد، حملكننده پاسخگو خواهد بود. درصورت عدم وجود ادله كافي در نفي آن، چنين اشتباه و سهلانگاري مسلم فرض خواهدشد اگر:
الف ـ فقدان يا زيان وارده به توشه ناشي و مرتبط با تصادف، انفجار يا آتشسوزي باشد و يا
ب ـ جايي كه توشه به متصدي حمل و نقل تحويل داده شده است، از زماني كه او مسؤوليت آن را برعهده گرفته تا زمان دريافت آن توسط فردي كه ذيحق است يا طبق مفاد قرارداد توشه به امانت نزد او گذاشته شود.
2ـ جزء (ب) بند(1) اين ماده شامل وسايط نقليه موتوري حامل وسايل حمل و نقلي يا لوازم همراه اينگونه وسايل نقليه نخواهد بود.
3 ـ متصدي حمل و نقل زماني مسؤول فقدان يا زيان وارده به توشه كه در بند (1) به آن اشاره شده است خواهد بود كه:
الف ـ فقدان يا زيان وارده ناشي از نقص فني وسيله نقليه يا عدم كارآيي درست تجهيزات آن باشد يا
ب ـ فقدان يا زيان وارده ناشي از اشتباه يا سهلانگاري از طرف فردي باشد كه متصدي حمل از او وسيله نقليه را كرايه كرده است يا ازطرف كساني باشد كه آن شخص، اگر خود او متصدي حمل و نقل بوده باشد، طبق بند (1) مسؤوليت آنها را برعهده داشته است.
ماده6 ـ ميزان غرامت براي صدمه بدني مسافران
ميزان كل غرامت كه متصدي حمل براي صدمه بدني يا فوت مسافرين ملزم به پرداخت آن است بر طبق قوانين طرفهاي متعاهد مشخص ميگردد مشروط بر اين كه مفاد قرارداد حمل فيمابين طرفها، موارد ديگري را مقرر ننمايد.
ماده7 ـ ميزان غرامت براي فقدان يا زيان وارده به توشه
براساس اين قواعد هنگامي كه متصدي حمل و نقل مسؤول پرداخت غرامت فقدان يا زيان جزيي يا كلي وارده بر توشه باشد، چنين غرامتي معادل مبلغ فقدان يا زيان وارده به توشه كه از ارزش اعلام شده اوليه توسط هر مسافر تجاوز نخواهد كرد، مطالبه خواهد شد. درصورتي كه ارزش توشه از قبل اظهار نشده باشد، مبلغ غرامت مطابق با قوانين ملي كشوري كه مسؤوليت متصدي حمل و نقل در آنجـا شروع ميشود، حداقل معـادل پنج دلار آمريكا به ازاي هر كيلوگرم از توشه گم شده يا آسيبديده محاسبه خواهد شد.
ماده8 ـ غرامت هزينههاي قانوني و ساير هزينهها
هزينههاي قانوني و ساير هزينههايي كه توسط طرفهاي متعاهد در دفاع از حقوق خود مطالبـه ميشـود و يا هزينـههـايي كه ميبايد توسط متصدي حمل پرداخت گردد و سود محاسبه شده مطابق با قانون لازمالاجراء توسط دادگاه يا محكمهاي كه رسيدگي بهدعوي مزبور را در اختيار دارد، به مبالغ مورد اشاره در مواد (6) و (7) اين قوانين اضافه خواهد شد.
ضميمه شماره 7
كنترل گمركي
بخش اول ـ مفاد كلي
ماده 1 ـ تعاريف
از نظر اين ضميمه و افزون بر تعـاريف منـدرج در ماده (1) موافقتنـامه چارچوب حمل و نقل ترانزيت از اصطلاحات زير استفاده ميشود:
مقامات (اداره) گمركي:
خدمات دولتي كه مسؤول اجراي قوانين گمركي و جمعآوري حقوق و عوارض و ماليات واردات و صادرات است و همچنين مسؤوليت اجراي آن دسته از ديگر قوانين و مقررات مربوط به واردات، صادرات و ترانزيت كالا، ميان اشخاص ديگر را برعهده دارد.
علايم تشخيص و شناسايي گمركي:
شيوه شناسايي و تشخيص گمركي كالا و وسايل نقليه، شركتها و ساير مكانهايي كه توسط مقامات گمركي از طريق مهر و موم و نصب برچسبهاي حروفي و عددي و ساير برچسبها و نشانهاي شناسايي و الصاق برچسب توصيف كالا، عكسها و استفاده از اسناد حمل و ساير اسناد، انجام ميپذيرد.
عمليات ترانزيت گمركي:
رويهاي گمركي است كه برطبـق آن كالا تحت نظـارت گمركي از طريق قلمرو طرفهاي متعاهد از اداره گمرك خروجي به اداره گمرك مقصد حمل ميگردد.
اظهاركننده:
شخص حقيقي يا حقوقي كه اظهارنامه كالا را براي عمليات ترانزيت گمركي امضاء ميكند، يا اظهارنامه به نام وي امضاء ميشود.
اظهارنامه كالا براي ترانزيت گمركي:
شامل اظهاري است كه در فرمي دستوري تهيه گرديده و ازطريق آن اشخاص ذينفع كالا را براي عمليات ترانزيت گمركي اظهار مينمايند و مشخصات مورد تقاضاي گمرك جهت انجام عمليات ترانزيت گمركي در آن قيد ميگردد.
اداره گمرك خروجي:
هر يك از ادارات گمرك يكي از طرفهاي متعاهد كه از آنجا عمليات ترانزيت گمركي آغاز ميشود.
اداره گمرك بين راهي:
هر يك از ادارات گمرك يكي از طرفهاي متعاهد كه وسايل نقليه در طي عمليات ترانزيت گمركي از آن عبور ميكنند.
اداره گمرك مقصد:
هر يك از ادارات گمرك يكي از طرفهاي متعاهد كه در آن عمليات ترانزيت گمركي خاتمه مييابد.
ماده 2 ـ حيطه شمول ضميمه
مفاد اين ضميمه، كالاها و وسايل نقليهاي كه ممكن است به نحوي مؤثر توسط مقامات گمركي مهر و موم شود، يا با وسايل نقليه غيرقابل مهر و موم تحت ترانزيت گمركي كالا (حمل شوند) را دربر ميگيرد كه:
الف ـ از قلمرو يك طرف متعاهد به مقصد مكاني در قلمرو كشور ثالث ازطريق قلمرو يك يا چند طرف متعاهد ديگر حمل شده باشد.
ب ـ از قلمرو كشور ثالث به مقصد مكاني در قلمرو يك كشور متعاهد ازطريق قلمرو يك يا چند طرف متعاهد حمل شده باشد.
پ ـ از قلمرو يك كشور متعاهد به مقصد مكاني در قلمرو طرف متعاهد ديگر ازطريق قلمرو يك يا چند طرف متعاهد حمل شده باشد.
ماده 3 ـ حقوق و عوارض گمركي و ماليات در عمليات ترانزيت گمركي
1ـ طرفهاي متعاهد، براساس قوانين ملي خود، موافقت مينمايند تا مجوز ورود موقت مواد لازم جهت تعمير و نگهداري وسايل نقليه و قطعات و تجهيزات مورد استفاده در دوره تعمير و نگهداري، نظير تعويض قطعات و تجهيزات مورداستفاده و بهكار رفته در وسايل نقليهاي كه قبلاً و بهطور موقت در قلمرو كشورهايشان پذيرفته شدهاند را صادر نمايند. براي اينگونه قطعات و تجهيزات، ميتوان اسناد پذيرش موقت و ضمانتنامه تقاضا نمود.
2ـ طرفهاي متعاهد همچنين موافقت مينمايند تا يكديگر را از پرداخت حقوق و عوارض و ماليات واردات اين موارد معاف نمايند:
سوخت و روغنهاي روانكننده موجود در مخازن معمولي وسايل نقليه ورودي، قطعات يدكي مورد نياز، قطعات و تجهيزات جانبي شامل تجهيزات ويژه بارگيري، تخليه بار، حمل و حفاظت بار كه بخشي از وسيله نقليه محسوب ميگردند.
3ـ كالاهاي حمل شده براساس تضمين مالي مؤسسات ضامن طرفهاي متعاهد شامل استفاده از كارنهتير كنوانسيون تير 1975 مشمول هيچگونه تأخير و جلوگيري بيدليل واقع نميشوند و از حقوق و عوارض گمركي و ديگر هزينهها معاف هستند.
4ـ مؤسسات ضامن طرفهاي متعاهد، متعهد ميشوند تا حقوق و عوارض و ماليات واردات و صادرات و هرگونه جريمهايكه برطبق قوانين و مقرراتگمركي كشوريكه بيقانوني در آنجا به وقوع پيوسته است را بپردازند.
ماده 4 ـ مسيرهاي ترانزيت گمركي
طرفهاي متعاهد متعهد ميشوند تا مسيرهاي ترانزيتي را كه خود معرفي كردهاند و جزء ضميمه يك TTFA است را براي عمليات ترانزيت گمركي در قلمروهاي مربوطه خود مورد استفاده قرار دهند.
ماده 5 ـ ساعات كاري و صلاحيت ادارات گمركي مرزي جهت ترانزيت
1ـ از نظر اين ضميمه ادارات گمركي مربوطه كه در مرز مشترك قرار دارند برطبق برنامه مورد توافق طرفهاي متعاهد باز خواهند بود.
2ـ طرفهاي متعاهد، ادارات گمركي مرزي مربوطه خود را جهت ترخيص كليه كالاهاي حملشده تحت عمليات ترانزيت گمركي مطابق با مفاد اين ضميمه مجاز ميكنند.
ماده6 ـ اظهارنامه كالا جهت ترانزيت گمركي
1ـ طرفهـاي متعاهـد، هنگام ارسال كالا به وسيلـه يكي از روشهـاي حمل و نقـل در آمد و شد بينالمللي، اظهارنامه كالا را تكميل خواهند نمود.
2ـ بهاستثناي كشورهايي كه امضاءكننده كنوانسيون تير 1975 نيستند، هنگامي كه آمد و شد ترانزيت مطابق با كنوانسيون تير 1975 صورت پذيرد، بهجاي اظهارنامه كالا از كارنه تير استفاده خواهد شد.
3ـ طرفهاي متعاهد به هنگام ارسال كالا به چنين كشورهايي يا بالعكس از اظهارنامه ملي كالا يا اسناد حمل با مشخصات مندرج در اصلاحيه شماره (1) اين ضميمه استفاده خواهند نمود.
4ـ جداي از جزئيات مقرر، مشخصات سند حمل ميتواند شامل اطلاعاتي درخصوص نقاط خروجي موقت ممكنه (مسيري كه محموله بين نقطه خروج و تحويل طي ميكند) و وزن خالص كالا كه براي بازرسي/تخمين مناسب حجم عمليات ترانزيت ضروري است، باشد.
ماده7 ـ مهر و موم و چفت و بست گمركي
1ـ مهر و موم و چفت و بست مورد استفاده جهت اجراي عمليات ترانزيت گمركي بايد حداقل تابع شرايط مقرر در اصلاحيه (2) اين ضميمه باشد.
2ـ ازنظر اين ضميمه مهر و موم و چفت و بستي كه توسط مقامات گمركي ساير طرفهاي متعاهد (يا) كشور ثالث نصب شده است و تابع شرايط اصلاحيه (2) ميباشد مورد قبول واقع خواهد شد. هرگاه طرفهاي متعاهد چنين مهر و موم و چفت و بستهاي خارجي را ناقص يا غيرايمن تشخيص دهند و يا هرگاه (جا) مقامات گمركي آنها قصد بررسي كالاها را داشته باشند اين حق را براي خود محفوظ ميدارند كه مهر و موم و چفت و بستهاي خود را نصب نمايند.
3ـ طرفهاي متعاهد نمونههاي مهر و موم و چفت و بستهاي گمركي مورد استفاده جهت مقاصد عمليات ترانزيت گمركي را براي يكديگر تهيه خواهند نمود.
ماده 8 ـ كيفيت فني وسايل نقليه قابل مهر و موم
1 ـ وسايل نقليهاي كه مقرر است توسط گمرك براي عمليات ترانزيت گمركي تحت (شرايط) اين ضميمه مهر و موم گردد بايد بهگونهاي ساخته و تجهيز شده باشد كه:
الف ـ مهر و موم گمركي به سادگي و بهنحو مؤثر قابل نصب بر آنها باشد.
ب ـ هيچگونه كالايي نبايد بدون شكستن مهر و موم گمركي يا برجاي نهادن نشانههاي دستكاري آشكار قابل برداشته شدن يا داخل كردن در قسمت مهر و موم شده وسايل نقليه، باشد.
پ ـ هيچگونه فضاي مخفي كه كالا قابل پنهان كردن در آنجا باشد نداشته باشد.
ت ـ تمام فضـاهاي محتوي كالا به راحتي قابل دسترسي جهت بازرسي گمركي باشد و براي حمل و نقل كالا تحت مهر و موم گمركي مطابق با بند (2) اين ماده تصويب شود.
2 ـ طرفهاي متعاهد متعهد ميگردند تا بدون انجام بازرسي درآينده، وسايل نقليه تأييد شده توسط مقامات صلاحيتدار طرفهاي متعاهد ديگر و وسايل نقليهاي كه مطابق با سند بينالمللي كه شرايط فني و رويه تأييد وسايل نقليه بهمنظور حمل و نقل بينالمللي كالا را پيشبيني نموده تحت مهر و موم گمركي تأييد شده پذيرش نمايند.
ماده 9 ـ مشخصات ويژه وسايل نقليه غيرقابل مهر و موم
1ـ وسايل نقليهاي كه توسط مقامات گمركي براي عمليات ترانزيت گمركي تحت اين پروتكل مهر و موم نميشوند، بهگونهاي ساخته و تجهيز ميشوند كه فضاها و گوديهايي براي پنهان نمودن كالا در آن وجود نداشته باشد.
2ـ تمام فضاها جهت مخفي نمودن كالا ميبايد كاملاً براي بازرسي گمركي قابل دسترسي باشد.
3ـ ترانزيت كالا/ اقلامي كه مشمول حقوق و عوارض گمركي بالاتري در كشورهاي طرفهاي متعاهد ميشوند، در وسايل نقليه غيرقابل مهر و موم مجاز نميباشد.
4ـ اقلام/ كالاهايي كه در وسايل نقليه غيرقابل مهر و موم حمل ميشوند، بايد داراي كيفيت يكسان و در بستهبنديهاي استاندارد باشند، بطوري كه انجام بازرسي وسايل نقليه، عملي و كم زحمت باشد.
5 ـ به منظور جلوگيري از امكان تقلب و بينظميگمركي، اقلام و كالاهايي كه براساس اين موافقتنامه در وسايل نقليه غيرقابل مهر و موم حمل ميشوند، در نقاط ورودي و خروجي طرفهاي متعاهد، بهطور يكسان مشمول بازرسي گمركي خواهند شد.
بخش دوم ـ همكاريهاي اداري دوجانبه
ماده 10 ـ مبادله اطلاعات
مقاماتگمركي طرفهاي متعاهد بنا به درخواست، در اسرع وقت موارد ذيل را با يكديگر مبادله ميكنند:
الف ـ اطلاعات مربوط به اظهارنامههايكالاكه در قلمروشان تكميل و پذيرفته شدهاست و مورد ظن، جعلي و نادرست هستند.
ب ـ اطلاعات مربوط به امكان تعيين اصالت مهر و مومي را كه اعطاء ميشود در قلمرو آنها نصب شده است و بايد مورد تأييد قرار گيرد.
ماده 11 ـ اعلام اشتباهات
1ـ مقامات گمركي طرفهاي متعاهد ابتدا و بدون تأخير يكديگر را از اشتباهات جدي رخ داده در اظهارنامه كالا يا هرگونه بينظمي مهم ديگري كه درارتباط با تردد ترانزيتي تحت مفاد اين ضميمه انجام شده است، آگاه خواهند كرد تا موضوع مورد رسيدگي قرار گيرد و حقوق و عوارض گمركي مربوطه گردآوري و اخذ گردد و از هرگونه تكرار چنين وضعيتي جلوگيري شود.
در موارد اظهارنامه غلط و بينظمي يا دستكاري مهر و موم و گمركي و غيره، مسؤوليت آن توسط مقامات گمركي مربوطه طرفهاي متعاهد، برطبق قوانين ملي مربوط خودشان تعيين ميگردد.
بخش سوم ـ تسهيلات انبارداري
ماده 12 ـ اجازه انبار كردن كالاهاي ترانزيتي
هرگاه انبار كردن چه قبل و يا چه بعد از آمد و شد ترانزيت يا در هر مرحله در طي چنين عمليـاتي براي مثـال در پست مرزي براي مـدتـي منـاسب كه بـاعث ميشود تا كالا به مقصد نهايي دركشور ثالث تحويل داده شود، ضروري باشد، طرفهاي متعاهد ميتوانند مطابق با قوانين مليكشورشان اجازه دهند تاكالاهاييكه از/ يا به مقصد قلمرو طرفهاي متعاهد ديگر حمل ميشود، در قلمرو كشورهايشان يا در انبار موقت و يا انبار گمركي، انبار شوند.
ماده 13 ـ عملياتي كه جهت كالاهاي انبار شده مجاز ميباشد
1ـ بايد اجازه داد تا كالاهاي انبار شده در انبار گمركي مشمول عمليات عادي لازم جهت حفظ آنها در شرايط مناسب شوند. چنين عملياتي با مجوز و تحت نظارت گمركي شامل تميز كردن، گردزدايي، غبارروبي، قسمتبندي كردن، نحوه ارسال، بارگيري و تخليه، انبار و تعمير با تعويض بستههاي ناقص همچنين هوا دادن، خشك كردن، ايجاد شرايط انبار در دماي مناسب و استفاده از روغنهاي روانكننده محافظ و حفاظتكنندهها، پوشش ضدزنگ قبل از حمل و نقل ميباشد.
2ـ بايد اجازه داد تا كالاها مشمول عمليات عادي لازم، جهت تسهيل انتقال آنها از محل انبار و حمل و نقل طولانيتر آنها گردد، چنين عملياتي با مجوز و تحت نظارت گمركي شامل ستونبندي، وزن كردن، علامتگذاري و برچسبگذاري، همچنين انتقال به وسيله نقليه ديگر، عمليات ساده مربوط به كامل شدن، قرار دادن در وضعيت كار كردن، انتقال از داخل انبار گمركي به يك مكان خاص، خواهد بود.
ماده 14 ـ اسناد مربوط به انبارداري
هنگام ورود كالا به محل انبار، به موجب سند بازرگاني يا حمل و مداركي نظير اظهارنامه بار، سند حمل چند وجهي، بارنامه، بارنامه هوايي يا اظهارنامه، كالا جهت ترانزيت گمركي كالا در انبار موقت پذيرفته ميشود. كالاهاي جا داده شده در انبار تابع رويه ملي انبارداري گمركي خواهند بود.
بخش چهارم ـ متفرقه
ماده 15 ـ اولويت براي محمولههاي خاص
طرفهاي متعاهد در هر اداره گمركي كه در طي عمليات ترانزيت گمركي، ترخيص گمركي در آنجا صورت ميپذيرد، اولويت را به محمولههايي كه شامل حيوانات زنده، كالاهاي سريعالفساد و ساير كالاهاي مورد نياز فوري كه ميبايست به سرعت حمل شوند، ميدهد.
ماده 16 ـ حوادث
اتفاقات و ساير حوادث غيرمترقبه در مسير ميانراهي كه بر عمليات ترانزيت گمركي تأثيرگذار ميباشد بايد به نزديكترين مقامات گمركي صلاحيتدار به صحنه حادثه يا ساير حوادث غيرمترقبه گزارش شود و توسط اين مقامات مورد بررسي قرار گيرد.
ماده 17 ـ كالاهاي از بين رفته
1ـ هرگاه مقامات گمركي موافقت نمايند كالاهايي كه از/يا به قلمرو طرف متعاهد ديگر براساس ترانزيت گمركي حمـل ميشوند، بر اثر تصـادف يا حـادثه غيرمترقبـه از بين رفتهاند و بهطور غيرقابل جبران زيان ديدهاند يا با توجه به نوع، شكننـده ميباشند، از پرداخت حقوق و عوارض و ماليات واردات معاف خواهند بود. درصورت صدمه به كالا، اظهـارنامه ارزش كالا در سند حمل براي ارزيابي ميزان حقوق و عوارض/ ماليات اجباري ميباشد. توافق مقامات گمركي ميبايد مطابق با قوانين داخلي طرفهاي متعاهد باشد.
2ـ باقيمانده اين گونه كالاها ممكن است:
الف ـ به كشور مبدأ آن مجدداً صادر گردد، يا
ب ـ تحت نظارت گمركي بدون لطمهاي به درآمد (گمركي) معدوم شود يا فاقد ارزش تجاري شود، يا
پ ـ با رضايت مقامات گمركي بدون هيچگونه هزينهاي در انبار بماند.
ماده 18 ـ حمل و نقل كالاي خطرناك
كالاي خطرناك برطبق مقررات داخلي طرفهاي متعاهد حمل و نقل خواهد شد.
ماده 19 ـ بازنگري نحوه اجراي مفاد اين ضميمه
نمايندگان اداراتگمركي طرفهاي متعاهد (اعضايكميته تجارت ترانزيتي اكو) جهت نظارت بر اجراي مفاد اين ضميمه دستكم سالي يك بار يا بنا به درخواست يكي از طرفهاي متعاهد، ياشوراي هماهنگي حمل ونقل ترانزيت بايكديگر ملاقات خواهند كرد.
اصلاحيه 1 مربوط به ضميمه 7
مشخصات سند حمل
1 ـ سند حمل شامل مشخصات ذيل ميباشد:
الف ـ تاريخ سند حمل و محل تنظيم آن.
ب ـ نام و نشاني فرستنده.
پ ـ نام و نشاني متصدي حمل و نقل.
ت ـ مكان و تاريخ تحويل گرفتن كالا و محل پيشبيني شده جهت تحويل كالا.
ث ـ نام و نشاني گيرنده كالا.
ج ـ شرح استفاده رايج از ماهيت كالا و شيوه (نوع) بستهبندي و در مورد كالاهاي خطرناك مشخصات كلي جهت تحويل آنها.
چ ـ تعداد بستهها و علائم و شمارههاي ويژه آنها.
ح ـ وزن ناخالص كالا يا مقدار كالاهايي كه به گونه ديگر بيان ميشوند.
خ ـ عوارض مربوط به باربري (عوارض باربري و عوارض تكميلي) حقوق گمركي و ساير عوارض ناشي از عقد قرارداد تا زمان تحويل.
د ـ دستورالعمل لازم جهت گمرك و ساير تشريفات.
ذ ـ اظهاري مبتني بر اين كه حمل و نقل بيهيچ قيد و شرطي تابع قرارداد مربوط به مفاد اين موافقتنامه است.
2 ـ در صورت لزوم، سند حمل مشخصات ذيل را نيز دربر ميگيرد:
الف ـ اظهاري مبتني بر اين كه انتقال كالا از يك وسيله حمل به وسيله حمل ديگر مجاز نميباشد.
ب ـ عوارضي كه فرستنده متعهد به پرداخت آن ميشود.
پ ـ مقدار عوارض مربوط به پرداخت بهاي كالا به هنگام تحويل آن.
ت ـ اظهارنامه ارزش كالا و مقدار مشخصكننده سود ويژه در مرحله تحويل.
ث ـ دستورالعمل فرستنده كالا براي متصدي حمل و نقل در رابطه با بيمه كالا.
ج ـ محدوده زماني مورد توافقي كه در طي آن عمليات حمل بايد انجام شود.
چ ـ فهرست اسنادي كه دراختيار متصدي حمل و نقل است.
اصلاحيه 2 مربوط به ضميمه 7
حداقل شرايط لازم براي مهر و موم و چفت و بست گمركي
1ـ مهر و موم و چفت و بست گمركي حداقل بايد داراي شرايط ذيل باشد:
الف ـ محكم و با دوام باشد.
ب ـ به آساني و سريع قابل نصب باشد.
پ ـ به آساني قابل بازرسي و شناسايي باشد.
ت ـ امكان برداشتن آن (مهر و موم و چفت و بست) مردود باشد يا بازكردن بدون شكستن (آن) يا دستكاري آن بدون بجا گذاشتن علايم ممكن نباشد.
ث ـ استفاده بيش از يك بار آن مجاز نباشد.
ج ـ طوري ساخته شود كه امكان نسخهبرداري و جعل كردن آن مشكل باشد.
2ـ خصوصيات فيزيكي مهر و موم:
الف ـ شكل و اندازه مهر و موم به گونهاي باشـد كه هر نوع علائم مشخصكنندهاي به راحتي قابل خواندن باشد.
ب ـ هر سوراخي در مهر و موم بايد متناسب با چفت و بست مورد استفاده، بهكار رفته باشد و جاي آن طوري باشد كه وقتي مهر و موم بسته است چفت و بست محكم در آن جاي گيرد.
پ ـ مواد بكار رفته در آن بهاندازهكافي محكم باشد تا از شكستن ناگهاني و خرابشدن زودهنگام آن (به خاطر وضعيت هوا، كنش شيميايي و غيره) و دستكاري غيرقابل كشف، مانع گردد.
3 ـ علائم مشخصكننده و شناسايي:
مهر و موم يا چفت و بستها به تناسب موارد ذيل علامتگذاري ميشوند:
الف ـ با بكاربردن يكي از واژههاي «گمرك» يا «Tamoxch» براي نشان دادن اين موضوع كه اين مهر و موم گمركي است.
ب ـ جهت نشان دادن كشوري كه مهر و موم را بهكار برده است، ترجيحاً از طريق تابلوييكه جهت شناساندنكشور ثبت وسايل نقليه موتوري در تردد بينالملل استفاده ميشود.
پ ـ شناسايي اداره گمركي كه به وسيله آن يا تحت اختيار آن مهر و موم نصب ميشود. براي مثال با استفاده از اعداد و حروف كد.
ضميمه شماره 8
شرح وظايف شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت (TTCC )
ماده 1 ـ اختيارات و تركيب شورا
1ـ شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت مسؤول نيل به اهداف موافقتنامه چارچوب حمل و نقل ترانزيت اكو (TTFA ) خواهد بود. اين شورا كار نظارت، اجرا و هماهنگي موضوعات مربوط به حمل و نقل ترانزيت در ميان طرفهاي متعاهد را برعهده خواهد داشت.
2ـ شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت متشكل از رؤسايكميتههاي بين وزارتخانهاي جهت تسهيلات مرزي و ارتقاي حمل و نقل بينالمللي يا نمايندگان رده بالاي طرفهاي متعاهد كه به موضوعات حمل و نقل ترانزيت رسيدگي ميكنند، ميباشد.
3ـ شورا ميتواند هيأتهاي معين خود را تأسيس كند، تا در انجام وظايفش به او ياري رسانند.
ماده 2 ـ اهداف و وظايف شورا
1ـ شورا موضوعات مربوط به حل و فصل مسائل حمل و نقل ترانزيت در متن موافقتنامه چارچوب حمل و نقل ترانزيت را مورد بررسي قرار ميدهد:
الف ـ مطالعه تمامي موضوعات مربوط به هماهنگي در زمينه آمد و شد ترانزيت كه طرفهاي متعاهد براي ارتقاي آن موافقت مينمايند.
ب ـ يافتن راههاي رسيدن به توافق ميان طرفهاي متعاهد در زمينه موضوعات مربوط به پروژههاي منطقهاي در قلمرو طرفهاي متعاهد با هدف بهبود شرايط ترانزيت.
پ ـ قاعدهمند كردن اصول و مفاد كلي حاكم بر آمد و شد ترانزيت در ميان طرفهاي متعاهد.
ت ـ تضمين فهم و كاربرد يكسان مفاد موافقتنامه و ضمائم آن.
ث ـ در نظرگرفتن اقداماتي با هـدف تطبيـق موافقتنامه با نيازها و پيشرفتهـاي فنآوري جديد.
ماده 3 ـ اجلاس شورا
1ـ شوراي هماهنگي حملونقل ترانزيت حداقل سالي يكبار تشكيل جلسه خواهد داد.
2ـ بنا به درخواست هر يك از طرفهاي متعاهد، كه از طريق دبيرخانه ارسال ميگردد، شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت و هيأتهاي معين آن ميتوانند اجلاس فوقالعاده برگزار نمايند.
3ـ رياست شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت و هيأتهاي معين ميان طرفهاي متعاهد ساليانه و به طور ادواري خواهد بود.
4ـ نشستهاي منظم شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت در هر يك از طرفهاي متعاهد به صورت ادواري و براساس اصل ميهماننوازي برگزار خواهد شد. در صورت توافق نشستهاي فوقالعاده، در هر يك از كشورهاي طرفهاي متعاهد و مطابق با همان شرايط فوق برگزار ميگردد.
5 ـ رؤساي شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت و هيأتهاي معين در طي دوره برگزاري اجلاس و تا زمان برعهدهگرفتن مسؤوليتها توسط رئيس جديد، سمت خود را حفظ خواهند كرد.
6 ـ وظايف دبيرخانه شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت و هيأتهاي معين آن توسط دبيرخانه اكو انجام ميشود.
ماده4 ـ تصميمات شورا و هيأتهاي معين آن
1ـ تصميمات توسط شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت و از طريق توافق عام اتخاذ خواهد شد و براي طرفهاي متعاهد الزامآور ميباشد. در صورت عدم دسترسي به توافق عام و عدم پذيرش نظر اكثريت توسط يكي از طرفهاي متعاهد، شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت و يا يكي از طرفهاي متعاهد ميتواند درخواست نمايد تا موضوع از طريق داوري و مطابق با مفاد مواد (37) تا (39) موافقتنامه چارچوب حمل و نقل ترانزيت حل و فصل شود.
2ـ تصميمـات توسط هيأتهاي معين شورا و از طريق توافق عام اتخـاذ خواهد شد و به وسيله شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت تصويب ميشود. در صورت عدم دسترسي به توافق عام، موضوع به شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت جهت اتخاذ تصميم ارجاع داده خواهد شد.
پروتكل امضاء متون ضمائم موافقتنامه
چارچوب حمل و نقل ترانزيت (ECO)
كشورهاي متعاهد، پس از امضاء موافقتنامه چارچوب حمل و نقل ترانزيت (ECO) در نهم ماه مه1998 (مطابق با 19 ارديبهشت 1377) در آلماآتي، ضمائم ذيل را ميپذيرند:
ضميمه شماره 1ـ مسيرهاي مقرر ترانزيتي جادهاي، ريلي و آبراههاي داخلي.
ضميمه شماره 2ـ حداقل مشخصات فني جادههايي كه در حمل و نقل ترانزيت مورد استفاده قرار ميگيرد.
ضميمه شماره 3ـ حداقل مشخصات فني حمل و نقل ريلي كه در حمل و نقل ترانزيت مورد استفاده قرار ميگيرد.
ضميمه شماره 4ـ نيازهاي فني وسايل نقليه جادهاي.
ضميمه شماره 5 ـ بيمه شخص ثالث وسايل نقليه موتوري.
ضميمه شماره 6 ـ قوانين مربوط به حمل از طريق حمل و نقل جادهاي.
ضميمه شماره 7ـ كنترل گمركي.
ضميمه شماره 8 ـ شرح وظايف شوراي هماهنگي حمل و نقل ترانزيت (TTCC ).
در حضور شاهدان، امضاءكنندگان ذيل كه از طرف دولتهاي متبوع خود مختار هستند، اين پروتكل را امضاء نمودند:
از طرف دولت اسلامي افغانستان
از طرف دولت جمهوري آذربايجان
از طرف دولت جمهوري اسلامي ايران
از طرف دولت جمهوري قزاقستان
از طرف دولت جمهوري قرقيزستان
از طرف دولت جمهوري اسلامي پاكستان
از طرف دولت جمهوري تاجيكستان
از طرف دولت جمهوري تركيه
از طرف دولت تركمنستان
از طرف دولت جمهوري ازبكستان