ماده 28ـ
كليه قسمتهاي اره فلكه شامل فلكههاي بالا و پائين، نوار اره در بالا و پائين ميز و همچنين فلكه و تسمه فلكه الكترو موتور و غيره بايستي داراي حفاظ دائمي مناسب ـ محكم و مقاومي باشند.
ماده 29ـ
حفاظ فلكه پاييني اره تسمهاي بايد تا سطح زمين ادامه داشته و طوري ساخته شود تا از ورود اجسام خارجي به زير فلكه جلوگيريگردد و در صورت لزوم به عنوان محفظه مكنده خاك اره نيز از آن استفاده شود.
ماده 30ـ
اره تسمهاي بايد داراي وسيله تنظيمكننده خودكاري باشد تا كشش تيغه اره را تنظيم كرده و از شل و سفت شدن غيرعادي آن در حين كار جلوگيري كند.
ماده 31ـ
حفاظ فلكه بالائي اره تسمهاي بايد حداقل 10 سانتيمتر بالاتر از طوقه فلكه آن شروع شده و تا پايينترين نقطه طوقه فلكه ادامه يابد.
ماده 32ـ
در موقع سواركردن يا برداشتن تسمه اره بايد آن را دقيقاً مورد معاينه قرارداد تا ترك يا عيب ديگري نداشته باشد.
ماده 33ـ
ناف و بازوها و طوقه فلكههاي دستگاه اره تسمهاي همچنين پيچها و پرچهاي آن بايد حداقل ماهي يك مرتبه بازرسي شده و با زدن ضربه، فلكههاي تركدار و معيوب مشخص و از كار خارج شوند.
ماده 34ـ
ضخامت طوقه فلكههاي دستگاههاي اره تسمهاي در قسمتي كه فشار نوار اره مؤثر است بايد حداقل 16 ميليمتر باشد.
ماده 35ـ
برداشتن تسمه از روي فلكه و همچنين جمع كردن قطعات شكسته تسمه قبل از توقف كامل ماشين ممنوع است.
ماده 36ـ
سرعت دوراني فلكههاي مربوط به تسمه اره نبايد از حد مجاز درج شده بر روي پلاك مشخصات دستگاه تجاوز كند.
ماده 37ـ
از بكار بردن تسمههاي معيوب يا تركدار جداً خودداري گردد.