الف ـ
طرح مرتعداري: مجموعه اقداماتي كه به منظور اعمال مديريت مراتع با هدف حفظ، احياء ، توسعه و بهرهبرداري صحيح در محدودههاي معيني از مراتع كشور توسط سازمان جنگلها، مراتع و آبخيزداري كشور تدوين و تصويب ميشود و براي اجرا در چارچوب قوانين موجود به مجريان واگذار ميگردد.
ب ـ
مديريت مراتع: اقداماتي كه براي حفظ، احياء ، اصلاح، توسعه و بهرهبرداري از مراتع و پايداري منابع طبيعي در مراتع صورت ميگيرد.
ج ـ
حقوق بهرهبرداران: حقوقي كه به واسطه صدور پروانه چراي دام و يا از طريق انعقاد قرارداد اجراي طرحهاي موضوع ماده (3) قانون حفاظت و بهرهبرداري از جنگلها و مراتع ـ مصوب 1346 ـ و اصلاحيههاي بعدي آن براي اشخاص ايجاد ميگردد.
د ـ
اراضي مستعد قابل واگذاري قلمرو عشاير: عرصههاي بلامعارض منابع ملي و دولتي در ييلاق، قشلاق و ميانبند عشاير داراي پروانه چرا و يا اراضي طرحهاي مرتعداري كه بر اساس ضوابط فني و مطالعات انجام گرفته، داراي استعداد توليد اقتصادي شناخته شده و براي بهرهبرداري به عشاير ذي حق واگذار ميشود.
هـ ـ
عـشايـر ذيحـق: آن دسـته از بهـرهبرداران مراتع كه بنا بر تاييد سازمان امور عشايري جزء نظام خاص اجتماعي عشاير بوده و ذيحق بودن آنها منوط به دارا بودن مجوز بهرهبرداري از مراتع (داراي پروانه چراي دام يا انعقاد قرار داد اجراي طرحهاي مرتعداري) تأييد شده توسط سازمان جنگلها، مراتع و آبخيزداري ميباشد.
و ـ
خانوار كوچنده: عشاير ذي حق موضوع اين آييننامه كه جهت تعليف دام در مراتع ييلاقي و قشلاق كوچ مينمايند.
ز ـ
كانون اسكان عشاير: محدودهاي از زيست بوم كه بر اساس نتايج مطالعات سازمان امور عشاير داراي منابع، امكانات و استعدادهاي لازم براي ايجاد اشتغال واسكان عشاير باشد.