رديف |
شاخصهاي كلي |
عناوين شاخصهاي كمي |
واحد سنجش |
|
1ـ امور سياسي و بينالمللي |
الف ـ گسترش همكاريهاي دو جانبه، منطقهاي و بينالمللي: |
|
1ـ عضويت جمهوري اسلامي ايران در نهادها و سازمانهاي بينالمللي و منطقهاي |
2ـ تعداد كشورهايي كه راهبرد و برنامه سياست خارجي در مورد آنها تنظيم شده است |
3ـ انعقاد موافقتنامههاي همكاري در زمينه مبارزه با قاچاق مواد مخدر |
4ـ هماهنگي با بخشهاي نظامي جهت تقويت همكاريهاي نظامي صلحآميز خارجي |
5ـ ملاقاتهاي سياسي و امنيتي انجامشده (سطح 1ـ2ـ3) |
ب ـ پرهيز از تشنج در روابط با كشورهاي غير متخاصم: |
|
1ـ حل و فصل مسالمتآميزاختلافات با كشورهاي غير متخاصم |
2ـ حل اختلافات مرزي با همسايگان و رفع عوامل نا امنكننده مرزها در چارچوب منافع ملي |
ج ـ بهرهگيري از روابط خارجي براي افزايش توان ملي: |
|
1ـ نسبت تعداد كل نمايندگيهاي سياسي و كنسولي جمهوري اسلامي ايران در خارج از كشور به برنامه مصوب |
2ـ ارتقاء سطح روابط سياسي با كشورهاي قدرتمند و تأثيرگذار (تعداد سفرهاي انجام شده توسط مقامهاي درجه يك و دو و سه) |
3ـ اقدامات انجام شده در جهت برقراري پيوند با افكار عمومي به ويژه كشورهاي هدف به منظور تعديل سياست خارجي آنها در جهت تقويت منافع ملي كشورمان |
|
1ـ امور سياسي و بينالمللي |
دـ مقابله با افزون خواهي كشورهاي متخاصم: |
|
1ـ ممانعت از طرح مجدد قطعنامه سازمان ملل در مورد حقوق بشر ايران |
2ـ تغيير دادن نگرشهاي منفي در زمينه اتهام حمايت جمهوري اسلامي ايران از تروريسم |
3ـ شناسايي فرصتها و تهديدهاي بالقوه و بالفعل منطقهاي و بينالمللي |
4ـ اقدامات انجام شده به منظور حل پرونده هستهاي ايران |
هـ ـ مقابله با يكجانبه گرايي آمريكا: |
|
1ـ تقويت مناسبات و پيوندها با قدرتهاي منطقهاي هند، چين، روسيه و ژاپن |
2ـ تقويت روابط با اتحاديه اروپايي و كشورهاي قدرتمند عضو اين اتحاديه |
3ـ حضور فعال در سازمان ملل و كارگزاريهاي تخصصي وابسته به آن و تلاش براي جلب آراء كشورها به نفع كشورمان |
4ـ اقدامات انجام شده در جهت بهبود موقعيت و سطح اثرگذاري ايران در سازمانهاي بينالمللي و منطقهاي (گروه 77 جنبش عدم تعهد وغيره) |
وـ حمايت از مسلمانان و ملتهاي مظلوم: |
|
1ـ اعطاي كمكهاي بشردوستانه به مسلمانان و ملتهاي مظلوم |
2ـ انعكاس مناسب اوضاع و فعاليتهاي مسلمانان |
زـ تلاش براي ايجاد نزديكي بيشتر ميان كشورهاي اسلامي: |
|
1ـ افزايش تعامل با سران و مقامهاي بلند پايه كشورهاي اسلامي در جهت تقويت روابط فيمابين |
2ـ تقويت سازمان كنفرانس اسلامي و تلاش جهت ايفاي نقش بيشتر اين سازمان در حل بحرانها و مسائل جهان اسلام |
ح ـ تلاش در جهت اصلاح ساختار سازمان ملل متحد: |
|
1ـ حضور فعال در كميتهها و گروههاي كاري مربوط به بازبيني ساز و كارهاي سازمان ملل متحد |
|
2ـ رشد و توسعه اقتصادي |
الف ـ ارتقاء تعامل مؤثر با اقتصاد جهان و نهادينه كردن روابط اقتصادي خارجي: |
|
1ـ افزايش مبادلات تجاري با ساير كشورها |
2ـ مـيزان رشـد سـرمايهگذاري خارجي در ايران نسبت به سال قبل |
3ـ ميزان سواپ انرژي |
4ـ كاهش درجه ريسكپذيري كشور در رابطه با جلب سرمايههاي خارجي |
5 ـ تجهيز نمايندگيهاي خارج از كشور به نيروي انساني متخصص در زمينه اقتصادي و بازرگاني |
6 ـ تبادل هيأتهاي اقتصادي خارجي |
7ـ تبادل اطلاعات اقتصادي مؤثر در روابط بينالملل |
8ـ ميزان حضور متقابل درنمايشگاههاي اقتصادي و تجاري |
9ـ استفاده از ظرفيتهاي بينالمللي در جهت پيشبرد طرحهاي اقتصادي |
ب ـ بهبود سطح رقابت پذيري اقتصاد ملي: |
|
1ـ انعقاد قرارداد صدور خدمات فني و مهندسي |
2ـ انعقاد قرارداد همكاريهاي بازرگاني شامل حذف ماليات مضاعف، تعرفه ترجيحي و تشويق سرمايهگذاري متقابل |
3ـ بسترسازي مناسب براي الحاق به سازمان تجارت جهاني |
4ـ فراهم ساختن تسهيلات لازم براي فعاليت شركتهاي بزرگ صادراتي |
5 ـ پيگيري و اجراي برنامههاي مصوب اقتصاد ملي |
ج ـ همكاري در جهت ايجاد قطبهاي منطقهاي در زمينههاي اقتصادي،علمي، فنآوري و صنعتي: |
|
1ـ تعداد پيمانها و قراردادهاي همكاري اقتصادي با كشورهاي همسايه و منطقه خاورميانه |
2ـ ميزان همكاري اقتصادي در چارچوب گروه 8، اكو، سازمان كنفرانس اسلامي و ساير سازمانهاي اقتصادي منطقهاي |
3ـ مشاركت مؤثر براي ارائه ظرفيتها و فرصتهاي اقتصاد ملي به كشورهاي منطقه |
د ـ افزايش مشاركت در كاهش هزينههاي توسعه ملي : |
|
1ـ نسبت تعداد نيروي كار شاغل ايراني در خارج از كشور به عملكرد سال گذشته |
2ـ افزايش تعداد رواديد صادره به تفكيك جهانگردي، بازرگاني و اقتصادي |
3ـ مشاركت مؤثر در نظام تصميمسازي و تصميمگيري اقتصادي |
4ـ كمك به انتقال فنآوريهاي پيشرفته به جمهوري اسلامي ايران |
هـ ـ هماهنگي و نظارت بر عملكرد روابط اقتصادي خارجي: |
|
1ـ نظارت مؤثر بردفاترساير دستگاههاي دولتي در خارج از كشور و ارزيابي مستمر عملكرد آنها (موضوع ماده 183 قانون توسعه) |
2ـ تعداد بخشنامهها و دستورالعملهاي ابلاغ شده از سوي وزارت امور خارجه به دستگاههاي اجرايي عمل كننده در روابط اقتصادي خارجي اعم از دولتي و غير دولتي به منظور هماهنگي و هدايت فعاليتهاي اقتصادي |
|
3ـ فرهنگي ـ رسانهاي |
الف ـ بهرهگيري از هويت ايراني ـ اسلامي در جهت توسعه همكاريهاي فرهنگي: |
|
1ـ سياستگذاري و هماهنگي كامل فعاليتهاي فرهنگي خارج از كشور(ماده 183) |
2ـ شناساندن و معرفي جاذبههاي گردشگري ايران |
3ـ موافقتنامههاي علمي، فرهنگي، رسانهاي و دانشجويي |
4ـ تبادل هيأتهاي فرهنگي، رسانهاي و ورزشي |
5 ـ ايجاد كرسي زبان فارسي |
6 ـ ملاقاتهاي فرهنـگي، رسـانـهاي و كنسولي انجام شده (سطح 1ـ2ـ3) |
7ـ قراردادهاي خواهر خواندگي ميان شهرهاي ايران و ديگر كشورها |
8 ـ تعداد انجمنهاي دوستي فعال ميان ايران و ساير كشورها |
9ـ برپايي روز ملي و مناسبتها |
10ـ برپايي نشستهاي مشترك گفتگوي تمدنها |
11ـ ميزان حضور در نمايشگاههاي فرهنگي خارج از كشور |
12ـ برپايي سمينارها و همايشهاي علمي و فرهنگي |
13ـ افزايش مصاحبههاي مطبوعاتي و راديو تلويزيوني |
14ـ درج مقالات در مطبوعات خارجي |
15ـ ميزان استفاده از فنآوري ICT جهت تسهيل در امر خبر و اطلاعرساني عمومي در حوزه سياست خارجي |
ب ـ ساماندهي امور ايرانيان خارج از كشور: |
|
1ـ تسهيل خدمات كنسولي با بهرهگيري از فنآوري اطلاعات |
2ـ امور گذرنامه (صدور، تمديد، تجديد و...) |
3ـ امور سجلي ( شناسنامه، ازدواج، طلاق ، فوت، كارت ملي و...) |
4ـ امور اجتماعي (آزادي ايرانيان بازداشت شده، امور گواهينامه، حل مشكلات خانوادگي و ...) |
5 ـ رفع مشكلات ايرانيان در خصوص امور تابعيت (مشمولين مواد 989 و 987 قانون مدني و...) |
6 ـ تشويق ايرانيان خارج از كشور به سفر ايران |
7ـ سرمايهگذاري براي ارتقاء هويت ايراني ـ اسلامي ايرانيان خارج ازكشور |
|
4ـ ارتقاء كارآيي |
1ـ تهيه و تدوين برنامه تنظيم سطح روابط جمهوري اسلامي ايران با ساير كشورها (موضوع ماده 184 برنامه سوم توسعه ) |
|
مديريت روابط خارج |
2ـ ارتقاء هماهنگي ميان بخشهاي بينالمللي كليه دستگاههاي اجرايي با وزارت امور خارجه به منظور پيشبرد بهتر اهداف سياست خارجي كشور |
و ديپلماسي كشور |
3ـ ايجاد بانكهاي اطلاعاتي در مورد روابط با كشورها، سازمانها و نهادهاي منطقهاي و بينالمللي |