شماره دادنامه:338 کلاسه پرونده:82/9و82/8
شماره هـ/82/9و8 4/8/1383
تاريخ: 19/7/1383 شماره دادنامه:338 کلاسه پرونده:82/9و82/8
مرجع رسيدگي: هيأت عمومي ديوان عدالت اداري.
شاکي: 1ـ آقاي ناصرآباد 2ـ آقاي غلامعلي ساماني.
موضوع شکايت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 18639ـ 911 مورخ 11/3/1381 مدير کل امور عمران شهري و روستائي سازمان مديريت و برنامهريزي کشور.
مقدمه: شکات بشرح دادخواست تقديمي اعلام داشتهاند, مطابق ماده 2 قانون جذب نيروي انساني به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگي مصوب 1367, علاوه بر مرخصي استحقاقي, يک ماه مرخصي با حقوق و مزايا به کارکنان که خدمت آنان در مناطق محروم ميباشد اعطاء ميگردد. ولي متأسفانه مديرکل امور عمراني شهري و روستائي طي نامه شماره 18639ـ911 مورخ 11/3/81 اعلام نموده که کارکنان شهرداريها مشمول نميشوند و مرخصي نقاط محروم پرداخت نميگردد. همانطوري که مستحضريد کارکنان رسمي و ثابت شهرداريها براساس نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت حقوق و مزايا دريافت مينمايند و هرگونه افزايش در حقوق کارکنان دولت پديد آيد مشمول کارکنان شهرداريها ميشود.بنابمراتب تقاضاي ابطال بخشنامه شماره18639ـ911مورخ 11/3/1381را دارد. مديرکل دفتر حقوقي سازمان مديريت و برنامهريزي کشور در پاسخ به شکايت مذکور طي نامه شماره 13985/1602 مورخ 24/2/1382 اعلام داشتهاند، دولت صرفاً پرداخت فوقالعاده جذب نقاط محروم را به مستخدمين شهرداريها حسب ماده 25 اصلاحي آييننامه استخدامي شهرداري تهران به شماره 17570/ت157 مورخ 2/3/1368 تجويز نموده است و درمورد تسري مرخصي موضوع ماده 2 قانون جذب نيروي انساني به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگي مصوب سال 1367 در مصوبه دولت حکمي پيشبيني نشده است. لذا اعطاي مرخصي استحقاقي موضوع ماده 2 قانون يادشده به مستخدمين شهرداريها مجوزي ندارد. هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در تاريخ فوق به رياست حجتالاسلاموالمسلمين رازيني و با حضور رؤساي شعب بدوي و رؤسا و مستشاران شعب تجديدنظر تشکيل و پس از بحث و بررسي و انجام مشاوره با اکثريت آراء بشرح آتي مبادرت بصدور رأي مينمايد:
رأي هيأت عمومي
به حکم صريح ماده واحده لايحه قانوني شمول قانون استخدام کشوري درباره کارکنان شهرداريهاي سراسر کشور (غير از شهرداري پايتخت) از اول شهريور ماه 1358 شمسي کليه مستخدمين شهرداريها و مؤسسات تابعه و وابسته و اتحاديه شهرداريهاي كشور كه مشمول آييننامه استخدامي شهرداريها مصوب 29/10/1354 بودهاند مشمول قانون استخدامي کشوري قرار گرفتهاند و مطابق مادتين يک و 12 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب شهريور 1370 کليه مستخدمين مشمول قانون استخدام کشوري از جمله کارمندان رسمي شهرداريهاي سراسر کشور از حيث کيفيت تعيين حقوق و فوقالعادهها و مزايا مشمول قانون اخيرالذکر شناخته شدهاند. بنا بمراتب مذکور و اينکه کارمندان رسمي شهرداريهاي فوقالذکر طبق مصرحات قوانين مختلف مشمول مقررات قوانين فوقالاشعار و مقررات عمومي استخدام کشوري و ذيحق به استفاده از حقوق و مزايا و فوقالعادههاي مقرر در قوانين مذکور ازجمله استفاده از مرخصي مذکور در ماده 2 قانون جذب نيروي انساني به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگي مصوب 1367ميباشند, بنابراين اطلاق مفاد بخشنامه شماره18639ـ911 مورخ11/3/1381 مديرکل امور عمران شهري و روستائي سازمان مديريت و برنامهريزي کشور که متضمن نفي حق استفاده از مرخصي مزبور نسبت بهمستخدمين شهرداري مشمول قانون استخدام کشوري است مخالف عموم و اطلاق حکم مقرر در مادتين يک و 2 قانون اخيرالذکر تشخيص داده ميشود و بخشنامه فوقالذکر مستنداً به قسمت دوم 25 قانون ديوان عدالت اداري ابطال ميگردد.
رئيس هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ـ علي رازيني