الف: مقدمه:
ماده 60 ـ (ق مجازات جرائم ن.م ـ مصوّب 9/10/1382): كاركنان وظيفه فراري در زمان صلح هرگاه شخصاً خود را معرفي و مشغول خدمت شوند به ترتيب زير با آنان رفتار ميشود:
(الف) چنانچه براي اولين بار مرتكب فرار از خدمت شده و ظرف مدت شصت روز از شروع غيبت مراجعت نمايند بدون ارجاع پرونده به مرجع قضائي در مقابل هر روز غيبت و فرار، دو روز به خدمت دوره ضرورت آنان افزوده ميشود. اين اضافه خدمت بيش از سه ماه نخواهد بود.
(ب) چنانچه پس از مدت يادشده در بند (الف) اين ماده خود را معرفي كنند و يا سابقه فـرار از خدمـت داشـته باشند به حكـم دادگـاه به حبـس از دو تا شـش ماه محكومميگردند.
(ج) چنانچه در زمان جنگ يا بسيج فراخوان عمومي يا هنگامي كه يگان مربوط در آمادهباش رزمي باشد و ظرف حداكثر دو ماه از تاريخ شروع جنگ يا بسيج و فراخوان عمومي يا اعلام آمادهباش رزمي خود را معرفي كنند از تعقيب و كيفر معاف خواهند بود در صورتيكه معرفي پس از مدت مذكور باشد يا در اين مدت و يا پس از آن دستگير شوند حكم فراري در زمان جنگ را خواهند داشت.
تبصره 1: فراريان مشمول بند (الف) فوق در صورتيكه مدعي عذر موجهي باشند، ادعاي آنان در هيئتي كه با شركت فرماندهان و مسئولين عقيدتي سياسي و مسئولان حفاظت يا معاونان آنان در سطح لشكرها و تيپهاي مستقل، نواحي انتظامي و ردههاي همطراز و بالاتر تشكيل ميگردد، بررسي شده و نظر اكثريت قطعي است در صورت عذر موجه به تشخيص هيئت مذكور، به تناسب روزهاي موجه از اضافه خدمت وي كسر ميگردد.
تبصره 2: در صورتيكه انجام بقيه خدمت اين افراد مورد رضايت فرماندهان باشد ممكن است با تصويب هيئت يادشده در تبصره (1) اين ماده، تمام يا قسمتي از اضافه خدمت مزبور بخشيده شود.
تبصره 3: دستورالعمل بند (الف) و تبصرههاي اين ماده ظرف مدت سه ماه پس از تصويب اين قانون، توسط ستاد كل نيروهاي مسلح تهيه و تصويب و ابلاغ ميشود.
ب: هدف:
تعيين نحوة تشخيص عذر موجه كاركنان وظيفه فاقد سابقه فرار از خدمت كه مرتكب فرار (كمتر از 60 روز) شدهاند و مدعي عذر موجه ميباشند.
ج: منظور:
ايجاد وحدت رويه و هماهنگي بين سازمانهاي مختلف نيروهاي مسلح در تشكيل هيئتهاي تشخيص عذر موجه كاركنان وظيفه فاقد سابقه فرار از خدمت كه مرتكب فرار كمتر از 60 روز شدهاند و مدعي عذر موجه ميباشند.
د: اجراء:
(هـ) هماهنگيها: