ماده 1034 ـ
هر زني را كه خالي از موانع نكاح باشد ميتوان خواستگاري نمود.
ماده 1035 ـ
وعده ازدواج ايجاد علقه زوجيت نميكند اگرچه تمام يا قسمتي از مهريه كه بين طرفين براي موقع ازدواج مقرر گرديده پرداخته شده باشد بنا بر اين هر يك از زن و مرد مادام كه عقد نكاح جاري نشده ميتواند از وصلت امتناع كنند و طرف ديگر نميتواند به هيچ وجه او را مجبور به ازدواج كرده يا از جهت صرف امتناع از وصلت مطالبه خسارتي نمايد.
ماده 1036 ـ
اگر يكي از نامزدها وصلت منظور را بدون علت موجهي به هم بزند در حالي كه طرف مقابل يا ابوين او يا اشخاص ديگر به اعتماد وقوع ازدواج مغرور شده و مخارجي كرده باشند طرفي كه وصلت را به هم زده است بايد از عهده خسارات وارده برآيد ولي خسارات مزبور فقط مربوط به مخارج متعارفه خواهد بود.
ماده 1037 ـ
هر يك از نامزدها ميتواند در صورت به هم خوردن وصلت منظور هدايايي را كه به طرف ديگر يا ابوين او براي وصلت منظور دادهاست مطالبه كند.
اگر عين هدايا موجود نباشد مستحق قيمت هدايايي خواهد بود كه عادتاً نگاه داشته ميشود مگر اين كه آن هدايا بدون تقصير طرف ديگر تلف شدهباشد.
ماده 1038 ـ
مفاد ماده قبل از حيث رجوع به قيمت در موردي كه وصلت منظور در اثر فوت يكي از نامزدها به هم بخورد مجري نخواهد بود.
ماده 1039 ـ
مدت مرور زمان دعاوي ناشي از به هم خوردن وصلت منظور دو سال است و از تاريخ به هم خوردن آن محسوب ميشود.
ماده 1040 ـ
هر يك از طرفين ميتوانند براي انجام وصلت منظور از طرف مقابل تقاضا كند كه تصديق طبيب به صحت از امراض مسريه مهم ازقبيل سيفليس و سوزاك و سل ارائه دهد.