ماده 1 ـ
وزارت ماليه مجاز است مطابق ترتيب ذيل براي كساني كه مشمول قانون استخدام نبوده و در يكي از كلاسهاي امور مالي كه بر طبق پروگرام مخصوص تأسيس خواهد كرد تحصيل كرده و از عهده امتحان نهايي برآيند رتبه اداري معين نمايد.
براي كساني كه نمره امتحاني آنها از حد وسط تجاوز نكند رتبه يك اداري و براي كساني كه نمره آنها از حد وسط تجاوز كند رتبه 2 اداري.
ماده 2 ـ
مدت اختياري كه به موجب ماده قبل به وزارت ماليه داده ميشود در هر موقع از تاريخ اعلان رسمي نتيجه امتحانات تا بيست روز خواهد بود ـ در اين صورت اشخاصي كه براي آنها رتبه معين شده مستخدم رسمي خواهند بود مشروط بر اين كه تا شش ماه پس از تاريخ حكمي كه تعيين رتبه كرده شغل معيني به آنها رجوع شود.
ماده 3 ـ
به هر يك از مستخدمين وزارت ماليه كه به عنوان كفالت شغل بالاتري را اشغال نمايد ميتوان نصف حقوق رتبه و نصف حقوق بودجه مقامي را كه متكفل شده داد مشروط بر اين كه شغل بالاتر مربوط به امور عايداتي و يا محاسباتي باشد ـ اين گونه مشاغل را وزارت ماليه بهموجب نظامنامه معين خواهد كرد.
[امضاء]
اين قانون كه مشتمل بر سه ماده است در جلسه سيام مهر ماه يكهزار و سيصد و دوازده شمسي به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد.
رييس مجلس شوراي ملي ـ دادگر