آراي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري در موارد زير نقض ميگردد:
الف ـ قاضي صادر كننده متوجه اشتباه خود شود،
ب ـ قاضي ديگري پي به اشتباه رأي صادره ببرد به نحوي كه اگر به قاضي صادر كننده رأي تذكر دهد متنبه شود.
ج - قاضي صادر كننده رأي صلاحيت رسيدگي را نداشته باشد.
تبصره 1 -
منظور از قاضي ديگر مذكور در بند (ب) عبارتست از رئيس ديوان عالي كشور، دادستان كل كشور، رئيس حوزه قضايي و يا هر قاضيديگري كه طبق مقررات قانوني پرونده تحت نظر او قرار ميگيرد.
تبصره 2 -
درصورتيكه دادگاه انتظامي قضات تخلف قاضي را مؤثر در حكم صادره تشخيص دهد مراتب را به دادستان كل كشور اعلام ميكند تابه اعمال مقررات اين ماده اقدام نمايد.
تبصره 3 ـ
چنانچه قاضي صادر كننده رأي متوجه اشتباه خود شود مستدلاً پرونده را به دادگاه تجديد نظر ارسال ميدارد. دادگاه ياد شده با توجه به دليل ابرازي، رأي صادره را نقض و رسيدگي ماهوي خواهد كرد.
تبصره 4 ـ
در صورتي كه هر يك از مقامات مندرج در تبصره (1) پي به اشتباه رأي صادره ببرند ابتداء به قاضي صادر كننده رأي تذكر ميدهند،چنانچه وي تذكر را پذيرفت برابر تبصره (3) اقدام مينمايد و در غير اين صورت پرونده را به دادگاه تجديدنظر ارسال ميدارد. دادگاه ياد شده در صورتپذيرش استدلال تذكردهنده رأي را نقض و رسيدگي ماهوي مينمايد والا رأي را تأييد و براي اجراء به دادگاه بدوي اعاده مينمايد.
تبصره 5 -
در صورتي كه عدم صلاحيت قاضي صادر كننده رأي ادعا شود، مرجع تجديد نظر ابتداء به اصل ادعا رسيدگي و در صورت احراز، رأي را نقض و دوباره رسيدگي خواهد كرد.