ماده واحده ـ
به دولت اجازه داده ميشود به كنوانسيون مواد روانگردان مصوب 1971 ميلادي برابر با 1349 هجري شمسي مشتمل بر (1)مقدمه، (33) ماده و (1) ضميمه به شرح پيوست ملحق شده و اسناد مربوط را تسليم نمايد.
تبصره ـ رعايت اصل (139) قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران در مورد بندهاي ماده (31) اين قانون الزامي است.
بسمالله الرحمن الرحيم
كنوانسيون مواد روانگردان
مقدمه:
اعضاي اين كنوانسيون،
با ابراز علاقه به سلامت و رفاه نوع بشر،
با توجه به نگراني نسبت به مشكلات بهداشت همگاني و اجتماعي، ناشي از استعمال نابجاي برخي از مواد روانگردان،
با عزم به پيشگيري و مبارزه با استعمال نابجاي چنين موادي و قاچاق آن، كه استعمال نابجاي آن را افزايش ميدهد،
با توجه به اين كه اقدامات شديد براي محدود كردن استعمال چنين موادي به مقاصد قانوني ضروري ميباشد،
با علم به اينكه مصرف مواد روانگردان براي مقاصد پزشكي و علمي ضروري است و موجود بودن آنها براي چنين مقاصدي نبايستي بيجهت محدودشود،
با اعتقاد به اينكه اقدامات موثر بر عليه مصرف نابجاي چنين موادي مستلزم همكاري و اقدام همگاني است، با اذعان به صلاحيت سازمان ملل متحد درامر نظارت بر مواد روانگردان و ابراز تمايل به اينكه نهادهاي بينالمللي مربوط بايد در چهارچوب سازمان مزبور قرار گيرند.
با علم به اينكه يك كنوانسيون بينالمللي براي نيل به هدفهاي فوق لازم است،
به قرار زير توافق مينمايند:
[امضاء]
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن كنوانسيون شامل مقدمه و سي و سه ماده و يك ضميمه در جلسه علني روز سهشنبه مورخ بيست وششم خرداد ماه يكهزار و سيصد و هفتاد و هفت مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 31/3/1377 به تاييد شوراي نگهبان رسيده است.
علياكبر ناطق نوري ـ رييس مجلس شوراي اسلامي