دولت شاهنشاهي ايران و دولت جمهوري تركيه
نظر به اينكه به تحكيم روابط دوستي و برادري كه خوشبختانه بين مملكتين موجود است مايل هستند تصميم نمودند كه مقررات مواد عهدنامه وداديه و تأمينيه مورخه 22 آوريل 1926 را راجع به روابط عمومي مملكتين در عهدنامه وداديه جديدي تنظيم نمايند و براي اين منظور اختيارداران خود را بهشرح ذيل تعيين نمودند:
اعليحضرت پادشاه ايران:
جناب اشرف ميرزا محمدعليخان فروغي وزير امور خارجه
رييس جمهور تركيه:
جناب دكتر توفيق رشديبيك وزير امور خارجه و نماينده ازمير
مشاراليهما پـس از مبادله اعتبـارنامههـاي خود كه صحيـح و معتبـر شناخته شد نسبت به مواد ذيل موافقت حاصل نمودند:
ماده 1 ـ
صلـح خللناپذيـر و دوستـي صميمي دائمي بيـن مملكـت شاهنشاهي ايران و جمهـوري تركيـه و همچنيـن بيـن اتباع آنها برقـرار خواهد بود.
ماده 2 ـ
طرفين معظمين متعاهدين موافقت ميكنند كه نمايندگان سياسي و قنسولي هر يك از طرفين به شرط معامله متقابله در خاك طرف متعاهدديگر از رفتاري كه موافق اصول و معمول حقوق عمومي بينالمللي مقرر است كماكان بهرهمند گردند در هر حال رفتار مزبور به شرط معامله متقابله نبايد دون رفتاري باشد كه با نمايندگان سياسي و قنسولي دولت كاملهالوداد به عمل ميآيد.
ماده 3 ـ
طرفين معظمين متعاهدين موافقت مينمايند كه روابط قنسولي و تجاري و گمركي و بحرپيمايي بين مملكتين و نيز شرايط توقف و اقامت اتباع خود را در خاك يكديگر به وسيله قراردادهايي بر طبق اصول و معمول حقوق عمومي بينالمللي و بر روي اساس معامله متقابله كامله تنظيم نمايند.
ماده 4 ـ
اين عهدنامه به تصويب خواهد رسيد و نسخ مصوبه در اسرع اوقات ممكنه در تهران مبادله خواهد شد و از تاريخ مبادله نسخ مصوبه عهدنامهبه موقع اجرا گذاشته ميشود.
بناء عليهذا نمايندگان مختار طرفين اين عهدنامه را امضاء و به مهر خود ممهور ساختند.
در آنكارا به تاريخ 5 نوامبر 1932 در دو نسخه تحرير شد.
امضاء: دكتر ت. رشدي امضاء: م. ع. فروغي