ماده واحده ـ
مجلس شوراي ملي عهدنامههاي منعقده بين دولت شاهنشاهي ايران و دولت جمهوري تركيه را كه يكي مشتمل بر چهار ماده وديگري مشتمل بر هشت ماده است و هر دو در تاريخ 14 آبان 1311 مطابق پنجم نوامبر 1932 در آنكارا به امضاء رسيده تصويب و اجازه مبادله نسخ صحه شده آنها را به دولت ميدهد.
[امضاء]
اين قانون كه مشتمل بر يك ماده و متن عهدنامههاي ضميمه است در جلسه سيزدهم دي ماه يك هزار و سيصد و يازده شمسي به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد.
رييس مجلس شوراي ملي ـ دادگر
متن عهدنامه مودت بين ايران و تركيه
دولت شاهنشاهي ايران و دولت جمهوري تركيه
نظر به اينكه به تحكيم روابط دوستي و برادري كه خوشبختانه بين مملكتين موجود است مايل هستند تصميم نمودند كه مقررات مواد عهدنامه وداديه و تأمينيه مورخه 22 آوريل 1926 را راجع به روابط عمومي مملكتين در عهدنامه وداديه جديدي تنظيم نمايند و براي اين منظور اختيارداران خود را بهشرح ذيل تعيين نمودند:
اعليحضرت پادشاه ايران:
جناب اشرف ميرزا محمدعليخان فروغي وزير امور خارجه
رييس جمهور تركيه:
جناب دكتر توفيق رشديبيك وزير امور خارجه و نماينده ازمير
مشاراليهما پـس از مبادله اعتبـارنامههـاي خود كه صحيـح و معتبـر شناخته شد نسبت به مواد ذيل موافقت حاصل نمودند:
متن معاهده بين ايران و تركيه
دولت شاهنشاهي ايران و دولت جمهوري تركيه
نظر به اينكه به تحكيم روابط دوستي صميمي كه خوشبختانه بين مملكتين موجود است مايل ميباشند و تعيين شرايط مادي روابط سياسي و اقتصاديخود را لازم ميدانند مصمم شدند كه عهدنامه وداديه و تأمينيه مورخه 22 آوريل 1926 (اول ارديبهشت 1305) را تجديد نمايند و براي اين مقصوداختيارداران خود را به شرح ذيل معين نمودند:
اعليحضرت شاهنشاه ايران:
جناب اشرف ميرزا محمدعليخان فروغي وزير امور خارجه
رييس جمهوري تركيه:
جناب دكتر توفيق رشديبيك وزير امور خارجه و نماينده ازمير
مشاراليهما پس از مبادله اختيارنامههاي خود كه صحيح و معتبر شناخته شد در مقررات ذيل موافقت حاصل نمودند:
[امضاء]
اجازه مبادله عهدنامههاي مودت و تأمينيه بين دولتين ايران و تركيه به شرح فوق در جلسه سيزدهم دي ماه يك هزار و سيصد و يازده داده شده است.
رييس مجلس شوراي ملي ـ دادگر