ماده واحده ـ
به دولت جمهوري اسلامي ايران اجازه داده ميشود به كنوانسيون بينالمللي آمادگي، مقابله و همكاري در برابر آلودگي نفتي ـ مصوب سال يكهزار و سيصد و شصت و نه هجري شمسي، برابر با سال يكهزار و نهصد و نود ميلادي، مشتمل بر يك مقدمه نوزده (19) ماده و يك(1) الحاقيه ملحق شود و اسناد مربوط را تسليم نمايد.
كنوانسيون بينالمللي آمادگي، مقابله و همكاري در برابر آلودگي نفتي مصوب 1369 هجري شمسي برابر با 1990 ميلادي
اعضاي كنوانسيون حاضر،
با آگاهي نسبت به ضرورت حفظ محيط زيست انساني بطور اعم و محيط زيست دريايي بطور اخص،
با شناسائي خطرات جدي كه از طريق سوانح آلودگي نفتي از سوي كشتيها، واحدهاي دور از ساحل، بنادر دريايي و تجهيزات حمل و نقل نفت به محيطزيست دريايي تحميل ميشود،
با درنظر گرفتن اهميت اقدامات احتياطي و بازدارنده در جلوگيري از آلودگي نفتي در وهله اول و ضرورت بكار گيري جدي اسناد بينالمللي موجود درارتباط با ايمني دريايي و جلوگيري از آلودگي دريايي، به ويژه كنوانسيون بينالمللي ايمني جان افراد در دريا مصوب1353 هجري شمسي برابر با 1974با اصلاحات بعدي، و كنوانسيون بينالمللي جلوگيري از آلودگي توسط كشتيها، مصوب 1352 هجري شمسي برابر با 1973 ميلادي تعديل شده توسطپروتكل مربوط به آن مصوب 1357 هجري شمسي برابر با 1978 ميلادي با اصلاحات بعدي، و همچنين توسعه سريع استانداردهاي رو به رشد مربوطبه طرح، عمليات و نگهداري كشتيهاي حامل نفت و واحدهاي دور از ساحل،
همچنين با در نظر گرفتن اينكه، در صورت وقوع سانحه آلودگي نفتي، اقدام سريع و مؤثر جهت به حداقل رساندن خساراتي كه ممكن است از چنينسانحهاي ناشي شود، حياتي ميباشد،
با تاكيد بر اهميت آمادگي مؤثر براي مبارزه با سوانح آلودگي نفتي و نقش مهمي كه صنايع نفت و كشتيراني در اين خصوص دارند،
با شناسائي مجدد اهميت كمكهاي دوجانبه و همكاري بينالمللي در زمينه موضوعاتي از جمله مبادله اطلاعات مربوط به قابليتهاي كشورها براي مقابلهبا سوانح آلودگي نفتي، تهيه طرحهاي موارد پيشبيني نشده آلودگي نفتي، مبادله گزارشهاي سوانح مهمي كه ممكن است محيط زيست دريايي يا خطوطساحلي و منافع مربوطه كشورها را تحت تأثير قرار دهد، و تحقيق و توسعه در ارتباط با وسايل مبارزه با آلودگي نفتي در محيط زيست دريايي،
و با توجه به اصل «آلوده كننده مسئول پرداخت است» به عنوان يك اصل كلي حقوق بينالملل محيط زيست،
همچنين با توجه به اهميت اسناد بينالمللي در مورد مسئوليت و جبران خسارات ناشي از آلودگي نفتي، از جمله كنوانسيون بينالمللي مصوب 1348هجري شمسي برابر با 1969 ميلادي در مورد مسئوليت مدني خسارات آلودگي نفتي، كنوانسيون بينالمللي مصوب1350 هجري شمسي برابر با1971 ميلادي در مورد تأسيس صندوق بينالمللي براي جبران خسارات ناشي از آلودگي نفتي، و نياز مبرم به لازمالاجرا شدن هرچه سريعتر پروتكلهايمصوب 1363 هجري شمسي برابر با 1984 ميلادي مربوط به كنوانسيونهاي فوقالذكر،
با توجه بيشتر به اهميت موافقتنامهها و ترتيبات دوجانبه و چندجانبه از قبيل كنوانسيونها و موافقتنامههاي منطقهاي،
با در نظر داشتن مقررات مربوط به كنوانسيون ملل متحد در مورد حقوق درياها، به ويژه بخش 12 آن،
با آگاهي از ضرورت گسترش همكاريهاي بينالمللي و افزايش قابليتهاي موجود ملي، منطقهاي و جهاني در زمينه آمادگي و مقابله با آلودگي نفتي و باتوجه به نياز ويژه كشورهاي در حال توسعه و بخصوص كشورهاي جزيرهاي كوچك،
با ملاحظه اينكه بهترين راه حصول اين اهداف، انعقاد يك كنوانسيون بينالمللي در زمينه آمادگي، مقابله و همكاري در برابر آلودگي نفتي ميباشد،
به ترتيب ذيل موافقت نمودند:
الحاقيه
تأمين هزينههاي كمك
[امضاء]
قانون فوق مشتمل بر مادهواحده منضم به متن كنوانسيون شامل مقدمه و نوزده ماده و يك الحاقيه در جلسه علني روز يكشنبه مورخ بيست و نهم تيرماه يكهزاروسيصدوهفتادوشش مجلس شوراي اسلامي
تصويب و در تاريخ 8/5/1376 به تاييد شوراي نگهبان رسيدهاست.
رئيس مجلس شوراي اسلامي ـعلياكبر ناطق نوري