اعضاي متعاهد اين كنوانسيون
با تصديق اين كه محيط زيست دريايي و موجودات زنده آن براي بشر داراي اهميت حياتي ميباشند، و همه مردم در تضمين اينكه بگونهاي از آنهانگهداري ميشود كه به كيفيت و منابع دريايي آسيبي وارد نميگردد داراي منافعي هستند،
با تصديق اين كه قابليت دريا براي جذب مواد زايد و بيضرر نمودن آنها و توانايي آن به منظور احيا مجدد منابع طبيعي درياها محدود ميباشد،
با تصديق اين كه دولتها براساس منشور ملل متحد و اصول حقوق بينالملل داراي حق حاكميت جهت بهرهبرداري از منابع دريايي خويش برطبق خطمشيهاي زيست محيطي خود ميباشند و وظيفه دارند اطمينان حاصل كنند كه اين فعاليتها در قلمرو يا كنترل آنها، آسيبي به محيط زيست ساير كشورهايا مناطق فراتر از حدود حاكميت ملي آنها وارد نمينمايد،
با يادآوري قطعنامه 2749 25) مجمع عمومي ملل متحد در مورد اصول ناظر بر بستر درياها و كف اقيانوسها و زير بستر متعلق به آنها كه فراتر ازحدود قلمرو حاكميت ملي ميباشند،
با خاطرنشان ساختن اين كه آلودگي دريايي از بسياري از منابع مانند دفع و تخليه از طريق هوا، رودخانهها، خورها مصبها)، ريزشگاههاي درونرودخانهها و خطوط لوله نشات ميگيرد و از اينرو حايز اهميت است كه دولتها بهترين شيوههاي عملي را جهت جلوگيري از چنين آلودگيهايي بكاربسته، و محصولات و فرآيندهايي را توسعه دهند كه ميزان مواد زايد مضر در درياها را كاهش ميدهند،
با اعتقاد به اين كه اقدام بينالمللي جهت كنترل آلودگي دريا بواسطه دفع مواد زايد ميتواند و بايد بدون تاخير صورت پذيرد اما اين عمل نبايد خدشهايبر بحث اقداماتي جهت كنترل ديگر منابع آلودهكننده دريا، در آينده نزديك وارد نمايد، و
با آرزوي توسعه حفاظت از محيط زيست دريايي از طريق تشويق كشورهاي داراي منافع مشترك در مناطق جغرافيايي خاص، به منظور انعقادتوافقنامههاي مناسب مكمل اين كنوانسيون،
به قرار ذيل موافقت نمودندـ
ماده 1ـ
اعضاي متعاهد بايد به صورت فردي و جمعي كنترل موثر همه منابع آلودگي محيط زيست دريايي را ترغيب نمايند و به ويژه خود متعهد شوندتا به منظور جلوگيري از آلودگي درياها، از طريق دفع مواد زايد و ساير موادي كه براي سلامت بشر ايجاد خطر ميكنند و منابع زيستي و حياتموجودات دريايي را مخاطرهآميز مينمايند، و به امكانات رفاهي دريا آسيب ميرسانند و يا با ديگر استفادههاي قانوني از دريا تداخل پيدا ميكنند، همهروشهاي عملي را بكار بندند.
ماده 2ـ
اعضاي متعاهد همانگونه كه در مواد بعدي خواهد آمد، بايد براساس تواناييهاي علمي، فني و اقتصادي بطور فردي اقدامات موثري را به عملآورند و به صورت جمعي به منظور جلوگيري از آلودگي دريايي دراثر دفع مواد زايد، خط مشيهاي خود را در اين خصوص هماهنگ نمايند.
ماده 3ـ
از نظر اين كنوانسيون:
1ـ الف)"دفع" يعني:
1) ريختن عمدي هر گونه زوايد يا ساير مواد به دريا از كشتيها، هواپيماها، سكوها يا ديگر سازههاي ساخت دست بشر در دريا،
2) دفع عمدي مواد كشتيها، هواپيماها، سكوها يا ديگر سازههاي ساخت دست بشر در دريا، به دريا.
ب)"دفع" شامل موارد ذيل نميشود:
1) ريختن مواد زايد يا ساير مواد در دريا بطور اتفاقي يا در پي عمليات عادي كشتيها، هواپيماها، سكوها يا ديگر سازههاي ساخت دست بشر در دريا وتجهيزات آنها بغير از مواد زايد يا ديگر موادي كه بوسيله يا به كشتيها، هواپيماها يا ديگر سازههاي ساخته دست بشر در دريا كه به قصد دفع مواد مزبورفعاليت ميكنند، حمل ميشود يا از بهعملآوري چنين مواد زايدي يا ساير مواد در كشتيها، هواپيماها، سكوها يا سازههاي مزبور ناشي ميشود.
2) به جا نهادن مواد با هدفي غير از دفع صرف چنين مواد زايدي مشروط بر اينكه ريختن چنين مواد زايدي با اهداف اين كنوانسيون مغايرت نداشتهباشد.
ج) مفاد اين كنوانسيون، دفع مواد زايد يا ديگر موادي را كه بطور مستقيم ناشي از اكتشاف، بهرهبرداري و شركت در انجام عمليات ساحلي منابع كانيبستر دريا بوده يا مربوط آنها ميباشد، در بر نميگيرد.
2ـ "هواپيماها و كشتيها" به معني حملكنندههاي دريايي يا هوايي از هر نوعي كه باشند تلقي ميشوند اين اصطلاح، هاوركرافت و دوبهها را اعم ازخودكششي يا كششي شامل ميشود.
3ـ "دريا" به معني كليه آبهاي دريايي بجز آبهاي داخلي كشورها است.
4ـ "مواد زايد و يا ديگر مواد" به معني ماده يا شيئي از هر نوع، شكل يا جنس است.
5ـ "اجازه خاص" اجازهاي است كه بطور مشخص بنابر تقاضاي قبلي و طبق ضمايم 2و3) اعطا ميشود.
6ـ "اجازه عام" به معني اجازه قبلي و براساس ضميمه 3 است.
7ـ "سازمان" به معني سازماني است كه توسط اعضاي متعاهد تعيين شده است.
ماده 4ـ
اعضاي متعاهد طبق مفاد اين كنوانسيون بايد از دفع مواد زايد يا ديگر مواد به هر شكل يا صورتي به استثناي موارد مشخصي كه در ذيل ميآيدممانعت به عمل آورندـ
الف ـ دفع مواد زايد يا مواد ديگري كه در ضميمه 1) آمده ممنوع ميباشد.
ب ـ دفع مواد زايد يا مواد ديگري كه در ضميمه 2) آمده، منوط به اجازه خاص قبلي ميباشد.
ج ـ دفع كليه مواد زايد يا مواد ديگر مستلزم اجازه عام قبلي ميباشد.
2ـ هر مجوزي تنها بعد از ملاحظه دقيق كليه عوامل موضوع ضميمه 3) از جمله آگاهي قبلي از ويژگيهاي منطقه دفع مواد زايد همانگونه كه در بخش ب) و ج) ضميمه مزبور درج گرديده صادر خواهد شد.
3ـ هيچيك از مواد اين كنوانسيون به گونهاي تفسير نخواهد شد كه يك عضو متعاهد را تا جايي كه به آن عضو مربوط است از دفع مواد زايد يا سايرمواد ذكر نشده در ضميمه 1) منع نمايد. عضو مزبور اينگونه اقدامات را به اطلاع سازمان خواهد رساند.
ماده 5ـ
1ـ در صورتي كه حفظ ايمني جان اشخاص يا كشتيها، هواپيماها، سكوها و يا ديگر سازههاي ساخت دست بشر در درياها در موارد بسيار ضروريناشي از شرايط نامطلوب آب و هوايي يا در موردي كه جان انسان را به مخاطره افكند و يا تهديدي جدي براي كشتيها، هواپيماها، سكوها و ديگرسازههاي ساخته دست بشر در دريا باشد، ضرورت داشته باشد، اگر دفع مواد زايد تنها راه جلوگيري رفع) از تهديد باشد و اگر احتمال كمي وجودداشته باشد كه درنتيجه دفع مواد زايد، خسارت كمتر از زماني بشود كه در غير از آن صورت اتفاق خواهد افتاد مفاد ماده 4) اعمال نخواهد شد. دفعمزبور به منظور به حداقل رساندن احتمال آسيب و ضرر به انسان يا حيات آبزيان انجام خواهد شد و بدون فوت وقت به سازمان گزارش خواهد شد.
2ـ يك عضو متعاهد ميتواند به صورت استثنا براي جز الف) بند 1) ماده 4)، در مواقع اضطراري كه خطرات غيرقابل قبولي در ارتباط با سلامتيانسان ايجاد ميكند و با قبول اينكه راه حل معقول ديگري درباره آنها وجود ندارد، اجازه خاص صادر كند. عضو مزبور قبل از انجام چنين عملي بايد باكشور يا كشورهايي كه ممكن است تحت تاثير قرار گيرند، و نيز با سازمان كه بعد از مشاوره با ديگر اعضا و در صورت اقتضا سازمانهاي بينالمللي،براساس ماده 14)، بدون فوت وقت مناسبترين روشها را براي اتخاذ به عضو متعاهد توصيه خواهد كرد، مشورت نمايد. عضو متعاهد اين پيشنهادها راتا عمليترين حد متناسب با زماني كه عمل بايد در محدوده آن صورت ميگيرد و منطبق با تعهد كلي پرهيز از خسارت وارد آوردن به محيط زيستدريايي، انجام داده و سازمان را از عمل انجام شده مطلع خواهد كرد.
متعهد ميشوند در چنين شرايطي به يكديگر مساعدت نمايند.
3ـ هر عضو متعاهدي ميتواند درزمان يا بعد از تصويب يا الحاق به كنوانسيون، از حقوق خود در مورد بند 2) صرفنظر نمايد.
ماده 6ـ
1ـ هر عضو متعاهد بايد مقام يا مقامهاي صلاحيتداري را براي موارد زير تعيين نمايدـ
الف ـ صدور اجازههاي خاصي كه از قبل و براي دفع مواد زايد فهرست شده در ضميمه 2) و در شرايط كه در بند 2) ماده 5) منظور شده است، لازمميباشد.
ب ـ صدور اجازه عامي كه از قبل و براي دفع كليه مواد ديگر ضروري ميباشد.
ج ـ ثبت نوع و مقدار همه موادي كه اجازه دفع آنها داده شده و محل، زمان و روش دفع آنها.
د ـ نظارت فردي و يا همكاري با ساير اعضاي متعاهد و سازمانهاي ذيصلاح بينالمللي در خصوص وضعيت درياها به منظور تحقق اهداف اينكنوانسيون .
2ـ مقام يا مقامهاي صلاحيتدار عضو متعاهد در موارد زير اجازه خاص يا عام قبلي براساس بند 1) در مورد ماده مورد نظر جهت دفع صادر خواهندكردـ
الف ـ بارگيري در قلمرو آن عضو انجام شده باشد.
ب ـ زماني كه بارگيري در قلمرو كشوري كه عضو كنوانسيون نيست توسط كشتي يا هواپيمايي كه در قلمرو آن عضو ثبت شده يا با پرچم آن ترددميكند، انجام شده باشد.
3ـ در صدور مجوز دفع طبق جز الف) و ب) بند 1) فوق، مقام يا مقامهاي صلاحيتدار، ضميمه 3)را به همراه معيارها، اقدامات و الزامات ديگري كهمقتضي تشخيص دهند رعايت خواهند نمود.
4ـ هر عضو متعاهدي بطور مستقيم و يا از طريق دبيرخانهاي كه به موجب موافقتنامه منطقهاي ايجاد شده، اطلاعات مندرج در جز ج) و د) بند 1)بالا و معيارها و اقدامات و الزاماتي را كه طبق بند 3) فوقالذكر اتخاذ ميكند به سازمان و در صورت اقتضا به اعضاي ديگر گزارش خواهد كرد. روشاجرا و ماهيت گزارشهاي مزبور با مشورت اعضاي متعاهد مورد توافق قرار خواهد گرفت.
ماده 7ـ
1ـ هر عضو متعاهد اقدامات لازم را در خصوص اجراي اين كنوانسيون براي كليه موارد زير بكار خواهد گرفتـ
الف ـ كشتيها و هواپيماهايي كه در قلمرو آن عضو ثبت شده و يا با پرچم آن حركت ميكنند.
ب ـ كشتيها و هواپيماهايي كه در قلمرو آن عضو يا درياهاي سرزميني آن، موادي را بارگيري ميكنند كه قرار است دفع گردد.
ج ـ كشتيها، هواپيماها و سكوهاي ثابت يا شناور تحت حاكميت آنها با اين باور كه در امر دفع مواد زايد دخيل ميباشند.
2ـ هر عضو در قلمرو خود بايد اقدامات مناسب را به منظور جلوگيري و مجازات هر عملي كه مغاير با مفاد اين كنوانسيون باشد، اتخاذ نمايد.
3ـ اعضا موافقت نمودند در تعميم و گسترش روشهاي اجراي موثر اين كنوانسيون بويژه در درياهاي آزاد، از جمله روشهاي گزارش دادن در موردكشتيها و هواپيماهايي كه برخلاف كنوانسيون در حال دفع مواد زايد مشاهده شوند، همكاري نمايند.
4ـ اين كنوانسيون در مورد آن دسته از كشتيها و هواپيماهايي كه طبق حقوق بينالملل از مصونيت دولتي برخوردارند، اعمال نميشود با اين وجود هرعضوي با اتخاذ اقدامات مناسبي اطمينان حاصل خواهد كرد كه چنين كشتيها و هواپيماهايي كه به آن تعلق دارند يا توسط آن مورد بهرهبرداري قرارميگيرند به گونهاي عمل خواهند كرد كه با موضوع و هدف اين كنوانسيون مطابقت و سازگاري داشته باشند و مراتب را به سازمان اطلاع خواهد داد.
5ـ هيچ يك از مفاد اين كنوانسيون بر حقوق هر عضو متعاهدي جهت اتخاذ اقدامات ديگري براساس اصول حقوق بينالملل در مورد جلوگيري از دفعمواد زايد در درياها تاثير نميگذارد.
ماده 8ـ
به منظور پيشبرد اهداف اين كنوانسيون، اعضاي متعاهد داراي منافع مشترك به منظور حمايت از محيط زيست دريايي دريك منطقه جغرافياييمعين با در نظر گرفتن تركيب ويژگيهاي منطقهاي، به منظور انعقاد توافقنامه منطقهاي مطابق اين كنوانسيون براي جلوگيري از آلودگي به ويژه از طريقدفع مواد زايد تلاش خواهند كرد. اعضاي متعاهد اين كنوانسيون كوشش خواهند كرد مطابق با اهداف و مفاد توافقنامههاي منطقهاي مزبور، كه از طرفسازمان به آنان اعلام ميشود عمل نمايند. اعضاي متعاهد سعي خواهند نمود با طرفهاي توافقنامههاي منطقهاي به منظور توسعه روشهاي هماهنگي كهقرار است توسط اعضاي كنوانسيونهاي مختلف مربوط پيگيري شود، همكاري نمايند. توجه خاصي به همكاري در زمينه كنترل و تحقيق علمي بهعمل خواهد آمد.
ماده 9ـ
اعضاي متعاهد با تشريك مساعي با سازمان و نهادهاي بينالمللي ديگر، حمايت از آن دسته از اعضاي متعاهدي كه تقاضاي موارد زير را دارند،ترجيحا در كشورهاي مربوط به گونهاي كه اهداف و مقاصد اين كنوانسيون را به پيش برد، ترغيب خواهند كرد.
الف ـ آموزش فني و علمي پرسنل.
ب ـ تامين تجهيزات و ابزارهاي مورد نياز در امر تحقيق و كنترل.
ج ـ دفع و تصفيه مواد زايد و اقدامات ديگر به منظور جلوگيري يا كاهش آلودگي براثر دفع.
ماده 10ـ
اعضاي متعاهد متعهد ميشوند طبق اصول حقوق بينالملل در خصوص مسووليت دولتها در زمينه خسارت وارد كردن به محيط زيست ديگركشورها و يا به هر ناحيه زيست محيطي ديگر درنتيجه دفع مواد زايد و ديگر مواد از هر نوع كه باشد، در زمينه گسترش روشهاي تعيين مسووليت و حلو فصل اختلافهاي مربوط به دفع مواد زايد، اقدام نمايند.
ماده 11ـ
اعضاي متعاهد در اولين نشست مشورتي خود شيوههاي حل و فصل مناقشات مربوط به تفسير و اجراي اين كنوانسيون را مورد بررسي قرارميدهند.
ماده 12ـ
اعضاي متعاهد خود را ملزم مينمايند تا از طريق سازمانهاي تخصصي صلاحيتدار و نهادهاي بينالمللي ديگر اقدامهايي به منظور حفاظت ازمحيط زيست دريايي در مقابل آلودگي ناشي از مواد زير را ترغيب نمايندـ
الف ـ هيدروكربنها،از جمله نفت و مواد زايد آنها،
ب ـ ساير مواد مضر و خطرناكي كه بوسيله كشتيها با هدفي غير از دفع حمل ميشوند.
ج ـ مواد زايد ايجاد شده در جريان عمليات كشتيها،هواپيماها، سكوها و ديگر سازههاي ساخته دست بشر در دريا،
د ـ آلودگيهاي راديواكتيويته از همه منابع، از جمله كشتيها،
هـ عوامل جنگ شيميايي و بيولوژيكي،
و ـ مواد زايد و ديگر موادي كه بطور مستقيم درنتيجه يا در ارتباط با اكتشاف، بهرهبرداري پردازش ساحلي مربوط به منابع معدني بستر دريا به وجودميآيد.
اعضاي متعاهد همچنين از طريق سازمان صلاحيتدار بينالمللي، تدوين علايم مورد استفاده كشتيهايي را كه در امر دفع مواد زايد شركت دارند، ترغيبخواهند كرد.
ماده 13ـ
هيچ يك از مفاد اين كنوانسيون به تدوين و توسعه حقوق درياها بوسيله كنفرانس سازمان ملل متحد در خصوص حقوق درياها كه به موجبقطعنامه 24) ج 2750 مجمع عمومي سازمان ملل متحد برگزار گرديد و نيز دعاوي حال و آينده و ديدگاههاي حقوقي هر كشوري در ارتباط با حقوقدرياها و ويژگي و دامنه حاكميت ساحلي كشور صاحب پرچم لطمهاي نخواهد زد. اعضاي متعاهد موافقت كردند تا در جلسهاي كه توسط سازمان بعداز كنفرانس حقوق درياها تشكيل ميشود و درهرصورت بعد از سال 1355 هجري شمسي مطابق با 1976 ميلادي نخواهد بود به منظور تعريف ويژگيو دامنه حقوق و مسووليت كشور ساحلي در به اجرا درآوردن كنوانسيون در منطقهاي مجاور ساحل خود مشورت نمايند.
ماده 14ـ
1ـ دولت بريتانياي كبير و ايرلند شمالي به عنوان امين، به منظور تصميمگيري در خصوص موضوعات سازماني حداكثر 3)ماه بعد از لازمالاجرا شدناين كنوانسيون اجلاس اعضاي متعاهد را تشكيل خواهند داد.
2ـ اعضاي متعاهد سازمان صلاحيتداري را كه درزمان تشكيل آن اجلاس وجود دارد، مسوول وظايف دبيرخانهاي در ارتباط با اين كنوانسيون ميكنند،هر عضو متعاهد اين كنوانسيون كه عضو اين سازمان نباشد، بايد سهم مناسبي براي هزينههايي كه توسط سازمان در اجراي اين وظايف صرف شدهاست، درنظر بگيرد.
3ـ وظايف دبيرخانهاي سازمان مذكور شامل موارد زير استـ
الف ـ برپايي نشستهايي مشورتي اعضاي متعاهد غالبا كمتر از هر دو سال يكبار و جلسات ويژه اعضا در هر زمان بنا به تقاضاي دو سوم اعضا.
ب ـ همكاري و آمادگي در مشورت با اعضاي متعاهد و سازمانهاي بينالمللي مربوط در خصوص توسعه و اجراي روشهايي كه در جز ه)بند 4) اينماده به آن اشاره شده است.
ج ـ بررسي تحقيقات انجام شده از سوي اعضاي متعاهد و اطلاعات دريافتي از آنان، مشورت با آنها و سازمانهاي بينالمللي مربوط و ارايه پيشنهاداتيبه اعضا درباره مسايل مربوط به اين كنوانسيون كه بطور مشخص در كنوانسيون عنوان نشده است.
د ـ انتقال تمام اطلاعيههايي كه طبق بند 3) ماده 4)، بند 1) و 2) ماده 5)، بند 4) ماده 6) و مواد 15)، 20)و 21) توسط سازمان دريافت شده بهاعضاي مربوط.
قبل از تعيين سازمان اين وظايف در صورت لزوم توسط كشورهاي امين كه دولتهاي بريتانياي كبير و ايرلند شمالي ميباشند، انجام خواهد شد.
4ـ در جلسات مشورتي يا ويژه اعضاي متعاهد، اجراي اين كنوانسيون و از جمله موارد زير مورد بررسي مستمر قرار خواهد گرفت.
الف ـ بررسي و تصويب اصلاحيههاي اين كنوانسيون و ضمايم آن طبق ماده 15)،
ب ـ دعوت نهاد يا نهادهاي علمي مربوط جهت همكاري و مشاوره با اعضا يا سازمان، در مورد هر جنبه فني يا علمي مرتبط با كنوانسيون، به ويژه مفادضمايم.
ج ـ دريافت و بررسي گزارشهاي تهيه شده براساس بند 4) ماده 6).
د ـ ارتقا سطح همكاري با ـ و بين ـ سازمانهاي منطقهاي كه در ارتباط با جلوگيري از آلودگي دريايي هستند.
هـ توسعه يا تصويب روشهاي موضوع بند 2) ماده 5) از جمله معيارهاي اساسي براي تعيين و تشخيص وضعيتهاي فوقالعاده و استثنايي وروشهايي جهت راهنماييهاي مشورتي و دفع صحيح و اصولي مواد در چنين شرايطي، از جمله تعيين مناطق مناسب دفع و پيشنهاد آن با مشورتسازمانهاي بينالمللي مربوط.
و ـ بررسي هر نوع اقدام ديگري كه ممكن است مورد نياز باشد.
5ـ اعضاي متعاهد در اولين نشست مشورتي خود آيين كار را در صورت لزوم وضع خواهند كرد.
ماده 15ـ
1ـ الف) اصلاحات كنوانسيون در جلسات اعضاي متعاهد كه طبق ماده 14) تشكيل ميشود توسط دو سوم اكثريت اعضاي حاضر تصويب ميگردد.
يك اصلاحيه براي اعضايي كه آنرا پذيرفتهاند در شصتمين روز پس از آنكه دو سوم اعضا سند پذيرش اصلاحيه را نزد سازمان توديع نمايند لازمالاجراخواهد گرديد. پس از اين تاريخ اصلاحيه براي هر عضو ديگر، سي روز پس از تاريخي كه سند پذيرش اصلاحيه را توديع نمايد لازمالاجرا خواهد گرديد.
ب) سازمان، تمامي اعضاي متعاهد را از هر گونه درخواست مطرح شده براي تشكيل جلسه ويژه به موجب ماده 14) و هر گونه اصلاحات تصويبشده در جلسات اعضاي متعاهد و تاريخي كه اين اصلاحات براي هر عضوي لازمالاجرا ميگردد، مطلع خواهد ساخت.
2ـ اصلاحات ضمايم براساس ملاحظات فني و علمي خواهد بود. اصلاحات ضمايم كه به تصويب دو سوم اكثريت اعضا حاضر در جلسهاي كه برطبقماده 14) تشكيل ميشود برسد، در مورد هر عضو متعاهد بلافاصله از تاريخ اطلاعيه پذيرش آن عضو به سازمان و در مورد كليه اعضاي ديگر يكصدروز بعد از تصويب اصلاحيه بوسيله جلسه، بجز آنهايي كه قبل از پايان يكصد روز اعلام مينمايند كه قادر نيستند اصلاحيهها را در آن زمان بپذيرند،لازمالاجرا خواهد شد. اعضا بايد تلاش كنند پذيرش اصلاحيه را از جانب خود در اسرع وقت بعد از تصويب در جلسه، به سازمان اعلام نمايند. هرعضو متعاهدي در هر زماني ميتواند پذيرش را جايگزين اعلاميه قبلي اعتراض نمايد و بر اين اساس اصلاحيهاي كه قبلا مورد اعتراض واقع شده، برايآن عضو لازمالاجرا خواهد شد.
3ـ پذيرش يا اعلام اعتراض طبق اين ماده با ارايه سند به سازمان انجام خواهد گرفت. سازمان همه اعضاي متعاهد را از دريافت چنين اسنادي مطلعخواهد ساخت.
4ـ پيش از تعيين و انتخاب سازمان، وظايف دبيرخانهاي مختص آن بطور موقت بوسيله كشورهاي بريتانياي كبير و ايرلند شمالي به عنوان يكي از امناياين كنوانسيون صورت ميپذيرد.
ماده 16ـ
اين كنوانسيون جهت امضا توسط هر كشوري در لندن، مكزيكوسيتي، مسكو و واشنگتن از 8 دي 1351 تا 10 دي 1352 هجري شمسيبرابر با 29 دسامبر 1972 تا 31 دسامبر1973 ميلادي،مفتوح خواهد بود.
ماده 17ـ
اين كنوانسيون منوط به تصويب خواهد بود. اسناد تصويب نزد كشورهاي مكزيك، اتحاد جماهير سوسياليست شوروي، بريتانياي كبير،ايالات متحده آمريكا و ايرلند شمالي، توديع خواهد شد.
ماده 18ـ
بعد از 10 دي 1352 هجري شمسي برابر با 31 دسامبر 1973 ميلادي اين كنوانسيون جهت الحاق هر كشوري مفتوح خواهد بود. اسنادالحاق نزد دولتهايمكزيك، اتحاد جماهير سوسياليستي شوروي، ايالات متحده آمريكا، بريتانياي كبير و ايرلند توديع خواهد شد.
ماده 19ـ
1ـ اين كنوانسيون در سيامين روز بعد از تاريخ ارايه پانزدهمين سند تصويب يا الحاق لازمالاجرا خواهد شد.
2ـ اين كنوانسيون براي هر عضو متعاهدي كه بعد از ارايه پانزدهمين سند تصويب يا پذيرش، اين كنوانسيون را تصويب نموده يا به آن ملحق ميشود درسيامين روز بعد از ارايه اسناد تصويب يا الحاق توسط عضو متعاهد مزبور لازمالاجرا خواهد شد.
ماده 20ـ
كشورهاي امين موارد ذيل را به اطلاع اعضاي متعاهد خواهند رساندـ
الف ـ امضاي اين كنوانسيون و توديع اسناد تصويب، الحاق يا انصراف طبق مواد 16،17،18،21) و
ب ـ تاريخي كه اين كنوانسيون طبق ماده 19)لازمالاجرا ميشود.
ماده 21ـ
هر عضو متعاهدي ميتواند با اعلام كتبي 6)ماهه به كشورهاي امين كنوانسيون، انصراف خود را از اين كنوانسيون اعلام نمايد، اعلام مزبورسريعا به اطلاع كليه اعضاي متعاهد خواهد رسيد.
ماده 22ـ
نسخه اصلي اين كنوانسيون كه به زبانهاي انگليسي، فرانسوي، روسي و اسپانيولي است به يك اندازه معتبر ميباشد و نزد دولتهاي مكزيك،اتحاد جماهير سوسياليستي شوروي، بريتانياي كبير، ايرلند شمالي و ايالات متحده آمريكا توديع خواهد شد و دولتهاي مذكور نسخههاي مصدق آن رابه كليه كشورها ارسال خواهند نمود.
بنا به مراتب فوق امضا كنندگان زير كه از طرف دولتهاي متبوع خود، براي اين منظور مجاز شناخته شدهاند اين كنوانسيون را امضا نمودند.
اين كنوانسيون در چهار نسخه در هشتم ديماه 1351 هجري شمسي برابر با بيست و نهم دسامبر 1972 ميلادي در لندن، مكزيكو سيتي، مسكو وواشنگتن تنظيم گرديد.
ضميمه 1)
1ـ تركيبات ارگانو هالوژنها.
2ـ جيوه و تركيبات آن.
3ـ كادميوم و تركيبات آن.
4ـ پلاستيكهاي پايدار و ديگر مواد تركيبي پايا، بطور نمونه، تور ماهيگيري و طنابهايي، كه ممكن است به صورت شناور يا معلق در دريا باقي بمانندبطوري كه با كشتيراني و ماهيگيري و ديگر استفادههاي قانوني در دريا تداخل پيدا كنند.
5ـ نفت خام، نفت سياه، نفت سنگين ديزل و روغنهاي روان كننده، مايعات هيدروليكي و هر گونه مخلوطي كه داراي چنين موادي بوده و با هدف دفع،بارگيري شده باشند.
6ـ مواد زايد داراي راديواكتيويته بسيار قوي يا ساير مواد راديواكتيويته قوي كه بوسيله نهاد بينالمللي ذيصلاح در اين زمينه ـ كه در حال حاضر آژانسبينالمللي انرژي اتمي ميباشدـ در زمينههاي بهداشت عمومي، زيست شناسي و ديگر زمينهها به عنوان مواد نامناسب براي دفع در دريا تعريفشدهاند.
7ـ هرگونه مواد به هر شكل به عنوان مثال جامد، مايع، نيمه مايع، گازها يا در حالت زنده) كه براي جنگهاي بيولوژيكي و شيميايي توليد شده است.
8ـ بندهاي بالاي اين ضميمه موادي را كه به سرعت از طريق روشهاي فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي در دريا به مواد بيضرر تبديل ميشوند در برنميگيرد، به شرط آنكهـ
الف ـ جانداران دريايي خوراكي را نامطبوع ننمايد، يا
ب ـ موجبات تهديد سلامتي بشر يا حيوانات اهلي را فراهم ننمايند.
اگر ترديدي در بيضرر بودن مواد وجود داشته باشد، روش مشورتي موضوع ماده 14) توسط اعضاي متعاهد رعايت خواهد شد.
9ـ اين ضميمه، آن دسته از مواد يا مواد ديگري نظير لجنهاي فاضلاب و مواد حاصل از لايروبي) را كه داراي موادي باشند كه در بندهاي 1) تا 5)فوق به عنوان آلوده كننده جزيي به آنها اشاره شده است، شامل نميشود. چنين مواد زايدي در صورت اقتضا مشمول مفاد مندرج در ضمايم 2)و 3)ميشود.
ضميمه 2)
موادي كه در زير جهت اهداف جز الف) بند 1) ماده 6) ميآيند نياز به مراقبت ويژه دارند.
الف ـ زوايدي كه داراي مقادير مشخصي از موادي هستند كه به صورت زير فهرست شدهاندـ
آرسنيك
سرب
مس و تركيبات آنها
روي
تركيبات ارگانوسيليكنها
سيانيدها
فولورايدها
حشرهكشها و مشتقات آنها كه در ضميمه 1) آورده نشدهاند.
ب ـ در خصوص صدور مجوز جهت دفع مواد اسيدي و قليايي به مقدار فراوان، وجود احتمالي چنين موادي در بند الف) بالا و مواد اضافه شده زيرمورد بررسي و توجه قرار خواهد گرفتـ
بريليوم
كروميوم
نيكل و تركيبات آنها
واناديوم
ج ـ كانتينرها، تراشههاي فلزات و ديگر زوايدي كه به صورت انبوه قابليت غرق شدن در دريا را دارند و ميتوانند بطور جدي مانعي براي ماهيگيري يادريانوردي باشند.
د ـ زوايد راديواكتيو يا ساير مواد راديواكتيو كه در ضميمه 1) آورده نشدهاند.اعضاي متعاهد بايد در صدور مجوزها براي دفع اين مواد توصيههاينهادهاي بينالمللي ذيصلاح را در اين زمينه ـ كه در حال حاضر آژانس بينالمللي انرژي اتمي ميباشدـ مد نظر قرار دهند.
ضميمه 3)
مقرراتي كه در ايجاد معيارهاي راجع به صدور مجوزها براي دفع مواد زايد در دريا مورد توجه قرار ميگيرند، با در نظر گرفتن بند 2) ماده 4) شاملموارد ذيل ميباشدـ
الف ـ مشخصات و تركيبات موادـ
1ـ مجموع مقادير و ميزان متوسط تركيب مواد دفع شده بطور نمونه در هر سال)،
2ـ شكل مواد براي مثال مواد جامد، لجن، مايع يا گازي)،
3ـ خواصـ فيزيكي براي مثال حلال بودن و وزن مخصوص مواد)، شيميايي و بيوشيميايي براي نمونهـ اكسيژنخواهي، مغذيها) واز نظر بيولوژيكي براي مثال وجود ويروسها، باكتريها، انگلها و مخمرها)
4ـ ميزان سمي بودن،
5ـ پايداري، از نظر فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي،
6ـ ذخيره و تغيير شكل زيستي در مواد بيولوژيكي يا رسوبات، 7ـ حساسيت در مقابل تغييرات فيزيكي، شيميايي و بيوشيميايي و واكنش در محيطآبي با ديگر مواد آلي و غيرآلي قابل حل،
8ـ احتمال ايجاد آلودگيها يا ديگر تغييراتي كه باعث كاهش در قابليت فروش منابع ماهي، صدف و غيره) ميشود.
ب ـ ويژگيهاي محل دفع و روش ريختن مواد زايدـ
1ـ محل براي مثال هماهنگي منطقه دفع، عمق و مقدار فاصله از ساحل)، محل آن در رابطه با ديگر محلها براي مثال مطلوبيت محلها، محلتخمريزي و پرورش ماهي و محلهاي ماهيگيري و منابع قابل بهرهبرداري).
2ـ شاخص ريختن مواد زايد در هر مرحله خاص براي مثال، مقدار مواد در هر روز، هفته و ماه)
3ـ روشهاي بستهبندي در صورت لزوم.
4ـ رقيقسازي اوليه حاصل از روش پيشنهادي آزاد سازي مواد،
5ـ ويژگيهاي پراكندهسازي مواد مانند تاثير جريانات آبي، جزر و مد، باد بر جابجايي عمودي و تركيب افقي مواد)،
6ـ ويژگيهاي آبي مانند درجه حرارت،PH ، ميزان شوري، طبقهبندي شاخصهاي اكسيژن در آلودگي، اكسيژن محلول، اكسيژنخواهي شيميايي،اكسيژنخواهي بيوشيميايي، نيتروژن موجود به شكل آلي و معدني از جمله آمونياك، مواد معلق و ديگر مغذيها و باروري).
7ـ ويژگيهاي بستر و كف مانند نقشهبرداري، ويژگيهاي ژيولوژيكي و ژيوشيميايي و باروري بيولوژيكي)،
8ـ وجود و اثرات دفعهاي ديگري كه در منطقه دفع انجام شده است مانند مطالعات زمينهاي فلزات سنگين و عناصر محتوي كربن آلي)،
9ـ اعضاي متعاهد بايد در خصوص صدور مجوز دفع، با درنظر گرفتن تنوع فصلها وجود يك ماخذ علمي مناسب را جهت ارزيابي نتايج چنين دفعيهمانطوري كه در ضميمه 1) آمده است، مورد بررسي قرار دهند.
ج ـ ملاحظات و شرايط كلي ـ
1ـ اثرات احتمالي بر مطلوبيت محيط مانند وجود ماده به هم تابيده يا شناور، تيرگي، بدبويي، بيرنگي و كف).
2ـ اثرات احتمالي بر زندگي جانوران دريايي، رشد ماهيها و ماهيهاي صدفدار خرچنگ و ميگو)، انبارهاي ماهي و شيلات، كاشت و برداشت جلبكدريايي.
3ـ اثرات احتمالي بر ديگر استفادههاي از دريا آسيب وارد كردن بر كيفيت آب به دليل استفادههاي صنعتي، خوردگي سازهها در زير آب، اختلال درعمليات كشتي ناشي از مواد شناور در آب، اختلال در ماهيگيري و كشتيراني از طريق ريختن زوايد يا مواد جامد در كف دريا و حفاظت از مناطق داراياهميت ويژه براي مقاصد علمي يا حفاظتي).
4ـ فراهم بودن عملي روشهاي جايگزين ساحلي تصفيه، دفع يا از ميان بردن يا تصفيه به منظور كاهش خطر مواد براي دفع در دريا.