ماده 612-
هر كس مرتكب قتل عمد شود و شاكي نداشته يا شاكي داشته ولي از قصاص گذشت كرده باشد و يا به هر علت قصاص نشود درصورتي كه اقدام وي موجب اخلال در نظم و صيانت و امنيت جامعه يا بيم تجري مرتكب يا ديگران گردد دادگاه مرتكب را به حبس از سه تا ده سالمحكوم مينمايد.
تبصره ـ در اين مورد معاونت در قتل عمد موجب حبس از يك تا پنج سال خواهد بود.
ماده 613-
هر گاه كسي شروع به قتل عمد نمايد ولي نتيجه منظور بدون اراده وي محقق نگردد به شش ماه تا سه سال حبس تعزيري محكومخواهد شد.
ماده 614-
هر كس عمداً به ديگري جرح يا ضربي وارد آورد كه موجب نقصان يا شكستن يا از كار افتادن عضوي از اعضا يا منتهي به مرض دايمييا فقدان يا نقص يكي از حواس يا منافع يا زوال عقل مجنيعليه گردد در مواردي كه قصاص امكان نداشته باشد چنانچه اقدام وي موجب اخلال در نظمو صيانت و امنيت جامعه يا بيم تجري مرتكب يا ديگران گردد به دو تا پنج سال حبس محكوم خواهد شد و در صورت درخواست مجنيعليه مرتكببه پرداخت ديه نيز محكوم ميشود.
تبصره ـ در صورتي كه جرح وارده منتهي به ضايعات فوق نشود و آلت جرح اسلحه يا چاقو و امثال آن باشد مرتكب به سه ماه تا يك سال حبسمحكوم خواهد شد.
ماده 615-
هر گاه عدهاي با يكديگر منازعه نمايند هر يك از شركتكنندگان در نزاع حسب مورد به مجازات زير محكوم ميشوند:
1 ـ در صورتي كه نزاع منتهي به قتل شود به حبس از يك تا سه سال.
2 ـ در صورتي كه منتهي به نقص عضو شود به حبس از شش ماه تا سه سال.
3 ـ در صورتي كه منتهي به ضرب و جرح شود به حبس از سه ماه تا يك سال.
تبصره 1 ـ در صورتي كه اقدام شخص، دفاع مشروع تشخيص داده شود، مشمول اين ماده نخواهد بود.
تبصره 2 ـ مجازاتهاي فوق مانع اجراي مقررات قصاص يا ديه حسب مورد نخواهد شد.
ماده 616-
در صورتي كه قتل غير عمد به واسطه بياحتياطي يا بيمبالاتي يا اقدام به امري كه مرتكب در آن مهارت نداشته است يا به سبب عدمرعايت نظامات واقع شود، مسبب به حبس از يك تا سه سال و نيز به پرداخت ديه در صورت مطالبه از ناحيه اولياي دم محكوم خواهد شد مگر اين كهخطاي محض باشد.
تبصره ـ مقررات اين ماده شامل قتل غير عمد در اثر تصادف رانندگي نميگردد.
ماده 617-
هر كس به وسيله چاقو و يا هر نوع اسلحه ديگر تظاهر يا قدرتنمايي كند يا آن را وسيله مزاحمت اشخاص يا اخاذي يا تهديد قرار دهديا با كسي گلاويز شود در صورتي كه از مصاديق محارب نباشد به حبس از شش ماه تا دو سال و تا 7) ضربه شلاق محكوم خواهد شد.
ماده 618-
هر كس با هياهو و جنجال يا حركات غير متعارف يا تعرض به افراد موجب اخلال نظم و آسايش و آرامش عمومي گردد يا مردم را ازكسب و كار باز دارد به حبس از سه ماه تا يك سال و تا 74) ضربه شلاق محكوم خواهد شد.
ماده 619-
هر كس در اماكن عمومي يا معابر متعرض يا مزاحم اطفال يا زنان بشود يا با الفاظ و حركات مخالف شئون و حيثيت به آنان توهين نمايدبه حبس از دو تا شش ماه و تا 74) ضربه شلاق محكوم خواهد شد.
ماده 620-
هر كاه جرايم مذكور در مواد (616) و (617) و (618) در نتيجه توطئه قبلي و دستهجمعي واقع شود هر يك از مرتكبين به حداكثرمجازات مقرر محكوم خواهند شد.
ماده 621-
هر كس به قصد مطالبه وجه يا مال يا به قصد انتقام يا به هر منظور ديگري به عنف يا تهديد يا حيله يا به هر نحو ديگر شخصاً يا توسطديگري شخصي را بربايد يا مخفي كند به حبس از پنج تا پانزده سال محكوم خواهد شد در صورتي كه سن مجنيعليه كمتر از پانزده سال تمام باشد ياربودن توسط وسايل نقليه انجام پذيرد يا به مجني عليه آسيب جسمي يا حيثيتي وارد شود، مرتكب به حداكثر مجازات تعيين شده محكوم خواهد شدو در صورت ارتكاب جرايم ديگر به مجازات آن جرم نيز محكوم ميگردد.
تبصره ـ مجازات شروع به ربودن سه تا پنج سال حبس است.
ماده 622-
هر كس عالماً عامداً به واسطه ضرب يا اذيت و آزار زن حامله، موجب سقط جنين وي شود، علاوه بر پرداخت ديه يا قصاص حسبمورد به حبس از يك تا سه سال محكوم خواهد شد.
ماده 623-
هر كس به واسطه دادن ادويه يا وسايل ديگري موجب سقط جنين زن گردد به شش ماه تا يك سال حبس محكوم ميشود و اگر عالماً وعامداً زن حاملهاي را دلالت به استعمال ادويه يا وسايل ديگري نمايد كه جنين وي سقط گردد به حبس از سه تا شش ماه محكوم خواهد شد مگر اين كهثابت شود اين اقدام براي حفظ حيات مادر ميباشد و در هر مورد حكم به پرداخت ديه مطابق مقررات مربوط داده خواهد شد.
ماده 624-
اگر طبيب يا ماما يا داروفروش و اشخاصي كه به عنوان طبابت يا مامايي يا جراحي يا داروفروشي اقدام ميكنند وسايل سقط جنينفراهم سازند و يا مباشرت به اسقاط جنين نمايند به حبس از دو تا پنج سال محكوم خواهند شد و حكم به پرداخت ديه مطابق مقررات مربوط صورتخواهد پذيرفت.
ماده 625-
قتل و جرح و ضرب هر گاه در مقام دفاع از نفس يا عرض يا مال خود مرتكب يا شخص ديگري واقع شود با رعايت مواد ذيل مرتكبمجازات نميشود مشروط بر اين كه دفاع متناسب با خطري باشد كه مرتكب را تهديد ميكرده است.
تبصره ـ مقررات اين ماده در مورد دفاع از مال غير در صورتي قابل اجرا است كه حفاظت مال غير به عهده دفاعكننده بوده يا صاحب مال استمدادنمايد.
ماده 626-
در مورد هر فعلي كه مطابق قانون جرم بر نفس يا عرض يا مال محسوب ميشود ولو اين كه از مأمورين دولتي صادر گردد هر گونهمقاومت براي دفاع از نفس يا عرض يا مال جايز خواهد بود.
ماده 627-
دفاع در مواقعي صادق است كه:
الف ـ خوف براي نفس يا عرض يا ناموس يا مال مستند به قرائن معقول باشد.
ب ـ دفاع متناسب با حمله باشد.
ج ـ توسل به قواي دولتي يا هر گونه وسيله آسانتري براي نجات ميسر نباشد.
ماده 628-
مقاومت در مقابل نيروهاي انتظامي و ديگر ضابطين دادگستري در موقعي كه مشغول انجام وظيفه خود باشند دفاع محسوب نميشودولي هر گاه اشخاص مزبور از حدود وظيفه خود خارج شوند و بر حسب ادله و قرائن موجود خوف آن باشد كه عمليات آنها موجب قتل يا جرح ياتعرض به عرض يا مال گردد در اين صورت دفاع در مقابل آنها نيز جايز است.
ماده 629-
در موارد ذيل قتل عمدي به شرط آن كه دفاع متوقف به قتل باشد مجازات نخواهد داشت:
الف ـ دفاع از قتل يا ضرب و جرح شديد يا آزار شديد يا دفاع از هتك ناموس خود و اقارب.
ب ـ دفاع در مقابل كسي كه درصدد هتك عرض و ناموس ديگري به اكراه و عنف برآيد.
ج ـ دفاع در مقابل كسي كه درصدد سرقت و ربودن انسان يا مال او برآيد.
ماده 630-
هر گاه مردي همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبي مشاهده كند و علم به تكمين زن داشته باشد ميتواند در همان حال آنان را به قتلبرساند و در صورتي كه زن مكره باشد فقط مرد را ميتواند به قتل برساند. حكم ضرب و جرح در اين مورد نيز مانند قتل است.
ماده 631-
هر كس طفلي را كه تازه متولد شده است بدزدد يا مخفي كند يا او را به جاي طفل ديگري يا متعلق به زن ديگري غير از مادر طفل قلمدادنمايد به شش ماه تا سه سال حبس محكوم خواهد شد و چنانچه احراز شود كه طفل مزبور مرده بوده، مرتكب به يكصد هزار تا پانصد هزار ريال جزاينقدي محكوم خواهد شد.
ماده 632-
اگر كسي از دادن طفلي كه به او سپرده شده است در موقع مطالبه اشخاصي كه قانوناً حق مطالبه دارند امتناع كند به مجازات از سه ماه تاشش ماه حبس يا به جزاي نقدي از يك ميليون و پانصد هزار تا سه ميليون ريال محكوم خواهد شد.
ماده 633-
هر گاه كسي شخصاً يا به دستور ديگري طفل يا شخصي را كه قادر به محافظت خود نميباشد در محلي كه خالي از سكنه است رهانمايد به حبس از شش ماه تا دو سال و يا جزاي نقدي از سه ميليون تا دوازده ميليون ريال محكوم خواهد شد و اگر در آبادي و جايي كه داراي سكنهباشد رها كند تا نصف مجازات مذكور محكوم خواهد شد و چنانچه اين اقدام سبب وارد آمدن صدمه يا آسيب يا فوت شود، رهاكننده علاوه بر مجازاتفوق حسب مورد به قصاص يا ديه يا ارش نيز محكوم خواهد شد.
ماده 634-
هر كس بدون مجوز مشروع نبش قبر نمايد به مجازات حبس از سه ماه و يك روز تا يك سال محكوم ميشود و هر گاه جرم ديگري نيزبا نبش قبر مرتكب شده باشد به مجازات آن جرم هم محكوم خواهد شد.
ماده 635-
هر كس بدون رعايت نظامات مربوط به دفن اموات جنازهاي را دفن كند يا سبب دفن آن شود يا آن را مخفي نمايد به جزاي نقدي ازيكصد هزار تا يك ميليون ريال محكوم خواهد شد.
ماده 636-
هر كس جسد مقتولي را با علم به قتل مخفي كند يا قبل از اينكه به اشخاصي كه قانوناً مأمور كشف و تعقيب جرايم هستند خبر دهد آنرا دفن نمايد به حبس از سه ماه و يك روز تا يك سال محكوم خواهد شد.