ماده 13 ـ
در صورتي كه مشمولان قانون از انجام خدمت مورد تعهد امتناع كنند يا در طول مدت تعهد به عللي از خدمت در قوه قضاييه بر كنار شوند، كارگزينيوزارت دادگستري بلافاصله جهت رسيدگي به وضع مشموليت، آنان را به اداره وظيفه عمومي محل معرفي ميكند تا در صورت بلامانع بودن، ضمن احتسابمدت خدمت آموزش نظامي، بقيه خدمت دوره ضرورت را در نيروهاي مسلح به انجام رسانند.
ماده 14 ـ
چنانچه مشمولان قانون از خدمت مورد تعهد امتناع كنند. علاوه بر اجراي مفاد ماده 13) اين آييننامه، هزينههاي انجام شده در طول دوره تحصيل ودو سال اول خدمت وصول و در صورت عدم تعيين تكليف پرداخت آن توسط متعهد، به تشخيص دادگستري جمهوري اسلامي ايران از محل وثيقه يا تضمينسپرده شده استيفا ميشود.
تبصره ـ چنانچه عدم ايفاي تعهد خدمت ناشي از تقصير متعهد نباشد و عرفاً نتوان آن را معلول عمل وي تلقي كرد، به تشخيص دادگستري جمهوري اسلاميايران متعهد از پرداخت وجوه مذكور در ماده فوق معاف ميشود.
ماده 15 ـ
كارگزيني وزارت دادگستري مكلف است مشمولان اين قانون را پس از انجام تعهد خدمت باري دريافت كارت معافيت دايم از خدمت ضرورت درزمان صلح، به صورت انفرادي به اداره كل وظيفه عمومي معرفي كند.