ماده 1 ـ
مستخدم غير رسمي كسي است كه به موجب قرارداد طبق مقررات اين آييننامه براي مدت معين كار مشخص استخدام ميشود.
ماده 2 ـ
مدت قرارداد استخدام غير رسمي يك سال و تمديد آن در صورت نياز و رضايتبخش بودن خدمت مستخدم امكانپذير است.
ماده 3 ـ
شرايط عمومي استخدام:
الف ـ تابعيت دولت جمهوري اسلامي ايران و متدين بودن به يكي از اديان رسمي و اعتقاد به مباني نظام جمهوري اسلامي ايران.
ب ـ داشتن حداقل 18 سال تمام.
ج ـ داشتن توانايي لازم براي انجام امور محوله.
د ـ عدم اعتياد به مواد مخدر.
ه ـ نداشتن سابقه محكوميت كيفري و جزايي مؤثر.
و ـ داشتن برگ پايان خدمت وظيفه يا معافيت قانوني در صورت مشمول بودن.
ماده 4 ـ
اوقات كار و تعطيل مستخدمان غير رسمي، مانند مستخدمان رسمي است، مگر اين كه در قرارداد منعقد شده بنا به اقتضاي نوع كار به ترتيب ديگريتوافق شده باشد. در هر حال ساعات كار آنان نبايد از حداقل ساعات كار قانوني مقرر براي مستخدمان رسمي كمتر باشد.