ماده 50 ـ
هر نظامي كه با سلاح گرم يا وسيله موتوري يا هواپيما يا كشتي يا وسايل ديگر مورد استفاده نيروهاي مسلح، فرار نمايد علاوه بر رد عينيا مثل يا قيمت و جبران خسارت وارده ناشي از ايجاد نقص يا استفاده غير مجاز، چنانچه عمل او ضربه مؤثر به وضعيت نيروهاي مسلح وارد آورد بهمجازات محارب و مفسد فيالارض محكوم ميشود در غير اين صورت حسب مورد تا يك و نيم برابر مجازات مقرر در اين قانون محكوم ميگردد.
ماده 51 ـ
هر نظامي كه به طرف دشمن فرار نمايد و فرار او موجب تقويت دشمن شود محارب محسوب و به مجازات محارب محكوم ميگردد ودر غير اين صورت به حبس از پنج تا پانزده سال محكوم ميشود.
ماده 52 ـ
فراري كه با تباني بيش از دو نفر باشد فرار با توطئه محسوب ميگردد و چنانچه عنوان محاربه و افساد بر اقدام آنان صادق باشد بهمجازات محارب و مفسد محكوم و در غير اين صورت تا يك و نيم برابر حداكثر مجازات مقرر محكوم ميشوند.
ماده 53 ـ
ترغيب به فرار يا تسهيل موجبات فرار يا اخفاي نظاميان با علم به فراري بودن آنان معاونت در جرم محسوب و چنانچه عمل مرتكبموجب افساد و اخلال در نظام و يا شكست جبهه اسلام گردد در حكم محارب و در غير اين صورت به مجازات حبس از سه ماه تا سه سال و يا جزاينقدي از پانصد هزار ريال تا پنج ميليون ريال محكوم ميشود.
ماده 54 ـ
محصلان مراكز آموزشي نيروهاي مسلح از لحاظ كيفر جرائم مندرج در اين قانون تابع مقررات مربوط به كادر ثابت ميباشند.
ماده 55 ـ
منظور از عذر موجه مندرج در اين قانون اموريست از قبيل.
1 ـ بيماري مانع از حضور.
2 ـ فوت همسر، پدر، مادر ، برادر، خواهر و اولاد يا بيماري سخت يكي از آنان.
3 ـ ابتلاء به حوادث بزرگ مانند حريق، سيل و زلزله.
4 ـ در توقيف يا حبس بودن.
ماده 56 ـ
متخصصان مجرب و افرادي كه از بورسيه نيروهاي مسلح جهت طي دوره آموزشي عالي پزشكي، مهندسي و غيره استفاده كردهاند هر گاهبدون عذر موجه مرتكب بيش از (6) ماه فرار از خدمت گردند علاوه بر مجازات مندرج در اين قانون به پرداخت هزينههاي مربوط و محروميت ازاشتغال به آن حرفه در خارج از نيروهاي مسلح به مدت (5) تا (10) سال محكوم خواهند شد و به هر صورت اخراج آنان از نيروهاي مسلح منوط بهحكم دادگاه و يا رأي كميسيونهاي مربوطه پيشبيني شده در قوانين نيروهاي مسلح ميباشد.