ماده 5 ـ
مساحت يک قطعه زمين کوچک درتبصره فوقالذکر براي شهرهائي که مطابق سرشماري سال 1355 بيش از دويست هزارنفر جمعيت دارند 1000 متر مربع و براي شهرهائي که کمتر از 200 هزارنفر جمعيت دارند 1500 متر مربع خواهد بود..
تبصره 1 ـ هرگاه قطعه کوچک بيش از مساحت پيش بيني شده درماده 5 بوده و مازاد بصورت يک قطعه مستقل قابل تفکيک و استفاده نباشد دراينصورت مساحت اضافي جزو قطعه محسوب است.
تبصره 2 ـ مراد از مالکيت خانه مسکوني مندرج درتبصره ذيل ماده يک قانون لغو مالکيت اراضي موات شهريو کيفيت عمران آن، مالکيت 6 دانگ اعياني واحدمسکوني ميباشد.
ماده 6 ـ
مهلت مقرر براي عمران زمينهاي کوچک موضوع تبصره 1 قانون لغو مالکيت اراضي موات شهري و کيفيت عمران آن بشرح زيرتعيين ميگردد:
ماده 7 ـ
کسانيکه درتاريخ تصويب قانون لغو مالکيت اراضي موات شهري و کيفيت عمران آن مصوب 5/4/1358 شوراي انقلاب اسلامي صاحب يک واحد مسکوني بوده ولي در رهن بانک وام دهنده درمقابل وام مسکن ميباشد از نظر اين آئين نامه مالک شناخته نشده و از مزاياي تبصره ماده يک قانون برخوردار ميشوند.
ماده 8 ـ
اشخاص مشمول تبصره ماده يکقانون لغو مالکيت اراضي موات شهري و کيفيت عمران آن درصورتيکه مشاعاً مالک زميني باشند هريک ازآنها ميتوانند درسهم خود از مزاياي قانوني مندرج در اين فصل استفاده کنند.