-
شماره انتشار در روزنامه رسمی :6500
-
تاریخ انتشار در روزنامه رسمی :1346/3/4
-
شماره دستور اجرا :1734
-
تاریخ دستور اجرا :1345/2/27
-
تعداد مواد:34
مصوبه
كميسيون مشترك اقتصاد مجلسين
مورخ 1345/2/18
مصوبه
كميسيون مشترك دارايي مجلسين
مورخ 1345/2/6
قرارداد
اين قرارداد بين شرکت ملي صنايع پتروشيمي که وابسته به شرکت ملي نفت ايران بوده و طبق قوانين ايران تشکيليافته (و ذيلاً «طرف اول» ناميده ميشود) و «بي.اف.گودريچ کمپاني The B.F.Goodrich Company» عمل مينمايد (و ذيلاً «طرف دوم» ناميده ميشود) منعقد ميگردد.
نظر به اينکه «طرف اول» مايل به توليد «پلي وينيل کلرايد» و موارد مربوطه و «سود محرق» و «دودسيل بنزن» با استفاده از بعضي از گازها و مايعات پالايگاه آبادان دريک «مجتمع» (Complex) واقع در مجاورت پالايشگاه ميباشد و
نظر به اينکه در نظر است که طي اولين سال بهرهبرداري عادي «مجتمع» مذکور داراي ظرفيت اوليه توليد قريب بيست هزار (20000) تن متريک «پلي وينيل کلرايد» و بيست و چهار هزار (24000) تن متريک «سود محرق» و ده هزار (10000) تن متريک «دودسيل بنزن» باشد و
نظر به اينکه «طرف اول» و «طرف دوم» طبق مفاد اين قرارداد توافق کرده اند کهيک شرکت سهامي به نام شرکت سهامي پتروشيمي آبادان (که ذيلاً در اين قراداد «شرکت» ناميده ميشود) در ايران تشکيل دهند که در آن براي ساختن و بهرهبرداري از «مجتمع» به مأخذ 74 درصد توسط «طرف اول» و 26 درصد توسط «طرف دوم» مشارکت نمايند که برآورد فعلي وجوه مورد نياز اوليه از جمله سرمايه در گردش معادل 26000000 دلار امريکا ميباشد که از آن مبلغ معادل 8000000 دلار امريکا از طريق سرمايه گذاري در «شرکت» تأمين گرديده و بقيه از طريق اعتبارات دراز مدت تحصيل خواهد شد و
نظر به اينکه «طرف دوم» داراي اطلاعات و خدماتي فني و مهندسي و تسهيلات فروش بودهيا به آنها دسترسي دارد و قادر و آماده ميباشد که آنها را طبق مقررات «قرارداد خدمات فني و فروش» که بين طرفين اين قرارداد مورد توافق قرار ميگيرد براي «شرکت» تأمين نمايد و
نظر به اينکه طرفين اين قرارداد پيش بيني ميکنند که بهرهبرداري تجارتي بايد حداکثر ظرف سي و شش (36) ماه از «تاريخ اجراء» که بعداً در اين قرارداد تعريف ميگردد آغاز شود و
نظر به اينکه به موجب قانون توسعه صنايع پتروشيمي مصوب 24 تيرماه 44 به «طرف اول» اجازه داده شده که قراردادهائي از قبيل قراداد موجود منعقد نمايد و
نظر به اينکه «طرف اول» و «طرف دوم» قصد دارند مقررات اين قرارداد را با حسن نيت و صميميت متقابل به مورد اجرا گذارند و هر دو طرف مساعي لازم را به بهترين وجه براي ترويج و توسعه و پيشرفت کار «شرکت» به عمل آورند.
عليهذا بين «طرف اول» و «طرف دوم» به شرح زير توافق ميشود: