صلاحيت محاكم در رسيدگي به دعاوي مالكين اراضي مورد نياز راه‌آهن نسبت به عدم تأديه قيمت اراضي مزبور رأي وحدت رويه شماره 1255

«مورخ 1345/7/12»
آنچه از تبصره «2» ماده (2) قانون اجازه ساختمان راه‌آهن خورموسي و بندر محمره و بندر جز مصوب اسفند سال 1305 و تصويبنامه‌هاي شماره 15142 مورخ 1321/7/12 و شماره 1514 مورخ 1329/11/8 مستفاد است در صورت عبور راه‌آهن از املاك اشخاص و همچنين اراضي كه براي ايستگاه راه‌آهن ضرورت پيدا مي‌كند قيمت اراضي مزبور با توجه به جهات و مراتبي كه در تصويبنامه‌ها ذكر شده به وسيله كميسيون مخصوص تعيين مي‌گردد و خلاصه صلاحيت كميسيون در اطراف تعيين قيمت عادلانه اراضي است ولي در دعاوي مالكين اراضي از جهت عدم تأديه قيمت در صلاحيت كميسيون نبوده و طبق اصول كلي و ماده (1) قانون آيين دادرسي مدني در صلاحيت محاكم عمومي است. بنابر مراتب رأي شعبه اولي ديوان عالي كشور كه در همين زمينه صادر شده به نظر هيأت عمومي از نظر اتخاذ وحدت رويه قضايي تأييد مي‌گردد اين رأي طبق ماده واحده قانون وحدت رويه قضايي مصوب تيرماه 1328 در مورد مشابه لازم‌الاتباع است.