ـ نظريّه 7081/7 ـ 1380/10/29 اداره كل حقوقي قوّه‏قضائيه:

با توجه به اين‏كه زوجه حتي پس از وقوع طلاق خلع يا مبارات مي‏تواند در مدت عده بما بذل رجوع كند و انصراف زوجه از گرفتن طلاق توافقي، در فرضي كه زوجه در مقابل طلاق كليه حقوق خود را بذل کرده باشد، به منزله رجوع بما بذل است و با عنايت به اين‏كه گواهي عدم امكان سازش براساس توافق طرفين صادر شده است و با توجه به ملاك بند «3» ماده 1145 ق.م. و صدر ماده واحده قانون تعيين مدت اعتبار گواهي عدم امكان سازش[*1] مصوب 1376/6/11 و اين‏كه چنانچه رأي دادگاه گواهي عدم امكان سازش باشد نه حكم طلاق، در صورت انصراف زوجه از طلاق، توافق طرفين منتفي است و نتيجتاً گواهي عدم امكان سازش كه براساس اين توافق صادر شده غيرقابل اجراء به نظر مي‏رسد.
[*1]ـ توضيح مؤلفان: اين ماده واحده به موجب بند (11) ماده 58 ق.ح.خ.1391 نسخ شده است لذا رجوع شود به ماده 34 قانون اخيرالذکر.