نظريه 886/7 ـ 1380/1/30 اداره كل حقوقي قوهقضائيه:
الف ـ تشكيل دادگاههاي انتظامي سردفتران كه به تخلفات انتظامي آنان رسيدگي ميكند صرفاً بهمنظور حسن اجراي مقررات جاري است و دادگاههاي اداري تلقي ميشوند و در آنها هيچگونه تصميمات قضايي اتخاذ نميشود.
ب ـ قاضي شركت‌كننده در چنين دادگاههايي صرفاً يك عضو به حساب ميآيد و به مانند قضات شركت‌كننده در كميسيونهاي جنگلداري... نيست كه در آنها قاضي مبادرت به انشاء رأي ميکند لذا اظهارنظر قضايي تلقي نميشود و جنبه انتظامي و اداري محض دارد و قاضي شركت كننده در اين دادگاهها نيز مانند ساير اعضاء يك عضو اداري تلقي ميشود وعدم حضور وي مانع از رسيدگي نيست و در غياب قاضي، ساير اعضاء دادگاه ميتوانند مبادرت به اتخاذ تصميم کنند چرا كه آراء چنين دادگاههايي در ديوان عدالت اداري قابل اعتراض است اما در صورتي كه تصميم قضايي تلقي ميشد مانند ساير كميسيونها (جنگلداري، زمين شهري و...) بايستي در محاكم عمومي قابل اعتراض و رسيدگي باشند پس آراء صادره جنبه اداري دارند و بدون حضور عضو قاضي از رسميت برخوردارند.
