نظريّه 5294/7 ـ 1378/10/4 اداره كل حقوقي قوّهقضائيه:
آنچه در حافظه و ديسكهاي كامپيوتري ضبط يا به عبارت ديگر نوشته شده است و در مواردي نيز ميتوان آن را عيناَ روي صفحه مانيتور نمايان و يا توسط دستگاه چاپگر (پرينتر) روي كاغذ منعكس کرد از قبيل صورتحسابهاي بانكي و يا قبضهاي عوارض نوسازي و آب و برق و تلفن و پاسخ به استعلامات ثبتي و غيره برفرض كه در سند محسوب نمودن آنها ترديد داشته باشيم كه اين خود از نظر حقوقي قابل تأمل و بررسي است ولي به هرحال و مسلماً در نوشته محسوب کردن آن ترديدي نيست چون نوشته تنها منحصر به آنچه دست نويس است نميشود بلكه آنچه با ماشين تحرير هم نوشته ميشود، نوشته محسوب است. علي هذا با توجه به مراتب مذكور آنچه در حافظه رايانه ضبط و يا به عبارت ديگر نوشته شده است، حداقل از مصاديق نوشته مذكور در ماده 523 ق.م.ا.1375 محسوب و نتيجتاً اگر كسي به قصد تقلب و اضرار به غير بهنحوي كه در ماده مذكور مقرر است دخل و تصرف در نوشته مذكور بکند، عمل او از مصاديق جعل و تزوير محسوب ميشود.[*1]
[*1]ـ توضيح مؤلفان: اين نظريه، قبل از تصويب قانون تجارت الكترونيكي مصوب 1382/10/17 صادر شده است.
