نظريه 6233/7 ـ 1378/9/4 اداره كل حقوقي قوه‏قضائيه:

در بعضي از مواد قانوني كه درجه قرابت بدون ذكر طبقه آمده است، مانند ماده 53 قانون ثبت اسناد و املاك، در اين موارد كه طبقه وجود ندارد و چنين مواردي غالباً ترجمه از قوانين خارجي و مقتبس از آنها است بايد جامع نسب در نظر گرفته شود و فاصله دو طرف تا آن سنجيده شود و نسلهاي واقعه درجات محسوب مي‏شوند، مثلاً در مورد برادرزاده و عمو، اگر براساس جامع نسب (كه در حقوقي اروپايي معمول است و در پاره‏اي از موارد، قانونگذار ايران نيز از آن تبعيت كرده است، مانند موارد مذكور در قانون ثبت) چنانچه بخواهيم درجه قرابت را تعيين كنيم نحوه عمل اين است كه جامع نسب يعني جد پدري (پدر پدر) را در نظر بگيريم و فاصله هر كدام تا آن و تا ديگري را به حسب نسلهاي واقع در بين، مدّنظر قرار دهيم به اين ترتيب: بين برادر زاده و جامع نسب برادر قرار دارد يعني از برادرزاده تا جد 2 درجه و از جد تا عمو 1 درجه و جمعاً 3 درجه مي‌شود و قرابت آنها از هر طرف كه در نظر گرفته شود از درجه 3 خواهد بود و اگر درجه قرابت دو عموزاده را به دست آوريم هر كدام از درجه 4 خواهد بود.
اصطلاح طبقه مخصوص فقه اسلامي و مأخوذ از آن است و در مواردي كه در قانون طبقه و درجه با هم ذكر مي‏شود براساس فقه و طبقات ارث و درجات هر طبقه سنجيده مي‏شود كه بر اين اساس در نسبت عمو و برادرزاده، عمو وارث درجه 1 از طبقه سوم است و برادرزاده وارث درجه 2 از طبقه دوم.