ماده11ـ قاعده اختصاصي بودن:

1ـ فرد مسترد شده به خاطر جرمي به غير از آن چه مبناي استرداد وي بوده و پيش از تسليم وي ارتکاب يافته، تحت رسيدگي جزائي و يا اجراي حکم قرار نميگيرد، مگر اينکه رضايت طرف متعاهد درخواست‌شونده اخذ شده باشد. به اين منظور بايد درخواستي مشتمل بر همه اطلاعات و يا اسناد مشروح در ماده (4) ارائه و در صورت امکان اظهارات فرد موضوع استرداد در اين خصوص توسط مقام قضائي، اعلام گردد.
2ـ اگر فرد مسترد شده ظرف مدت سي روز بعد از خاتمه رسيدگي جزائي، قلمرو طرف متعاهد درخواست‌كننده را ترك ننمايد يا بعد از ترك، داوطلبانه به آنجا بازگردد، ديگر جلب رضايت طرف متعاهد درخواست‌شونده لازم نمي‌باشد. مدتي كه طي آن فرد مذكور به دلايلي خارج از اختيار نتواند قلمرو طرف متعاهد درخواست‌كننده را ترك نمايد، جزء دوره فوقالذکر محسوب نخواهد شد.
3ـ چنانچه توصيف حقوقي فعل ارتكابي در خلال رسـيدگي جزائي تغيير يابد، تعقيب يا اجراي حکم تنها زماني امكانپذير است كه جرم جديد بر همان حقايق ابتناء يافته باشد و با شرايط مذكور در ماده (2) اين موافقتنامه تطبيق نمايد.
4ـ فرد مستردشده را نميتوان به خاطر جرائمي که قبل از استرداد مرتکب گرديده‌است به کشور ثالث تسليم نمود مگر اينکه رضايت طرف متعاهد درخواست‌شونده پس از ارائه اطلاعات مذکور در ماده (4) اخذ شده باشد.