-
شماره انتشار در روزنامه رسمی :18295
-
تاریخ انتشار در روزنامه رسمی :1386/09/27
دادنامه
شماره ه/83/344
هيئت عمومي ديوان عدالت اداري
مورخ 1386/9/10
رويه قضايي-ابطال ماده 3 آييننامه وصول عوارض مصوب 1356 انجمن شهر سابق شهر يزد
شماره هـ/83/344 1386/9/10
تاريخ: 1386/5/23 شماره دادنامه: 363 كلاسه پرونده: 83/344
مرجع رسيدگي: هيأت عمومي ديوان عدالت اداري.
شاكي: شرکت عالي سفالين.
موضوع شكايت و خواسته: ابطال ماده 3 آييننامه وصول عوارض مصوب 1356 انجمن شهر سابق شهر يزد.
مقدمه: شاکي به شرح دادخواست تقديمي اعلام داشته است، انجمن شهر يزد که در حال حاضر شوراي اسلامي شهر يزد جانشين و قائم مقام آن محسوب ميگردد در سال 1356 آييننامه وصول عوارض را تصويب نمودند. ماده 3 آييننامه مذکور مقرر داشته (صاحبان کارخانجات و کورههاي توليدي آجر و گچ و آهک که کارخانه يا کوره آنها با رعايت بند 20 ماده 55 قانون شهرداري در خارج از محدوده قانوني شهرداري استقرار دارند، مشابه کارخانجات و کورههائي که در داخل محدوده فعاليت دارند، مشمول پرداخت عوارض مقرر ميباشند.) اولاً، بند 20 ذيل ماده 55 قانون شهرداريها در خصوص اخذ عوارض از واحدهائي که مستقر در خارج از محدوده قانوني شهرها فعاليت دارند و مشمول پرداخت عوارض يکسان با واحدهاي داخل محدوده ميباشند بحث نموده و مطلبي بيان نداشته است. ماده 55 و بندهاي ذيل آن، وظايف شهرداريها را تعيين نموده و ربطي به وضع عوارض ندارد. ثانياً، آنکه بند 8 ذيل ماده 45 قانون شهرداريها، تصويب لوايح، برقراري يا الغاء عوارض شهر را در صلاحيت و وظايف انجمن شهر قرار داده است. با عنايت به جميع جهات قانوني، وظايف انجمن شهر منحصراً در رابطه با مسائل داخل محدوده شهر بوده و حق دخالت و تصويب آييننامه در خصوص برقراري عوارض نسبت به واحدهاي توليدي خارج از محدوده شهر يزد را نداشته، کما اينکه ماده 2 قانون شهرداري، حدود حوزه هر شهرداري را با تصويب انجمن شهر و موافقت شوراي شهرستان و تصويب وزارت کشور قابل اجراء دانسته بنابراين ماده 3 آييننامه فوقالذکر که در خصوص خارج از محدوده شهر يزد تصويب شده است، بر خلاف قانون ميباشد و تقاضاي ابطال آنرا دارد. شهردار يزد در پاسخ بهشکايت مذکور طي نامه شماره505/18320 مورخ1381/5/15 اعلام داشتهاند، اولاً، حفظ و رعايت اصول بهداشتي و جلوگيري از بروز مزاحمت و سرو صدا و آلودگي مستلزم فعاليت کارخانجات، کارگاهها و کورههاي پخت آجر و آهک منجمله شرکت شاکي خارج از محدوده قانوني شهرها ميباشد. چنانچه قاعدتاً بعد از تصويب بند 20 ماده 55 قانون شهرداري در سال 1346 هيچ گونه مجوز تأسيس و فعاليت اين گونه کارخانجات در داخل محدوده شهري صادر نگرديده به عبارت اخري فعاليت يا تأسيس اين گونه مراکز و خارج از محدوده بودن آنها لازم و ملزوم يکديگرند که ماده 3 آييننامه اجرائي وصول عوارض مصوب انجمن شهر يزد نيز بر اساس همين مبنا و فلسفه تهيه و تصويب گرديده و داراي وجاهت قانوني است. ثانياً، استدلال شاکي از بند 8 ماده 45 قانون شهرداري به نظر صرفاً يک تفسير شخصي از مواد قانوني است. زيرا در متن بند 8 ماده معنونه تعلق عوارض شهر مقيد به وقوع واحد توليدي در داخل يا خارج از محدوده قانوني شهر نگرديده است. ثالثاً، با مداقه در اين امر که عوارض موضوع شکايت عليالاصول با درج در ذيل فاکتورهاي فروش محصولات از خريداران دريافت ميگردد و هيچ پرداخت مستقيمي از جانب اين گونه کارخانجات بعمل نميآيد، لذا موضوع تحميل و اجحاف نسبت به شرکت منتفي ميباشد.. هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در تاريخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان عليالبدل شعب ديوان تشكيل و پس از بحث و بررسي و انجام مشاوره با اکثريت آراء به شرح آتي مبادرت به صدور رأي مينمايد.