نظريه
با توجه به ماده 21 قانون آئين دادرسي مدني كه در ذيل درج مي‌گردد:
ماده 21- دعاوي راجع به دادگاههائي كه رسيدگي نخستين مي‌نمايند بايد در همان دادگاهي اقامه شود كه مدعي عليه در حوزه آن اقامتگاه دارد و اگر مدعي عليه در ايران اقامتگاه ندارد در صورتي كه در ايران محل سكونت موقتي داشته باشد در دادگاه همان محل بايد اقامه گردد و هرگاه در ايران نه اقامتگاه و نه محل سكونت موقتي داشته ولي در ايران مال غير منقول دارد دعوي در دادگاهي اقامه مي‌شود كه مال غيرمنقول در حوزه آن واقع است و هرگاه مال غيرمنقول هم نداشته باشد مدعي مي‌تواند در دادگاه محل اقامت خود اقامه دعوي كند.
در مورد سئوال فوق كميسيون مشورتي آئين دادرسي مدني اداره حقوقي در جلسه موره 1347/3/29 چنين اظهارنظر كرده است:
دعوي زوجه به طرفيت زوج در مطالبه مهريه و نفقه و كسوه و فسخ نكاح بر طبق ماده 21 قانون آئين دادرسي مدني در دادگاه شهرستان يا بخش محل اقامت زوج بايد اقامه و رسيدگي شود و چون صلاحيت دادگاه‌هاي نخستين در رسيدگي به اين قبيل دعاوي نسبي و محلي است بنابراين اگر دعوي در دادگاهي كه صلاحيت محلي ندارد اقامه شود و خوانده بر طبق مقررات قانون آئين دادرسي مدني به صلاحيت محلي دادگاه ايراد ننمايد رسيدگي به دعوي اشكالي نخواهد داشت.
