مسئله

الف- متهمي با ابداع وثيقه آزاد مي شود و پس از صدور حکم دستور اجراي آن به مراجع انتظامي صادر مي گردد ولي ماموران گزارش مي نمايند محکوم عليه متواري است در اين صورت آيا
1- صرف عدم دسترسي به محکوم عليه و متواري بودن او کافي براي ضبط وثيقه به نفع دولت مي باشد با اينکه مستفاد از ماده 136 مکرر قانون آئين دادرسي کيفري که مقرر داشته (... بدون عذر موجه حاضر نگرديد... ) ولازمه عدم حضور بدون عذر موجه اطلاع محکوم عليه از جريان اجراي حکم مي باشد اين است که بدوا بايد به محکوم عليه اخطار کرد که جهت اجراي حکم حاضر شود و اگر حاضر نشد وثيقه ضبط گردد.
2- اگر اين اخطار (احضار) ضروري است با توجه به اينکه محکوم عليه متواري است ابلاغ قانوني احضاريه به نشاني تفهيم تبصره 125 اصلاحي آئين دادرسي کيفري کافي است يا نه؟ و اگر نشاني مذکور بدست نيايد و ابلاغ قانوني احضاريه هم ممکن نگردد ضبط وثيقه ممکن است يا خير؟
3- در موردي که وثيقه را شخص ثالثي داده است و به دستور دادستان ضبط مي گردد اين دستور بايد به چه کسي ابلاغ گردد؟ (محکوم عليه يا وثيقه گذار) واصولا با صراحت ماده 136 مکرر که مقرر داشته (... متهم مي تواند ظرف ده روز از تاريخ ابلاغ دستور دادستان شکايت نمايد) وثيقه گذار حق اعتراض به دستور دادستان را دارد يا خير؟