دادنامه
شماره 121
مورخ 1347/7/24
تابعيت
تابعيت وصف و در عين حال رابطه حقوقي خاصي است كه شخصي را با دولت به مفهوم جامعه سياسي مرتبط مي سازد و جزء عناصر و اوصاف ايجاد كننده حالت يا به تعبير ديگر موقعيت حقوقي فرد در اجتماع قرار مي گيرد كه به لحاظ ارتباط آن با نظم عمومي به طور كلي قابليت اسقاط و اعراض به اتكا اقدام حقوقي يك جانبه شخصي و يا قابليت انتقال و غير و يا شمول مرور زمان ندارد و در عين حال منشأ اثر از لحاظ ايجاد حقوق و تكاليف و الزامات خاص مي گردد و چون به موجب ماده 988 ق.م. اتخاذ تصميم در خصوص موافقت يا مخالفت با درخواست خروج از تابعيتايران به فرض وجود شرايط قانوني ديگر نيز جزء اختيارات و تكاليف اختصاصي هيأت وزيران شناخته شده و ذاتاً داراي جنبه حاكميتي مي باشد ورود دادگاه به ماهيت دعوي فاقد مجوز قانوني بوده است.
