ماده اول ـ
ضوابط و معيارهاي نامگذاري
1 ـ نام شخصيتهاي مهم تاريخ صدر اسلام و انقلاب اسلامي و شهداي گرانقدر آن و حوادث مهم تاريخ مبارزات اسلامي مردم ايران در درجه اول و نام‌شخصيتهاي فرهنگي، ادبي، علمي، سياسي و تاريخي ايران و اسامي راجع به انديشه، فكر و هنر و نيز مظاهر طبيعت زيباي ايران در مرتبه بعد برگزيده‌شود.
2 ـ در نامگذاري تناسب اسم و مسمي رعايت شود.
3 ـ اسامي بايد رسا، كوتاه، سليس و روان باشد.
4 ـ از اسامي مناسبي كه باعث ايجاد روحيه افتخار ملي و حماسي، و انبساط خاطر و تلطيف اخلاقي و عاطفي مردم و بيانگر غناي فرهنگ و تمدن‌اسلامي و ايراني باشد استفاده شود.
5 ـ به منظور حفظ و تحكيم يكپارچگي سياسي و فرهنگي كشور و حفظ هويت ملي، نام‌ها بايد فقط به زبان فارسي باشند.
6 ـ در نقاط مختلف كشور ضمن توجه به ويژگيهاي منطقه‌اي از اسامي شهرهاي ديگر هم استفاده شود.
7ـ به منظور ايجاد پيوندهاي سياسي و فرهنگي با كشورهاي ديگر مي‌توان در نامگذاري اماكن با پيشنهاد وزارت امورخارجه و تاييد شوراي فرهنگ‌عمومي كشور از نام شخصيتهاي سياسي و مردمي خارجي يااسامي اماكن خارجي استفاده كرد. در اين زمينه اولويت با كشورهاي اسلامي است.
8ـ در نامگذاري علاوه بر توجه به شخصيتهاي ملي و قهرمانان، به شخصيتهاي محلي هر منطقه نيز توجه شود.
9ـ از نام اشخاص خيري كه تاسيسات مهم عام المنفعه اعم از ديني، آموزشي، علمي، فرهنگي، هنري و تربيتي) احداث كرده‌اند مي‌توان براي‌نامگذاري اماكن ياد شده استفاده كرد.
10ـ فروشگاهها، شركتها و مراكز كار و پيشه بايد از گذاشتن اسامي خارجي جدا" خودداري كنند. نام‌ها بايد فقط به زبان فارسي باشد. مگر در مواردي كه‌به تشخيص شوراي فرهنگ عمومي اين اسامي به منظور ايجاد پيوندهاي فرهنگي، علمي و سياسي انتخاب شده باشند. شيوه نامه آن را شوراي فرهنگ‌عمومي تهيه و ابلاغ خواهد كرد.
