ماده 5ـ
1ـ در صورتي كه حفظ ايمني جان اشخاص يا كشتيها، هواپيماها، سكوها و يا ديگر سازههاي ساخت دست بشر در درياها در موارد بسيار ضروريناشي از شرايط نامطلوب آب و هوايي يا در موردي كه جان انسان را به مخاطره افكند و يا تهديدي جدي براي كشتيها، هواپيماها، سكوها و ديگرسازههاي ساخته دست بشر در دريا باشد، ضرورت داشته باشد، اگر دفع مواد زايد تنها راه جلوگيري رفع) از تهديد باشد و اگر احتمال كمي وجودداشته باشد كه درنتيجه دفع مواد زايد، خسارت كمتر از زماني بشود كه در غير از آن صورت اتفاق خواهد افتاد مفاد ماده 4) اعمال نخواهد شد. دفعمزبور به منظور به حداقل رساندن احتمال آسيب و ضرر به انسان يا حيات آبزيان انجام خواهد شد و بدون فوت وقت به سازمان گزارش خواهد شد.
2ـ يك عضو متعاهد ميتواند به صورت استثنا براي جز الف) بند 1) ماده 4)، در مواقع اضطراري كه خطرات غيرقابل قبولي در ارتباط با سلامتيانسان ايجاد ميكند و با قبول اينكه راه حل معقول ديگري درباره آنها وجود ندارد، اجازه خاص صادر كند. عضو مزبور قبل از انجام چنين عملي بايد باكشور يا كشورهايي كه ممكن است تحت تاثير قرار گيرند، و نيز با سازمان كه بعد از مشاوره با ديگر اعضا و در صورت اقتضا سازمانهاي بينالمللي،براساس ماده 14)، بدون فوت وقت مناسبترين روشها را براي اتخاذ به عضو متعاهد توصيه خواهد كرد، مشورت نمايد. عضو متعاهد اين پيشنهادها راتا عمليترين حد متناسب با زماني كه عمل بايد در محدوده آن صورت ميگيرد و منطبق با تعهد كلي پرهيز از خسارت وارد آوردن به محيط زيستدريايي، انجام داده و سازمان را از عمل انجام شده مطلع خواهد كرد.
متعهد ميشوند در چنين شرايطي به يكديگر مساعدت نمايند.
3ـ هر عضو متعاهدي ميتواند درزمان يا بعد از تصويب يا الحاق به كنوانسيون، از حقوق خود در مورد بند 2) صرفنظر نمايد.