رأي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در مورد مصوبه مشاره 97216 مورخ 62.12.15 هيأت وزيران در مورد‌بازنشستگي با استفاده از ارفاق (‌صفحه 531)

‌‌شماره ه185.70 1371/8/24
‌شماره ه185.70. 1371.7.26
‌تاريخ 71.5.6 شماره دادنامه 65 كلاسه پرونده 185.70
‌مرجع رسيدگي: هيأت عمومي ديوان عدالت اداري.
‌شاكي: آقاي نصرت‌الله طالعي‌زاده.
‌طرف شكايت: هيأت وزيران، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي.
‌موضوع شكايت و خواسته: ابطال تصويبنامه شماره 97216 ـ 1364.12.15.
‌مقدمه ـ شاكي به شرح دادخواست تقديمي اعلام داشته است در تاريخ تير ماه 1370 پس از 6 سال سازمان بازنشستگي كشور با توجه به رأي هيأت‌عمومي آن ديوان بخشنامه‌اي به كليه سازمانهاي مشمول قانون استخدام كشور ارسال نمود كه كليه كاركناني كه بر اساس بخشنامه شماره 9.1250 مورخ64.5.31 سازمان امور اداري و استخدامي كشور با سپردن تعهد بازنشسته شده‌اند تعهد سپرده آنها با قانون استخدام مصوب 53.12.28 قوه مقننه‌مطابقت ندارد لذا حقوق بازنشستگي مدت ارفاقي اين عده كاركنان باشد به آنها پرداخت شود آيا صدور بخشنامه 97216 ـ 64.12.15 نخست وزيري‌خارج از وظايف قوه مجريه نمي‌باشد كه به اين جانب تحميل نموده‌اند كه در صورت تمايل به بازنشستگي ده سال مدت ارفاقي (‌موضوع تبصره مذكور)‌صرف نظر فرماييد با توجه به مراتب تقاضاي رسيدگي دارد. با انجام تبادل لايحه اداره كل حقوقي رياست جمهوري طي نامه شماره 3361 ـ 71.2.14‌مبادرت به ارسال تصوير نامه شماره 31.94 ـ 71.2.6 سازمان امور اداري و استخدامي كشور نموده است در نامه مزبور آمده است به موجب تبصره‌اصلاحي ماده 74 قانون استخدام كشوري كه در حال حاضر ملغي‌الاثر شده مقرر شده بود كه وزارتخانه‌ها و مؤسسات و شركتهاي دولتي مي‌توانند با‌تأييد هيأتي مركب از.... و تصويب وزير يا رييس سازمان دولتي مستخدمين رسمي مشمول قانون استخدام كشوري خود را كه حداقل 20 سال. سابقه‌خدمت دارند با ارفاق حداكثر ده سال در احتساب حقوق بازنشستگي بازنشسته كنند. و در تبصره مذكور اصولاً درخواست مستخدم براي استفاده از‌مزاياي آن تبصره شرط نشده و بر فرض درخواست مستخدم نيز مؤسسه مربوطه تكليفي براي پذيرش آن و ارفاق سنوات خدمت به مستخدم نداشته‌است ليكن چون برخي از مستخدمين با دارا بودن حداقل 20 سال خدمت به دستگاه ذيربط مراجعه نموده و با تمايل شخص در قبال قبول تقاضاي‌بازنشستگي از سوي مؤسسه متبوع خود حاضر به انصراف دائم از دريافت مابه‌التفاوت ناشي از ارفاق خدمت بودند و اين تمايل را كتباً و صريحاً ابراز‌مي‌نمودند لذا به موجب تصويبنامه شماره 97216 ـ 64.12.15 هيأت وزيران به وزارتخانه‌ها و مؤسسات و شركتهاي دولتي اجازه داده شد با رعايت‌شرايط خاصي با درخواست اين قبيل مستخدمين موافقت نمايند و در تصويبنامه اجباري براي مستخدمين به وجود نيامده است و در مواردي كه‌مستخدم كتباً و صراحتاً تمايل خود را نسبت به بازنشستگي و و انصراف دائم از دريافت مابه‌التفاوت مورد بحث اعلام نموده باشد نسبت به‌بازنشستگي وي اقدام شده است كه در اين صورت با وجود انصراف كتبي قبلي موردي براي طرح شكايت مبني بر عدم استفاده از مابه‌التفاوت سنوات‌ارفاقي باقي نمي‌ماند. مدير كل دفتر امور حقوقي وزارت بهداشت در مان و آموزش پزشكي نيز در پاسخ به شكايت شاكي طي نامه شماره .5.189ن ـ71.2.5 مبادرت به ارسال تصوير نامه شماره .5.52177‌الف3. مورخ 71.1.23 سازمان منطقه‌اي بهداشت و درمان استان گيلان نموده است در نامه‌مزبور آمده است در خصوص مصوبات مورد اشاره در شكواييه تنها بخشنامه 1250 ـ 9 ـ 64.5.31 به استناد دادنامه شماره 36 ـ 64.10.9 هيأت‌عمومي ديوان عدالت اداري لغو گرديده كه در مورد نامبرده با توجه به تاريخ بازنشستگي و مستند بازنشستگي وي تسري نداشته است.