ماده 2 ـ
مشمولان اين قانون عبارتند از:
1 ـ زنان بيوه ـ بيوه به زناني اطلاق مي‌شود كه به عقد ازدواج (دائم يا منقطع) درآمده و سپس به يكي از دلايل طلاق، فوت شوهر، فسخ عقد،صدور حكم موت فرضي، بذل مدت و يا انقضاي مدت در نكاح منقطع، شوهر خود را از دست داده باشند.
2 ـ زنان پير و سالخورده ـ زنان بي‌سرپرست و مسني هستند كه قادر به تأمين معاش خود نباشند.
3 ـ ساير زنان و دختران بي‌سرپرست ـ به زنان و دختراني اطلاق مي‌شود كه بنا به عللي از قبيل: مفقودالاثر شدن يا ازكارافتادگي سرپرست، به‌طور دائم يا موقت بدون سرپرست (نان‌آور) مي‌مانند.
4 ـ كودكان بي‌سرپرست ـ به كودكاني اطلاق مي‌شود كه بنا به هر علت و به طور دائم يا موقت، سرپرست خود را از دست داده باشند.
تبصره 1 ـ پسران موضوع بند 4 اين ماده تا رسيدن به حداقل سن قانوني (مندرج در قانون كار) و دختران تا زماني كه ازدواج نمايند مشمول اين‌قانون باقي خواهند ماند مگر اين كه تحت سرپرستي قرار گيرند يا به نحوي تمكن مالي بيابند.
تبصره 2 ـ پسراني كه ادامه تحصيل دهند به شرط وجود اعتبار تا پايان تحصيل مشمول مفاد اين قانون مي‌باشند.
